Aşırı yeme bozukluğu, görece yeni anlaşılmış bir bozukluktur ve bazılarına göre en yaygın yeme bozukluğudur. Aşırı yeme bozukluğu olan insanlar, en az altı aylık bir süre boyunca haftada iki kez bir oturuşta çok fazla miktarda yemek yerler. Aşırı yemelerinde ayrıca aşağıdaki beş özellikten en az üçü bulunur:

Normalden hızlı yemek
Huzursuz bir şekilde tok olana kadar yemek
Fiziksel olarak aç hissetmezken çok miktarda yemek
Utanç duygularıyla yalnız yemek
Aşırı yemeden dolayı kötü, kederli veya suçlu hissetmek

Aşırı yeme bozukluğu olan çoğu insan ya aşırı kiloludur ya da obezdir; yani bu kişiler öngörülen sağlıklı kilonun yüzde 20 ile yüzde 30 fazlasına sahiptirler. Çoğunlukla da kilo problemi ve dengesiz kilo alıp verme geçmişleri vardır.

Aşırı Yemenin Belirtileri
Aşırı yeme bozukluğu olan insanlar, yemekle ilgilenmekten okulu veya sosyal yaşamı kaçırabilirler. Evde aşırı yiyen biri, genellikle yemeği odasına götürebilir, kapıyı kilitler ve yalnız yer. Aşırı yiyenler, yataklarının altına veya dolaplara yiyecek saklayabilir, böylece kimse onların aşırı yediğini bilmez. Bazıları davranışlarından utanırlar ve aşırı derecede suçluluk duyarlar.

Aile üyeleri veya arkadaşlar, aşırı yiyenlerin koca bir tabağı bitirdikten sonra bile, büyük miktarlarda yemek yediklerini fark edebilirler. Aşırı yeme sırasında kişi, ne yediğinin farkında olmadan çok hızlı yiyebilir. Bu bozukluğu olanların tuhaf yeme alışkanlıkları da olabilir, mesela yiyeceği doğrudan kutusundan yemek veya çöpten yiyecek alıp yemek gibi.

Aşırı Yemede Tıbbi Tedavi
Aşırı yeme bozukluğunu tedavi etmenin tek bir yolu yoktur. Tedavinin en iyi yolu, bir yaklaşımlar bütünü olabilir. Örneğin bilişsel davranış terapisi ve içgörü yönelimli terapi gibi psikoterapi çeşitleri, hastalara aşırı yemeyi tetikleyen düşünce ve duyguları fark etmeyi öğrenmede yardımcı olabilir. Grup terapisi de hastaların semptomlarından daha az utanmalarına yardımcı olabilir. Bazı kendi kendine yardım stratejileri, mesela günlük tutmak ve meditasyon, aşırı yemeye yol açan hisleri ve duygu durumlarını belirleme ve bertaraf etmede hastalara yardımcı olabilir.

Hastayı sağlıklı yiyecek seçimleri ve daha önemlisi fiziksel açlık ve duygusal açlık arasındaki farkın nasıl anlaşılacağı hakkında eğitmek için, beslenme üzerine eğitimini tamamlamış bir uzmandan yararlanılabilir. Son olarak antidepresanlar gibi bazı ilaçlar, hastalıkla ilişkili depresif semptomların tedavi edilmesine ve bazı hastalarda aşırı yeme dürtüsünün düzeltilmesine yardımcı olabilir.