Çevrimdışı

Bizim Dirimiz Mücahid Ölümüz Şehit Dir.. Sizin iSe Ey ReziL Kafir .!. öLünüz LeŞ Diriniz KaLLeşTir

 

Çevrimdışı

"Bir gün kızsan bana, alsan başını yüzbin yıllık yere gitsen
dönüp kavuşacağın yer benim demedim mi?"

Mevlana

__________________

Rüzgarda savruk, Başına buyruk ~

 

Çevrimdışı

Esami’den bozma bir kelime olan esame; kocaman, ağır ve meşin ciltli lügatlere göre ‘isimler’ demekti.Ve hayat dediğin de şunun şurasında bir deftere iz düşülmüş bir isimden başka neydi ki?

~İsimle Ateş Arasında / N.Bekiroğlu

 

Çevrimdışı

ŞAİR NEFİ derki:..Gönül ne gök ne elâ ne lâciverd arıyor. Ah bu gönül bu gönül kendine derd arıyor...Bende Diyorumki ; Olsaydında Derdim Olsaydın..

 

Çevrimdışı

'aşığım sana' cümlesinin sonundaki 'a' harfi sessizce terketti seni,uyan,uyan sevgili;sen hala 'aşığım san' beni..

 

Çevrimdışı

Tahir olmak da ayıp değil, Zühre olmak da,
Hattâ sevda yüzünden ölmek de ayıp değil.
Bütün iş Tahir'le Zühre olabilmekte,
Yani yürekte.. Nazim Hikmet

 

Çevrimdışı

Korkma giderken bir tek 'b' yi alıyorum.
Gerisini sana bırakıyorum.
Nede olsa sen bitiridin 'b'iz'i , öyleyse sende kalmalı 'iz'i.

~Nazım Hikmet

 

Çevrimdışı

Katiliz biz sevgilim. Mitoloji kan kaybetti senin yüzünden, ben vurdum paslı kasaturayı şah damarına Zeus'un. Bütün antik şehirler yerle bir... Üzülme, dokun sen küçücük ellerinle yüzüme. Kıble sayarım

 

Çevrimdışı

Ne hesabını veremeyeceğim bir günüm oldu ne de vicdanımı lekeleyen bir geçmişim... Ne hissettiysem onu söyledim,onu yaşadım... Yaşadığım bir tek andan bile pişmanlık duymadım.. Asla keşkelerim olmadı... Hiçbirzaman kendimle vicdan mahkemesi yapmak zorunda kalmadım.. Karşıma bazen gerçek yüzler, bazen sahteler çıktı ama olsun ben yine sadece hislerimle yaşadım.. Asla sevmediğim birine seni seviyorum demedım, yada asla birini severken karşılığını beklemedim.. Dostluğuma değer biçmedim, sevgime ise hiçbir zaman sınır çizmedim... Sevdiysem sonuna kadar gittim, bitirdiysem öldürsede hasreti geriye dönmedim... Bazen çok kırıldım, bazen belki de kırdım... Ama hata insana mahsustur dedim.. Affettim, af diledim.. Kimileri birden fazla kırdılar kalbimi ama ben onları yinede affettim.. Onlar belki beni saflıkla yargıladılar.. Belkide içten içe sinsice güldüler.. Ama asıl unuttukları şuydu.. Ben aldanmadım... Aldananan herzaman kendileri oldular ama bunu anlayamadılar... Bir insanın kaybının ne olduğunu bilemedikleri için... Kaybetmek onlar için bir alışkanlık haline geldiği için... Oysa ben hiç insan kaybetmedim... Sadece zamanı geldğinde vazgecmeyi bildim o kadar.

__________________

Rüzgarda savruk, Başına buyruk ~

 

Çevrimdışı

Hayatın sana verebileceği en büyük armağan tutabileceğin bir eldir,bir insanın verebileceği en güzel armağan bir yürektir; ve inan bana sevmek yürek işidir. Hani kardelen göğe aşık olurda kafasını karın altından çıkarırya zemheri ayazında Yüregim derki yüreğinde kardelen kadar cesaret yoksa SAKIN ola aşık olma. . .