01 Aralık 2014, 14:35 | #1 | |
Çevrimdışı
Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır.
IF Ticaret Sayısı: (0) | Aynı Topraklarda – Bejan Matur Güneş solumda ve dikenlerin yolunu aydınlatıyor. Çocukluğumla aramda ölüm var. Ölümle hayat arasına sıkışmış, uykulu, kadim bir tepedeyim. Annem yoldan gelmiş yol olmuş kardeşime, Ölümleri gösteriyor. Birlikte ağlıyorlar. Ben güneşe ağlayacağım. Issızlığına bu tepelerin. Ve yanımda soyunmuş derisiyle bir yılanın, çok istese Lapis olacak mavi bir taşın rehavetiyle bakınıyorum. Neresi yurdum? Güneş belki de. O hep duran. Çocukluğumu tanıyan eski dostum kaplumbağa. Mezarları hatırlatarak,küçük bir kızın yanağından öper ve Hoşça kal der. Dön annene. Git ve unut yaradılışı. Güneşe bakarak kanını akıtmış arkadaşını Ve yılanların hikayelerini unutmalısın. Gözaltlarına yerleşen çizgiler Çocukluğa dönüyorsa, Aynı topraklarda, Gelinciklere bakınca, Aşk başlar Bejan Matur
__________________ Yürürken başımın yerde olması sizi rahatsız etmesin.Benim tek derdim; yere düşen edebinize takılmamak.. | |
|
Etiketler |
aynı, bejan, matur, topraklarda, – |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |
Benzer Konular | ||||
Konu | Konuyu Başlatan | Forum | Cevaplar | Son Mesaj |
Bejan Matur - Her Kadın Kendi Ağacını Tanır. | Nava | Şairler ve Şiirleri | 1 | 24 Ağustos 2012 15:36 |
Bejan Matur'dan | Zen | Şiir, Hikaye ve Güzel Sözler | 10 | 28 Temmuz 2012 20:44 |