IRCForumları - IRC ve mIRC Kullanıcılarının Buluşma Noktası
  digitalpanel

Etiketlenen Kullanıcılar

Yeni Konu aç Cevapla
 
LinkBack Seçenekler Konuyu Değerlendir Stil
Alt 24 Temmuz 2006, 12:03   #1
Çevrimdışı
Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır.
IF Ticaret Sayısı: (0)
IF Ticaret Yüzdesi:(%)
Ben kimi sevsem önce terk eder.




“Olamayacağız” dedin bine yakın nedenler sunarak. Bir tek sana inancı var yüreğimin tek inandı sana. Başkası olsa çekip giderdi; “Birlikte soluyoruz, çünkü birbirimize benziyoruz” dediğinde ya da gitmiş gibi yapardı. Ben gitmiş gibi yapmayı bile beceremedim. İnan bir başkasının o nedenlerden birini bile söylemesine fırsat vermeden çeker giderdim.

Birbirimize benziyorsak ne olmuş?..

İnsanlar arasındaki uçurum kendilerindekini başkalarına kabullendirmek, kendine önce apayrı biri bulup sonra kendine benzetmek. İlk başlarda çekici gelen o apayrı insan beni altına almaktan başka bir şey değil. Evet hastalıklı ama herkeste var, ailede başlayıp yayılan bir hastalık; iş, eş, okul, arkadaş seçimini belirleyen… Görülmez bir kırallık…Birbirimize benziyorsak ne olmuş?..

Evet, haklısın soluyoruz çünkü aramızda o boşluk yok. Ben diğerleri gibi karşında ulaşılmaz değilim. Seninle birlikte o uçurumun kenarındayım ne yazık ki… Kapında olsaydım solmazdım, solmazdık belki de… Çok uzakta yağan yağmurları bile getirdim yüreğime gözlerinde bulutlar. Sana da bulaştı, seni kendine benzetmek isteyenler var karşında, öyle parıltılı ki… Kendini kaptırıyorsun. Hepsinin bir hikayesi var…

Benim hikayem sensin, kendinden kaçmak isterken neden bir başkasından dinlemek isteyesin ki kendini?.. Bu sana kaybettiğin sevgiyi hatırlatır. Yeniden hayat bulacakken yitirdiğin sevgileri, özlemleri bulduğun anda ölüm gibi kaybetmekten ne kadar korktuğunu hatırlatır. Bu yüzden uzakta kal ama yanımda ol der hikayeme düşen sözlerin. Aynı karbon kağıdının üzerinde ne kadar değiştirebilirsin ki hikayeyi…

Ben kimi sevsem önce kendini terk eder…

Yaralarını kapatmak için, nereye gidersen git, ne yaşarsan yaşa. Sadece durmadan kanatıyorsun.Bunu ben biliyorum çünkü aynı anda benim de yaralarım kanar.

Sen kalabalıklarda yalnızlaştıkça, ben bir başıma kabalık olurum kendime… Alkol kokusu, sigara dumanları arasında, işitilmeyen sözler Uçuşur havada ve yapay bir kahkaha gibi düşer yalnızlığıma…

Sen kendini tekrar ederken, fark etmezler aslında, o anda işitilmeyen yalnızlığına dönüp dolaştığını sesinin.

Eğer istersen hikayen değişir, istersem hikayem değişir biliyorsun. Çünkü bu bizim hikayemiz.

Bazen o kadar yoruluyorum ki çekip gitmek istiyorum buralardan. Nerede olduğu bilinmeyen kayıp insanlar gibi kaybolmak istiyorum. Beni kıranlara bir ders vermek için değil ya da bu hoyratlığa kendimce bir son vermek hiç değil… çünkü bitmeyecek biliyorum, yine de gitmek istiyorum.

Sen beni bilirsin. Tıpkı yaralarını kanattığında, benim de yaralarımın kanadığını bildiğin gibi… Buna rağmen.

“Olamayacağız” dedin bine yakın nedenler sunarak… Bir tek sana inancı kaldı yüreğimin tek dalı sensin bu okyanusta… Başkası olsa bırakıp giderdi, “Birlikte soluyoruz, çünkü birbirimize benziyoruz” dediğinde. Ben gitmiş gibi yapmayı bile beceremedim bunu bil. Ne zaman kaldığımız yere geri dönmek istersen, yanında olacağım o uçurumun kenarında yine sarmak için yaralarını… Yaralarımızı…

Yazılmış, yazılacak her şey eksik kalırdı

Sensizlikte bendeki seni anlatmaya…

Nasıl avunduğumu bir bilsen…

Bana yazmadığın mektuplarınla.

Bir köpeğin bakışlarında beni hatırla

O yorgun gülümseyişini bana bağışla “Bir yer olmalı…”

Bizi yaralayanların ardından koşarken

Sislerin içinde, kargaşanın ortasında

Acıları aşktan sayarken.

Bir yer olmalıydı bizi çekip kurtaran

Ama olmadı…

Sen ve ben ve BİZ.

Sislerin içinde, kargaşanın ortasında

Keşke olsaydık, bıraksaydın… Solsaydık

Ölüm, sizin eve sığınan kimsesiz

bir çocuktu

Sen ondan öğrendin kendine ne kadar

uzakta olduğunu

Ölüm düşürdü seni ruhunun gurbetine

Ve büyük bir yalandan kurtardı.

Bu yüzden hiç aldanmadın,

Hiç mutlu olmadın…

Ölüm, ömrümün o yalan yarısını

senden aldı,

aşka susamış öbür yarısını

uzaklara saldı…

Ölüm yüzünden ne kimsenin

kimsesi oldun,

ne de kimse senin gördüğünü gördü…

Yaşayan tek yerin o ölü gözlerindi.

Karanlık kokulu otlar bu yüzden,

Bir tek sana el salladı…

 
Alıntı ile Cevapla

IRCForumlari.NET Reklamlar
sohbet odaları eglen sohbet sohbet
Cevapla

Etiketler
ben, eder, kimi, once, sevsem, terk, önce


Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)
 

Yetkileriniz
Konu Acma Yetkiniz Var
Mesaj Yazma Yetkiniz Var
Eklenti Yükleme Yetkiniz Var
Mesajınızı Değiştirme Yetkiniz Yok

BB code is Açık
Smileler Açık
[IMG] Kodları Açık
HTML-Kodu Kapalı
Trackbacks are Kapalı
Pingbacks are Açık
Refbacks are Açık


Benzer Konular
Konu Konuyu Başlatan Forum Cevaplar Son Mesaj
Kimi sevsem sensin Bu günde sonra Dilara Şiir, Hikaye ve Güzel Sözler 0 23 Kasım 2010 04:38
Kimi sevsem sensin MdxL Şiir, Hikaye ve Güzel Sözler 1 10 Kasım 2010 22:17
Kimi Sevsem Sensin Nod Şiir, Hikaye ve Güzel Sözler 2 10 Kasım 2010 22:17
Kimi sevsem sensin bu günden sonra. Dilara Şiir, Hikaye ve Güzel Sözler 0 12 Ekim 2010 04:07
Kimi sevsem sensin.. Lee Şiir, Hikaye ve Güzel Sözler 3 27 Ağustos 2010 01:42