21 Kasım 2008, 11:34 | #1 | |
Çevrimdışı
Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır.
IF Ticaret Sayısı: (0) | Dayan Kalbim Dayan.. Es geçtiğim yaşamların kıyısından yürüyorum sanki ya bir adım önden ya da bir adım geriden ama ilerliyorum galiba ağır ağır yorgun belki, kırgın ve hep temkinli… Yaşama sarılmak gerek(miş) Oysa kanadı kırık bir kuşun dala tutunma çabasında kirpiklerimin ucunda sallanan birkaç damla gözyaşı. Ve gün batarken, hüzünle yıkamakta ay ışığı ufukta kızıla boyanan akşamı… Sol yanımın göğüs kafesine mahkûm, özgürlük diye çırpınan bir güvercin gibi isyan ediyor kalbim yokluğuna, şu an o kadar çok uzaklardasın ki; nefesimin cama vuran buğusu, öksüz bir çocuğun hayata sıktığı yumruğunun sertliğinde yüzüme geri çarpıyor… Kaç ömür gelip geçiyor hayatımın kıyısından ve tek tek yerleşirken gökyüzüne yıldızlar tazecik bir gelinin saflığı gibi gecenin karanlığından göz kırpıyor, parlayan gözyaşlarıma… Ki; ben ağlamak zayıflık diye, nefret etmiştim hep ağlayanlardan, şimdi de kendimden mi nefret edeceğim? Yoksa / zayıflığım için gözyaşlarımdan durmadan af mı dileyeceğim? Artık kızmayacağım kimseye ağlıyor diye, ben kimdim ki? İnsanları zayıflığından ötürü kınayacak cesareti buluyordum böyle kendimde? İlk kendime batırmalıymışım çuvaldızı iğne acısı fena ama anladım! Bende çok iyi biliyorum artık acının zerresinin bile yüreği nasıl yakıp kavurduğunu… İnsan acı çektikçe büyürmüş ya! Ben acı çektikçe daha bir sarılıyorum çocukluğuma ve asi bir çocuk kadar inatlaşıyorum yorgun yıllara… Bir gün bitecek, geçecek hepsi biliyorum, ama o kadar faydasız bir çok bilmişlik ki; her cümle, anlamı kayıp bende şimdi. Yarın ise bir muamma biçimde duruyor karşımda… Kanım bir yılan gibi sinsice izini sürüyor damarlarım da ve zehirlemek için bedenimi seni istiyor. Bu yüzden gel desem de uzaklardan gel/me hep sev beni ama ‘’seni seviyorum’’ deme asla… Alışacağım üzülme, gün nasıl her gün aynı yerden doğup batıyorsa Bende sensiz yapraksız bir ağaç, yıldızsız bir gece, bitkisiz bir toprak, susuz bir bitki, gibi yaşamaya mutlak alışacağım… Bugün ağladım Salya sümük bulaştım hayata Bir küstüm, bir barıştım Zamanla kıyasıya yarıştım.. Acıdım... Kanadım... Ağladım... Ve öğrendim ki; Kırık Kalpler Yaşarmış, Gülen Yüzler Solarmış, Zaman Durmaz Akarmış...
__________________ Zambaklar en ıssız yerlerde açar Ve vardır her vahşi çiçekte gurur Kullanıcı imzalarındaki bağlantı ve resimleri görebilmek için en az 20 mesaja sahip olmanız gerekir ya da üye girişi yapmanız gerekir. | |
|
Etiketler |
dayan, kalbim |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |
Benzer Konular | ||||
Konu | Konuyu Başlatan | Forum | Cevaplar | Son Mesaj |
İmera – Dayan Sevduğum Dayan | Ayışığı | EylulFM Paylaşım | 0 | 17 Şubat 2023 11:00 |
Mekansız Öldüler & Sevginin En Güzeli&Dayan Oğlum Dayan (1974) A.Akkaya, G.Taner | CORDON BLEU | Antikacı | 0 | 28 Ağustos 2021 01:43 |
Dayan Kalbim | Swat | İslamiyet | 0 | 03 Şubat 2012 21:21 |
Dayan Ruhum Bu Acıya Dayan | Afrodit | Şiir, Hikaye ve Güzel Sözler | 0 | 03 Kasım 2010 15:36 |
Dayan | Satuk | Şiir, Hikaye ve Güzel Sözler | 0 | 06 Mart 2010 02:29 |