Bitkilerin tıbbi amaçlar için kullanıldığına ilişkin ilk bilgilere ‘Hammurabi Kanunları’nda rastlanmaktadır. Kilden yapılmış yazılı tabletlerde, Hyoscyamus niger (Banotu), Glycyrrhiza glabra (Meyan) ve Mentha piperita (Bahçe nanesi)’dan değişik hastalıkların tedavisinde yararlanıldığı bilinmektedir.

19. ve 20. Yüzyılda, özellikle 20.yüzyılın son çeyreğinde yeryüzünde yaşayan bitkiler arasında tıbbi değeri olanların bulunup, insanların yararına olacak taraflarının araştırılması çabaları yoğunluk kazanmıştır.

21.yüzyıla doğru, Afrika, Asya, Avustralya ve Güney Amerika’da özellikle Yağmur Ormanlarını oluşturan bitki örtüsü içinde yer alan birçok familyadan tıbbi bitki örnekleri, başta antitümör etkileri olmak üzere, farklı yönleri ile araştırılmaktadır.

Şifalı Bitkilerle yapılan bazı Doğal Tedaviler

Hindistan Cevizi; Vücutta şişkinliklerin giderilmesi için kullanılır.

Kahve; Psikolojik rahatsızlıklarda kullanılır.

Kişniş; Besin zehirlenmelerine karşı kullanılır.

Bal; Boğaz yumuşatmak amacıyla kullanılır.

Aloe Vera; Yara, yanık ve cilt sorunları için kullanılır.

Kefir; Sindirim sistemi için kullanılır.

Zencefil; Nefes açıcı ve kolesterol önleyici olarak kullanılır.

Zerdeçal; Kan şekerini düzenlemek için kullanılır.

Hardal; Kas ağrılarını gidermek için kullanılır.

Papatya; Karın ağrısı için ve şişkinlik için kullanılır.

Sarımsak; Virüs kaynaklı enfeksiyonlarda kullanılır.