Sevginin en üstün hali asla bir ilişki değil, sadece senin var olma halindir. Tıpkı ağaçların yeşil olması gibi, bir sevgili de sevgi doludur. Ağaçlar belli insanlar için yeşil değildir, sen geldiğinde yeşil olmazlar. Çiçek birisi gelsin veya gelmesin, birisi değerini bilsin ya da bilmesin, rayihasını yaymaya devam eder.
Çiçek büyük bir şairin yaklaştığını gördüğü zaman koku yaymaya başlamaz – “Şimdi bu adam takdir edecek, şimdi bu adam kim olduğumu anlayacak.” Ve aptal, budala birisinin geçtiğini gördüğünde – duyarsız, sıkıcı, bir politikacı ya da onun gibi bir şey – kapılarını kapatmaz. Kendini kapatmaz – “Ne anlamı var? Pis herifin önünde neden inciler saçayım?” Hayır, çiçek kokusunu yaymaya devam eder. Sevgi bir var olma halidir, bir ilişki değil.