| |
|
29 Ağustos 2010, 21:17
| #1 | |
| Çevrimdışı  IF Ticaret Sayısı: (0) | Victor Hugo \ Şiirleri Ağlamak İçin Gözden Yaş mı Akmalı? Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir. Ağlamak için gözden yaş mı akmalı? Dudaklar gülerken, insan ağlayamaz mı? Sevmek için güzele mi bakmalı? Çirkin bir tende güzel bir ruh, kalbi bağlayamaz mı? Hasret; özlenenden uzak mı kalmaktır? Özlenen yakındayken hicran duyulamaz mı? Hırsızlık; para, malmı çalmaktır? Saadet çalmak, hırsızlık olamaz mı? Solması için gülü dalından mı koparmalı? Pembe bir gonca iken gül dalında solmaz mı? Öldürmek için silah, hançer mı olmalı? Saçlar bağ, gözler silah, gülüş, kurşun olamaz mı? Victor Hugo Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir. VENI, VIDI, VIXI Değil mi ki o derin acılarımla şimdi Buna destek olacak tek bir kolda yoksunum Ve çocuklara bile zorlukla gülüyorum Ve açmıyor içimi çiçekler renkleriyle Anlamalıyım artık : yaşadın yeterince! Değil mi ki ilkbahar kuşatınca her yanı Doğayı şenlik yerine çevirdiğinde tanrı Bu görkemli sevdaya aşksız bakıyorum Değil mi ki gün-gece ışıktan kaçıyorum Duyarak o en gizli kederi herşeydeki Değil mi ki ruhumda umudum yenik düştü Değil mi ki bu güller, kokular mevsiminde Sevgili kızım benim, içimde, ta derinde Yalnız senin yattığın karanlığa özlem var Madem ki öldü kalbim, yaşadım yeterince! Yeryüzünde yükümü tek bir gün reddetmedim Arığım işte orda, burda başak demektim Yumuşadım gitgide, yaşama gülümsedim Ve yaşamın o büyük, dipsiz gizi dışında Dimdik durdum ayakta, kimseye eğilmedim En iyisiyle yaptım yapabildiklerimi Ne çok uykusuz kaldım, ne çok hizmet götürdüm! Sonra acılarıma güldüklerini gördüm Nefretlerine hedef seçildikçe üzüldüm Anarak çalışıp çektiklerimi Tek kuşun uçmadığı şu dünya sürgününde Öyle bezgin, ışıksız, ellerimin üstünde Diğer tüm kölelerin alayları içinde Taşıdım ağlamadan al kanlara bulanıp Koparılmaz zincirden payıma ne düştüyse Şimdi bakışlarımın ancak yarısı bende Ötesi darmadağın acılı gömütlerde Dönüp de baktığım yok çağıran olsa bile Sersemlik ve sıkıntı yüklü bir uykusuzum Hiç gözünü kırpmadan kalkmış şafaktan önce Miskin karanlığımın orta yerinde şimdi Yanıt vermeye bile gönül indirmiyorum Canımı sıkıp duran o en günücü ağza Ulu Tanrım gecenin kapısını aç bana Ki çekilip gideyim, dönmeyeyim bir daha! Victor Hugo Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir. BAKIŞLARIN Bir bakışın kudreti bin lisanda yoktur Bir bakış bazen şifa bazen zehirli oktur... Bir bakış bir aşığa neler neler anlatır Bir bakış bir aşığı saatlerce ağlatır. Bir bakış bir aşığı aşkından emin eder Sevişenler daima gözlerle yemin eder... Victor Hugo Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir. DIANA Bahçelerde koşardık kiraz toplamaya Paros mermeri gibi güzel ak kollarıyla Ağaçlara tırmanır, dalları eğerdi. Yapraklar ince ince ürperirdi rüzgarda. Ak gerdanı güneşle, gölgeyle dalga dalga Al meyvaya uzanırdı incecik parmakları. Kirazların her biri bir ateş damlasıydı. Ardısıra çıkardım; bacağını açarken Tutuşan gözlerime usulca "susun!" derdi Sonra şarkı söylerdi. Bazen ak dişlerinde türkü yerine meyva Tıpkı o güzel erden, o yabanıl Diana O güzelim ağzıyla kiraz sunardı bana. Dudağımda, konarken, bir sevda gülücüğü Düşürürdüm kirazı, alırdım öpücüğü... Victor Hugo Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir. DİLENCİ Sen hergün köşebaşlarında Yırtık urbanla kirli ellerinle Avuç açan, sefil insan. İnan yok farkımız birbirimizden Sen belki tüm yaşamınca dilenecek; Beklediğin beş kuruşu biri vermezse Ötekinden isteyeceksin. Ama ben tüm yaşamım boyunca Tek bir kez dilendim Bir acımasız kalbin sevdası ile alevlendim. Öylesine boş öylesine açık kaldı ki elim, Yemin ettim bir daha dilenmeyeceğim... Victor Hugo Konu Afrodit tarafından (15 Ağustos 2013 Saat 11:12 ) değiştirilmiştir. | |
| |  |
| IRCForumlari.NET Reklamlar |
   |
|
29 Ağustos 2010, 21:32
| #2 |
| Guest
Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır.
| Cevap: Victor Hugo \ Şiirleri Victor hugo'nun küçüklüğümden beri ezberimde olan -Dilenci- şiirini bi ayrı severim. Hatta ortaokulda ezberim olduğu için de sözlüden +puan almıştım, unutmam. d: Tabi maneviyatı anlam kazandıran. Özenli ve mana içerikli kaliteli şiirlerin sahibidir. |
| | |
|
30 Ağustos 2010, 16:13
| #3 | ||||
| Çevrimdışı IF Ticaret Sayısı: (0) | Cevap: Victor Hugo \ Şiirleri
Süpersin JeSsy Gerçekten KuLLandığı KeLimeLer GizemLi + VurguLarı Harika "1'' Yazar, Şair Victor Hugo | ||||
| | |
|
31 Ağustos 2013, 13:50
| #4 |
| Çevrimdışı IF Ticaret Sayısı: (0) | Cevap: Victor Hugo \ Şiirleri Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir. AH, BEN UYKUDAYKEN SEN BAŞUCUMA GELSEN Ah, ben uykudayken sen başucuma gelsen, Petrarca'yı ziyaret ettiği gibi Laura'nın, Değse bana nefesin tam yanımdan geçerken, İşte o zaman birden Aralanır dudağım! Kaç zamandır tutsağı karanlık bir hayalin, Bitmeli mi bu rüya? Şu kederli yüzüme, Bir yıldız gibi doğsun senin o gözlerin, İşte o an düşlerim Aydınlanacak yine! Bir kıvılcımın uçuştuğu dudaklarıma Tanrı'nın arıttığı o aşk parıltılarına, Bir öpücük kondur, melekten kadına dön, Ah o zaman ruhum Uyanır uykusundan! Victor Hugo |
| | |
|
31 Ağustos 2013, 13:52
| #5 |
| Çevrimdışı IF Ticaret Sayısı: (0) | Cevap: Victor Hugo \ Şiirleri Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir. FRANSA'YA Bu kitabı yurduma Taşı rüzgâr, ne olur! Ölü yaprak açıyor Ağaç, köksüz olunca Victor Hugo |
| | |
|
31 Ağustos 2013, 14:07
| #6 |
| Çevrimdışı IF Ticaret Sayısı: (0) | Cevap: Victor Hugo \ Şiirleri Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir. ŞAİRİN GÖREVİ I. Niçin sürgünsün şair yaşadığın toplumda? Işıksız bir karmaşadır siyasal partiler, Bir yararı olur mu şu tasasız ruhuna? Çiçeğe durmuş şiirin sararıp soluyor; O boğucu, kirli havalarında onların, Güzelim buhurların, günnük kokuların; Şaşırıyor yolunu soluklarını duyunca. Köle ruhlu kavgalarında senin yüreğin, Çimeni gibidir yaşadığımız kentlerin Gelip geçenlerin ayaklarının altında. Halkın ve kral, dumanlı, sisli başkentlerde Nasıl çarpışıyor iki ölümcül güç gibi, Duymuyor musun seslerini dehşet içinde, Sen ey toprağına tohum serpiştiren çiftçi! Sen ey şair, sen ey usta, kapat kulağını! Bu şamatanın sana hiçbir yararı var mı? Gürültünün patırtının içinden gelen Bu insanların arasında asla yer alma! Dizelerde tanrıya şarkılar söyleyen sen Uzak dur, uzak dur, onlara sakın karışma! Arınmış ruh, şarkını göklerde meleklerin Verdiği huzurlu, barışçı konserde söyle! Sen ey kutsal çiçek, sen de gidip çöllerin Engin gökleri altında serpilip büyü! Sen ey düşsever insan, sığınakları ara! Gizli mağaraları, barınakları ara! Unutuşa kanat aç bulmak için sevdayı, Sessizliğe koş eğer işitmek istiyorsan Gökten gelen o sevecen ve o ciddi sesi, Loş yerlere koş gönü görmek istiyorsan. Haydi ormanlara git, haydi sahillere git! Kendi tatlı şarkını oralarda bestele! Yaprakların ve gök gibi mavi dalgaların Şarkılarıyla, ilahileriyle birlikte. Tanrı seni bekliyor kutsal bir yalnızlıkta; Tanrı ne çokluklarda, ne kalabalıklarda; İnsan küçüktür, nankördür ve beyhudedir. Her şey kırlarda titreşir, kırlarda ah çeker. Doğa büyük bir çalgıdır, büyük bir lirdir, Şair ise o büyük lirin kutsal yayıdır. Fırtınalarımızdan çekil ey bilge kişi! Bu imparatorluk ki tehlikeli sularda, Yol alıyor, ne dümeni var ne pusulası Sen sakın aldanma, sen sakın kanma ona! Bu gemi senin için bir aralık ayında, Bir balıkçının kurutmak için ağlarını Gerdiği odasının en ücra köşesinden, Uğursuz bir gürültüyle gece karanlıkta, Ürperen ve yana yatmış direkleriyle, Geçişini duyduğu bir gemi gibi olmalı. II. Çok yazık! diyor şair, yazık, hem de çok yazık! Ben suların ve ağaçların sevdalısıyım; Onların mırıltıları, fısıltılarıyla Yoğruldu, olgunluğa erişti yetkin aklım. Kin, nefret yoktur evrenin yaratılışında. Engeller yoktur onda, zincirler yoktur onda. İyilik doludur çayırlar, dağlar, tepeler; Gülleri, çiçekleri anlatır bana güneşler; Doğada, uçsuz bucaksız bir huzur içinde Ruhum dört bir yana ışıklarını saçar. Seviyorum seni, seviyorum kutsal doğa! Senin içinde eriyerek sen olmak da var; Oysa serüvenlerin yaşandığı bu çağda Herkes kendini başkasına tutsak kılıyor. Her düşünce bir güçtür, her düşünce kuvvettir. Tanrı özsuyunu kabuklar için yaratır, Yeşermiş, çiçek açmış dalları kuşlar için, Ovadaki bitkiler, otlar için dereleri, Dolu kadehleri dudaklarımız için, Akıllar için düşünürü, bilge kişiyi. Tanrı böyle istiyor çelişkili zamanlarda, Herkes çalışır ve herkes bir hizmet sunar. Kardeşlerine dönüp de "Ben artık çöle Gidiyorum" diyenlere yazıklar olsun! Kinler, nefretler, rezillikler şu şaşkın, Huzursuz halkın yakasına yapışmışken Ne ayıp ayakkabısını giyip gidene! Hiçbir işe yaramayan bir şarkıcı gibi Kentin kapılarından apar topar tüyen, Kırık dökük düşünüre yazıklar olsun! Daha güzel günleri hazırlamak için şair Karanlık günlerde, kötü günlerde gelir. Ütopyaların, düşsel ülkelerin adamıdır; Ayakları burada, gözleri başka yerdedir. İster yersinler onu, ister övsünler, ne gam! O peygamberler gibidir, her an, her zaman Ve her yerde, içine her şeyi sığdırdığı, Elinde salladığı bir meşale gibi Geleceğimizi, güzel günleri aydınlatır. Halklar sıkıntıya düştüğünde onları görür, Hep aşklarla dolup taşar tüm düşleri. O düşler ki nesnelerin ona fırlattığı Gölgelerin, karanlıkların ürünüdür. Alay etsinler onunla, varsın etsinler, O düşünmeyi sürdürür ve kitlelerin İşitmediği şeyi sessizliğe kaydeder. Kimileri küçümser, görmezden gelir onu Bu boş insanların sözlerine güler geçer, Kahkahayla güler ve sessiz sessiz düşünür. Uğultularını ve hıçkırıklarını Dalga dalga kumsallara yayan kalabalık, Bir okyanus gibi düşlerimizin üstüne Kuşkuyu ve alayı yayan kalabalık, Seni kıvançlandıran soylu, yüce düşünce Devam ediyor gök bak hâlâ kekelemeye, Ama yaşamın damgasını da taşıyor, Çünkü insan soyu var Havva'nın karnında Kartal yumurtasında kartal, meşe palamudunda Meşe var! Bir beşiktir Ütopyalar da! Zamanı geldiğinde kamaşmış gözlerinizle, Bu beşikten, serpilip açmış yürekler için, Daha iyi bir toplumun çıktığını göreceksiniz. Hakkın doğurduğu görevin, kutsal düzenin, Galip gelen inancın ve iyi geleneklerin, Çıktığını göreceksiniz. Bu devingen ve Hep kıvançlı ya da hep üzgün kalabalık, Yasanın ancak düşler kurarak devşirdiği Bir şeylerin tohumunu bir gün atacaktır. Bir gün ayaklarının üstünde duracaktır. Fakat bu güçlü tohumları taşımak için, İçinde kutsal ışınların arındırdığı, Esin dolu, sapasağlam yürekler gerek. Katıksız yürekler, tertemiz yürekler gerek. Alabora olur tayfası olmayan gemi Kadırganın yol alması için nasıl ki Kürekçiler her iki yandan kürek çekerse, Herkesi ve herşeyi anlayan Tanrının da Ancak büyük ruhlara düşüncelerinin İki yanında kürek çektirmesi gerek. Uzak dursun sizlerden kutsal kuramlar, Uzak dursun gelecek zamanın yasaları, Geçmişte sizin yıldızınız altından giden, Sonra sanrının arkasına gizlendiği, Örtüyü kaldırıp atıp da ruhunu pintilik, Ve tutkunun en alçakça emellerine Hiçbir şey olmamış gibi hemen teslim eden, Geçmişi, anıları, umutları olmayan, Bu solgun dudaklı konuşmacı, bu hatip Uzak dursun sizlerden, uzak dursun sizlerden! Uzak durur adı insan sarrafına çıkan, Keselerini altınla doldurmak isteyen, Efendisini yeni hizmetçiler taşıyan, O eski rahip gülücüğünü götüren, Dinselliğini pazara çıkarıp satan, Yırtık gülücükleriyle tüm kötülüklerin, Göbek attığı bu zevk, bu eğlence cümbüşünde, Başkaları düşünürken o kafayı çeken, Gerçek hazineleri çar çur edip kaybeden Cüce ruhlu mağrur devden uzak durun! Dört yol ağızlarında sağa sola sataşan Boş öfkelerden, hiddetlerden uzak durun! Günün birinde kaplan kesilecek olan Halkın sevdiği bu kedilerden uzak durun! Halk dalkavuklarından, saray yağcılarından, Partisinin orta yolcu olduğunu söyleyen Çıkarcı, bencil politikacıdan uzak durun! Uzak durun bütün sönmüş köseğilerden, Göğüslerinde bir ruh taşımayanlardan, Ve ruhlarında Tanrıyı taşımayanlardan! Yalnızca bu adamların eline kaldıysak, Ulu Tanrım, içinde yaşadığımız bu çağda, Şair nasıl olur da bağırmaz acı içinde Nasıl olur da bağırmaz "yazık! yazık!" diye Bir gün utançtan yüzünü de gösteremez, Evinin eşiğinde, öyle bekler ayakta, İnmek üzere olan akşamın karşısında, Silinen, yitip giden güne göz yaşı döker, Ufkun dört köşesine, ufkun dört bir yanına Korkunç bir hayalet gibi küllerini saçar. Bulutlarda gezen çakırdoğanları gibi Gülüşleri duyulur utkulu şairlerin, Yergici şairlerin, alaycı şairlerin, Aristofanes'lerin, ve kara şairlerin. Sayısız utancımızı yüzümüze vurmak için, Petrone karanlıkta uykusundan uyanıp, O ünlü Romalı üslubuna sarılırdı. Aşağılık, alçak çağımızın yöresinde Archiloque'un topal vezni, aksayan vezni Bir kırbaç gibi hoplayıp zıplardı elinde. Ama Tanrı geri çekilmez hiçbir zaman, Bu güneş ki her şeye bir soluk kazandırır, Hiçbir zaman tümüyle yitip gitmedi gözden, Tümüyle batmadı gizlendiği tepelerden. O hep üzgün ve tasalı koyaklar için, Körleştirilmiş karanlık şu ruhlar için, Gururun yoldan çıkardığı yürekler için, Uçurumların üzerindeki bir doruğa Işınlarını bırakır, ışınlarını ve Bazı gerçekleri bırakır alınlar üstüne. Durmayın haydi yüce ruhlar ve düşünceler, Durmayın kemirilmiş sıkıntılı beyinler, Durmayın hasta yürekler, yaralı gönüller, Sizler dua edenler, güzel şeyler düşünenler! Haydi biraz cesaret, ey gelecek kuşaklar! Fırtınanın, boranın ormanda ağaçlarda, Kopardığı gürültüyle, istemeyerek de olsa Gelen sizler! haydi biraz daha cesaret! Dur durak bilmeksizin amaçsız dolaşanlar, Sizler! yolun zifiri karanlıklarında, Ellerini uzatarak düşünüzün şekillerini Gördüğüne inanan gezgin kuşkucular! Sizler, kafaları acı çeken düşünürler! Sizler, ilahi bir dehşetle dolu olanlar! Koyak'ın böğürtlerine sarkmış olarak Uçurumların kıyılarına tutunanlar! Sizler, bu kederli ve utkulu dalgaların Denizinde kazaya uğrayan ey insanlar! Sizler, denizden tir tir titreyerek çıkanlar! Sizler! Yalnızca yüreklerini kurtaranlar! Bütün sabahlarda, çiçeklerin arasında Sizler, güneşin doğduğunu gören bilgeler! Ve bu kutsal ışıkların içine gömülmüş Tan kızıllığında yeniden gelirsiniz siz. Sizler, ey savaşçılar! Gün doğmadan elini, Kolunu yıkamak için hazır bekleyenler! Sizler, odalarda düşler, hayaller kuranlar! Gözleri karanlığın içinde yitip gidenler! Sizler, ey sabrın ve direncin insanları! Sizler, ey hep mutlulukları dileyenler! Sizler, hâlâ İsa efendimizin eteğini Ve hâlâ umudu avuçlarında tutanlar! Sizler ellerinde lamba, bir şey arayanlar! Sizler tek silahı övendire olan çobanlar! Dayanın ey dağlarda, beldelerde olanlar! Dayanın, dayanın, ey vadilerde olanlar! Yeter ki her biriniz dar bir keçi yolunu Bir sabahın izini, bir karığı izlesin; Yeter ki hepinizin kara bir dalga olan Kıyısı Tanrı ve kuzey yeli bulut olsun; Yeter ki siz inancınızı eksik etmeyin, Yeter ki siz kıvançlıyken ya da kederliyken Bir çocuğa, bir yıldıza ya da bir çiçeğe Zaman zaman sevgi dolu gözlerle bakın; Yeter ki köle ya da özgür yurttaş demeden Her şeyde ve herkeste sevecek bir yan bulun, Yeter ki siz, teninizin her bir dokusunda Evrensel insanlığın titreştiğini duyumsayın. Dayanın, karanlığın ve köpüğün içinde Hedef çok yakında ortaya çıkacak, Sisin, dumanın içindeki insanlık soyu Bir sözcük değildir, bir bilmecedir ancak. Öne eğilmiş alınlarınızın üstünden Yeterince geceler ve fırtınalar geçti. Kaldırın gözlerinizi, kaldırın başınızı! Işık orada, yukarıda, yürüyün haydi! Ey halklar, kulak verin, kulak verin bu şaire! Ey halklar, kulak verin bu kutsal düşsevere! Gece alnı ışıklı olan yalnızca odur, O muştulayacaktır size karanlıkları, Delecek olan gelecek zamanları Açılmamış tohumu yalnız o bilebilir Bir kadın gibi tatlıdır erkek ve Tanrı, Ormanla ve dalgalarla nasıl konuşursa, Onun ruhuna da öyle usulca seslenir, Yumuşak, sevecen ve usul bir sesle. Çünkü O'dur bütün dikenlere karşın, Arzulara ve kederli olaylarla karşın, Yıkımlarınız içinde eğilip geleneği Toplayarak yürümeye devam eden odur. Gökyüzünün kutsayabildiği her şey, Ve yeryüzünün kapladığı her şey, Bereketli, verimli bir gelenekten doğar. Kökü geçmişe dayanan bütün düşünceler, İster insansal olsunlar ister tanrısal, Gelecekte de yaşar ve çiçekler açar. Işık saçıyor şair sonsuz gerçek üstüne Işık saçıyor şair, saçıyor alevlerini, Olağanüstü bir aydınlıkla ruhumuz İçin ışıl ışıl parlatıyor gerçekleri. Boğuyor ışığıyla, ışığıyla dolduruyor, Kenti, çölü, Louvre'u ve kulübeyi, Bütün ovaları, bütün dağları ve tepeleri, Kaldırıyor perdeyi gizlerin üzerinden Çünkü şiir kralları ve şiir çobanları, Yıldızdır, Tanrının yolunu gösteren. Victor Hugo |
| | |
|
31 Ağustos 2013, 14:20
| #7 |
| Çevrimdışı IF Ticaret Sayısı: (0) | Cevap: Victor Hugo \ Şiirleri Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir. SANAT VE HALK I Kıvançtır sanat, sevinç kaynağıdır, Fırtınada alev alev tutuşur, Işığı, aydınlatır mavi göğü, Sanat görkemidir tüm insanlığın Gözlerindeki kıvılcımdır halkın, Tanrının alnındaki yıldız gibi. Bir şarkıdır sanat, eşsiz bir ezgi! Gönendirir barışçı yürekleri, Erkekler kadınlarına fısıldar, Ağaçlara doğru yükselir kentten, Bütün insanlar hep bir ağızdan, Uyum içinde o şarkıyı söyler. Sanat; insanlığın düşüncesi! Kırar prangaları, zincirleri, O tatlı diliyle ele geçirir, Onundur Tibet, onundur Ren nehri. Sanat özgür kılar köle halkları, Özgür halkları ise devleştirir. II Ey güzel ülkem,yenilmez Fransa! O güzel ezgili şarkını söyle! Şarkını söyle ve gökyüzüne bak! Sevinç dolu, derinden gelen sesin, Umududur bütün bu yeryüzünün Kardeşliğin halkı, ey soylu halk! Güzel halkım şarkını sabaha söyle! Akşam olunca bir daha söyle! Bilirsin ışıldar işleyen demir, Aldırma geçmekte olan yüzyıla, Aşkın şarkısını söyle yüksek sesle, Ve özgürlüğün şarkısını haykır! Şarkısını söyle kutsal İtalya'nın, Toprağa gömülen şu Polonya'nın, Yüreği kan ağlıyor Napoli'nin, Macaristan can çekişiyor bak! Dinleyin zorbalar, şarkı söylüyor halk Aslanın kükreyişini dinleyin! Victor Hugo |
| | |
|
31 Ağustos 2013, 15:03
| #8 |
| Çevrimdışı IF Ticaret Sayısı: (0) | Cevap: Victor Hugo \ Şiirleri Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir. Aklından Sonsuz Yazgı Çıkmayan Adam Bir yolcu gibi sabah, tan vakti yola çıkan, Aklından sonsuz yazgı çıkmayan mutlu adam, Uyanıyor şafakta, ruhu hep düş içinde, Elinde kutsal kitabı, dualar dilinde! Duasını ederken başlıyor gün doğmaya Güneş hem göğe doğuyor, hem onun ruhuna. Solgun ışıkta beliriveriyor eşyalar, Eşyalarla birlikte ruhunda başka şeyler, Ondan başka herkes uykuda, böyle sanıyor, Esrik bir mutluluğun huzuruna varıyor, Oysa arkasında güler yüzlü melekler var, Kitabın üzerine eğilmiş bakıyorlar. Victor Hugo |
| | |
|
31 Ağustos 2013, 15:08
| #9 |
| Çevrimdışı IF Ticaret Sayısı: (0) | Cevap: Victor Hugo \ Şiirleri Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir. Aşkım Kendin Ol Sadece Sen Bir beyaz kagıt gibi ol, yada gôkyùzùnde, semada, arşında ùstùnde beyazbir melek gibi ol Hiç işlenmemiş bir gùnah gibi ol dogmamış bir insan gibi dog bu acımasız dùnyaya Dogki sen dùnya için deyil dùnya senin için dônsùn Sôylenmemiş bir yalan gibi ol duşmesin dilinden dôkùlmesin kalbine tekbir hece Ya ateş kadar kırmızı ol yansın seninle kalbindeki gôk kuşagı veya bir su ol bırak bulsun kendi yatagını Öyle bir tôvbe olki mabet diye kapansın melekler,acılsın arştan gônùl kapısı Ve ôyle bir sevgi olki sevmek için sevilmeye muhtaç olma bir taş olki parmaklıklar kur içine mùebbet ceza versevgiline Öyle bir gôz yaşı olki herdamlası can olup cananı bulsun ona pınar olup onunla bogulsun Öyle biri olki aşkım kendin olsun sadece sen Victor Hugo |
| | |
|
31 Ağustos 2013, 15:10
| #10 |
| Çevrimdışı IF Ticaret Sayısı: (0) | Cevap: Victor Hugo \ Şiirleri Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir. Bu Çiçek, Senin İçin Doruktan senin için kopardım bu çiçeği O sarp bayırdan hani, suya iner eteği Kartalın bildiği yalnız ve yaklaşabildiği Sessizce seprilmişti kayanın çatlağında. Gölgeler yıkıyordu burnun sağrılarını Açıkça görüyordum: bir yengi alanında Nasıl kızıl ve parlak bir utku anıtı Olanca görkemiyle bir anda kurulursa İşte tıpkı öylece Güneşin gömülüp gittiği yerde gece Bulutlardan bir tak yapıyordu kendine. Yelkenliler bir bir erirken uzakta Birkaç çatı eğimli bir vadinin dibinde Parlayıp görünmekten ürker gibiydi sanki. Sevdiğim, senin için kopardım bu çiçeği! Evet, rengi uçuk ve koku yok tacında Çünkü kökü dağların bu çetin yamacında Yalnız su yosununun acı tuzunu içmiş. Dedim ki: garip çiçek, şu tepenin üstünden Bulutların, yosunun ve teknenin gittiği Uçsuz bucaksızlığa yolcu olmalıydın sen. Git öyleyse bir kalbin Herşyeden daha derin uçurumunda dağıl Başka bir acun olan o göğüste sol artık Göğün seni sular için yarttığı besbelli Ben’se Sevda’ya adadım işte seni! Rüzgar birbirine katıyordu suları; Yavaş yavaş silinen Belirsiz bir ışık kalmıştı yalnız günden Ah! nasıl acılıydım ve nasıl da derinden! .. Düşler içindeydim ve kapkaranlık Gece Sonsuz titreyişlerle doluyordu içime. Victor Hugo |
| | |
 |
| Etiketler |
| hugo, victor, Şiirleri |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |
Benzer Konular | ||||
| Konu | Konuyu Başlatan | Forum | Cevaplar | Son Mesaj |
| Victor Hugo - Romans | Violent | Şairler ve Şiirleri | 0 | 23 Aralık 2013 20:37 |
| Sefiller - Victor Hugo | coquettishness | Kitap Özetleri | 0 | 01 Aralık 2013 12:12 |
| Han - Victor Hugo | Afrodit | Şairler ve Şiirleri | 0 | 31 Ağustos 2013 13:43 |
| Victor Marie Hugo - Sefiller | Kalemzede | Ne Okumalıyım? | 0 | 13 Kasım 2012 19:45 |
| Victor Hugo (1802 - 1885 ) | Damla | Edebi Şahsiyetler | 0 | 11 Eylül 2011 11:58 |
Normal
