Çevrimdışı

Hüzün çarkının dişlileri arasında öğütülmekte yine gönlüm.

Puslu*gözlerimle seçemediğim satırlara eklemeye çalışıyorum çalınmış umutları.

Taşı*özgürlük adına sıkan eller gibi bırakmıyor acıyı yüreğim.

Aklıma*gelen her şey*gözyaşı diye akıyor içime.

Çaresizlik mi bu kulaklarımda çınlayan ses yoksa sabır için olgunlaşan bir uğultu mu?

Üstüme düşen her gölge bir yük, nasırlı omuzlarımda…

Satır aralarına sıkışan bir feryat*defnediliyor tarafımca, sitemler mezarlığına.

Kıyıları döven hırçın ve inatçı bir dalga gibi geçiyorum sessizliğin içinden.

Yanıma kar kalıyor aldanışlarım.

Kendimi kandırma oyununda baş rol oynuyorum.

Alıp alıp yırtığım her gidiş bileti*gebe kalıyor*dönüşüne.

Yer bulamıyorum kimsesizler*terminalinde…

Terk ediliyorum*başı boş duraklara.

Ardına düştüğüm her*rüzgar*kesiliyor yağmuru beklemeden.

Ve tamamlanmamış cümlelerin sonuna konan üç noktaya benziyor kaçışlarım.

Sansürsüz korkular birikiyor ceplerimde.

Beyhude*bir dehşeti*fısıldıyor yalnızlık darağacına astığım düşlerime.

Durgun suların yosunlu*kalabalığını yaşıyorum yeniden.

Ömründen düşen her*yaprak savruluyor bilmediğim uzaklara.

Beni bulan yine ben oluyorum kayıplar kuyusunda..

*Aytekin KALYONCUOĞLU

__________________
Yürürken başımın yerde olması sizi rahatsız etmesin.Benim tek derdim; yere düşen edebinize takılmamak..