Çevrimdışı

Bu sabaha doğru yine seni rüyamda gördüm.sanki bana geliyordun
Öylesine ellerini bana uzatı, sanki bana doğru koşuyordun,
Tutmak istedim ellerinden ama, ben ellerimi uzattıkça sanki benden uzaklaşıyordun
Yine sabahla beraber hayalini sineme gömüyordum ama uyanamıyordum
Belki gelirsin bana bir umut küçük ama sana dair bir umut
Beklide yaşatan odur beni

Bir umut yaşatan olmalı beni yoksa yaşamamın hangi kifayete yeri var
İçim daralınca sığınmadım mı gölgene har har terleyen ciğerim nefesinle tütmedi mi?
Gözlerim gözlerinde kendini on utmadı mı darağacının kalemi boynumda kırılsa ne yazar
Sesin kulağımın fısıltısı olmadı mı saçlarını üç kuruşluk aklıma gömmedi mi?
Canın tenime darılsa ne yazar canım ecele sarılsa ne yazar
Sensiz bir uçurum dolusu sevince değil
Seninle intihar anındaki bir yüreğin yaşadığı son gece
Seninle çözülmesi zor bir karanlığın vicdan kapısında yere serilmiş çaresizliğin en ince sesi
Seninle kar kıyametin eteğinde filiz veremeye çalışan tomurcuğu bahardan kalma kar çiçeğinin yaşama
Hevesi
Yani yaşamak öylesi değil
Geleceğin güne dair
Bir umut yaşatan olmalı beni

Kar olmaya yanmam
Kör olmaya yanmam
Bin ömürlük ömrüme inanmam sen olmasan
Çiçek baharda verir kar kışta çaresizlik düşte
Sanırım yaşamam bu gidişte
Ben karşı duramam o gözlerindeki direnişte
İçim dünyaya isyan ederken sana karşıysa haykırışta
Bin ömrümü sakladım yanaklarına sarılan bir gülüşte
Suçluda benim suçta kaçak olduysam bir ardıçta birini beklediysem karda kışta
Bir nefes aldıysam bin bekleyişte
Beni yaşatan bir umut işte
Yani yaşamak öylesi değil
Geleceğin güne dair
Bir umut yaşatan olmalı beni