| |
|
24 Aralık 2009, 14:30
| #1 | |
| Çevrimdışı  IF Ticaret Sayısı: (0) | Parça Tesirli Düş`ündüm Seni.. Kaç dilek tuttum ve bıraktım suya, ıslandığı içindir okunamaması belki de. Ya da düş kırıkları içinde dolaşırken ayaklarımı kanatmasıdır yolların. İlk dileğimi hatırlamazken, sonuncusunu düşünmek ayıp olabilir ama yine de son duraklarda bekleyen yolcular gibi, son dilekler de bekler mi bizi, hep ertelenen kavuşmaların ninnisinde? Son seferim, son sigaram, son aldanışım, son ihanetim, son aşkım, son dileğim...der gibi, sonların içinden yüzünü taşıyıp da gözlerime, son bekleyişim olur musun? Hadi ben deliyim, ya sen kimsin? “teneke tehlikesi var beni sevme biçiminde” Bir parça tütün sardım kanamalı özlemlere, aynada yaşlanan gözlerimi sildim, yaralı bir şarkıyı avuttum göğsümde, yaşama sarıldım. Günler böyle geçiyor işte, çakır keyif sendeleme seansları. Evin yolunu şaşırmıyorum anlayacağın, topuklarımda pusulası var oda yalnızlıklarının. “göğsünden havalanan göçmen bir kuş kadar bari sen kabul et, yakışıyorum aşka!” Aşk! Kelimelerin boğazını yakan çığlık. Durduğum kabahat, gitmeliyim ama nereye? Sigara dumanlarında saklanan sessizliği kime anlatırsın, kimin avuçlarında terler yolunu kaybeden kavuşmalar zinciri? Üşüdüğünü bile itiraf edemezken insan yaz sıcağında, kim inanır yolsuz kalan öpüşmelere? İsyanımı intihar ederken yakaladım, kurtarmakla iyi mi ettim bilmiyorum ama yaşamalıydı. İsyan etmezsek ara sıra, nasıl ayağa kalkar bu yıkılışlar? Ustam! Bir duble rakı getir ve az acılı bir şarkı, hüzzamın makamından olsun ama, bu saatte başkası saramaz kıyısız kulaçları. “Herkes kalbinin tekrarıdır / ateş olan yerden duman çıkmaz bir daha” En sevdiğim şiirim alt komşunun öyküsüyle kaçtı dersem delirdiğimi düşünürsün herhalde. Hangimiz akıllıyız ki, bana önce bunu anlatman gerek. İstersen senden başlayalım; kaç kilometre susabiliyorsun mesela, yorgunluğun boy verebiliyor mu, içtiğin akşamlar kime sızıyorsun, dilinin altında sakladığın baklalar doyurur mu açlığı? Sitemim sana değil, koruyamadığım yerlerden vuruyor aşkın bacakları. “seni değil, sendeki bozguna uğramış orduyu sevdim bir halk ayaklansa belki onu da severdim bir ip dolansa boynuma celladın korkmasını bozuk bir plağın takılıp kalmasını su katılmasını rakıya, trenin raya başkaldırmasını da severdim belki; tutundum boşluğuna seni değil, ellerimin arasından kayboluşunu sevdim” Sabah olmak üzere, birazdan patronuma telefon açıp, seni düşündüğümü ve bu yüzden işe gelemeyeceğimi söyleyeceğim. Sıkı bir mazeret, ne dersin? O da muhtemelen, geçmiş olsun kızım, umarım hemen geçer, deyip bütün anlayışlarını önüme serecek. Saçmalıyorum galiba, kendini koru. Sonuçta hangimiz mantıklı davranıyoruz ki, inadına tırmanmaya çalışırken sevginin duvarına? Dağılıyorum, “severmiş gibi değil / tutunacak bir dal uzatmışım gibi bak bana” Garip sorular takılıyor aklıma. Mesela, aklımı kaçırsam bizi saklar mısın, sana kırılsam yapıştırabilir misin beni, yoldan çıksam yol gösterir misin ve hayatımı oynasam gözlerinin önünde izler misin? Aklını karıştırdım sanırım, susmamı istersen susayım. Artık ben de öğrendim susmayı, hadi bak ne olur, gerçekten öğrendim nasıl susulacağını, “dudağımda yorgun bir ıslık acısı / dudağım boydan boya hayatıma yabancı” Birazdan gün ağaracak, ağlarıma takılan hüzünleri sayacağım, ötesi ağrılı!... “sabahı bekleyemedim, kapında aldım soluğu bombasız bir paket gibi çekingen, ürkek rütbeleri sökülmüş üst düzey bir enayi sıkışık halk otobüsleri gibi sımsıkı sarıl bana” Zorları istemek sevgiye dair galiba, gel desem de gelemeyecek kadar kalabalıksın hayatında. Ki çağırdığım da oldu, sesim gitmedi, duyuramadım belki de. Hatta unutulmuş bile olabilirim eskiye atılmış merhabalar arasında. Karşına çıkarsa bir yerlerde, beni iyi hatırla, iyi düşün, iyisi mi düşünme, “tövbe yalnız değilim / tütsülenmiş adamlar şarkı çalıyor bana” Bir de gözlerimin içinde dolunay, soyun diyor, soyun ve arın tende unutulan ıslak kelimelerden, yeter her sevişmede öldürüldüğün. “gölgemi sıyırdım üstümden, gözlerine su içer gibi gülüşüne çalıştım aşka çalıştım bugün, çocuklara, yalnızlığa derin bir kesiğim artık kollarında” Unutulmak kimseye yakışmıyor! Geçen gece sahilde bir şarapçıyla karşılaştım, bana da yakışmıyor, dedi, gözlerimizin içine baka kaldık. Unutulmak her bedene bol geliyor. Sonrası, kurtlanmış bir kavanoz dolusu intihar. “Seni artık sevmiyorum!” diye bağırırken duvardan kaçan resimlerine, dilimi ısırdım işte. Kendine bile yalan söyleyemeyen biri nasıl uyuyabilirse, öyle serildim isminin üstüne, “adın eter kokulu idam gecesi / adın derin bir acı!” Gömülüyorum kendime... “adına cinayetler işledim, saklamıyorum itinayla dörde böldüm hayatı herkese kanlı bir parça düştü, herkese tufan sıyrılıp gittin çıkardığın yangından” Her aşk kendi cinayetinden sorumlu ve katiller elbet döner cinayet mahalline. Yeniden görüşemezsek, bil ki boğazımda kurumuştur bir kaç tatlı söz. Konuşamadığım yerden öper misin? “Uçurumda çiçek açmaz, bunu kutsal metinlerde / peter pan’da, kaptan swing’te / gündelik ölümler için çalan müzikte buldum / yoruldum” Unutmadan beni gider misin?...Unuttuğun yerden dönebilir misin?... “hepimiz çok sevmiştik seni geçen kış bir önceki salı ve tüm gece yarıları namlusunu üfleyen keskin nişancı neşteri karnımızda unutan kaypak hademe ve unutulan neşterin yalnızlığı... yalnızlığın yolculuk anlamına geldiğini bilen hamur ustaları, yıldız savaşçıları... hepimiz çok sevmiştik seni” Hep çok sevdim seni...Bu yüzdendir parmaklarımda şiir terlemesi... | |
| |  |
| IRCForumlari.NET Reklamlar |
   |
 |
| Etiketler |
| dus`undum, düş`ündüm, parca, seni, tesirli |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |
Benzer Konular | ||||
| Konu | Konuyu Başlatan | Forum | Cevaplar | Son Mesaj |
| Hastaneden ilk açıklama: Parça tesirli bomba ve yanık | Seth | Haber Arşivi | 0 | 20 Temmuz 2015 16:30 |
| iPad Air 2'yi parça parça ettiler ve... | Deep | iPad | 0 | 25 Ekim 2014 01:16 |
| Parça Tesirli Düş`ündüm Seni.. | dreamy | Aşk ve Sevgi Köşesi | 0 | 03 Temmuz 2009 17:56 |
Normal
