Çevrimdışı

hatırla her izi kara, sakın unutma
buzdan yapılmış orduları karanlığın
önce bombalarla kursağını patlatmakta
ve tüylerini yolmakta barış kuşlarının

ağzımın acıyan yanlarıyla konuşacağım
kalbimin boşalan gümbürtüsüyle bölük pörçük
yetti bir kağıt gibi beni buruşturmaya
alkışladığım her soytarıya attığım bir gülücük



parçalanan kalbinin acısını duymaktayım
bir bebeğin yahut bir kahramanın ırakta
gavur bir hançerin sırtıma saplanmasıyla
dizlerimin üstüne daha çok çökeceğim

ölen her kahramanın ardından bulut
överek öptüğü ağzını döker topraklara
şehadetle müjdelenen kalbi şehidin
savurur, sallar beni kederli ufuklara



neye benziyorum biteviye böyle durağan
böyle parça parça çocukları gördükçe
içim nasıl kararmaz, nasıl çıkmaz ah
bir kahraman daha şehit düşmüşse

İstemem unutmayı, içimde kabaran öfke
kul kılsın beni, akmazsa karakanı kinimin
Allah'ım görmekteyim, nasıl dayanacağım
yok eder insanlığımı bu aciz şahitliğim



içimi çürütüyor bu sümsük sayrı dulga
deşiyorken bir kahramanın daha kalbini
çabuk ve aceleci bir çirkin soysuz bomba
ben hala şiirlerini yazıyorum hummalı
şu bitmek tükenmez bilmez şiirleri

alıntı

__________________

Kullanıcı imzalarındaki bağlantı ve resimleri görebilmek için en az 20 mesaja sahip olmanız gerekir ya da üye girişi yapmanız gerekir.