Çevrimiçi

DAM KORUĞU, (Lat. Sedum). Damkoruğugiller familyasından bir ya da çok yıllık otsu süs bitkisi. Almaşık ya da ardışık etli yapraklı; beyaz, sarı, pembe renkli, küre ya da salkım görünümlü çiçeklidir. 50’den fazla türü vardır. Çorak ve kurak yerleri sever.

Sedum, Crassulaceae familyasındaki çiçekli bitkilerden oluşan büyük bir cinstir ve üyeleri genellikle taş bitkileri olarak bilinir. Cinsin 600’e kadar tür içerdiği tanımlanmış, daha sonra 400-500’e düşürülmüştür. Bunlar, esas olarak Kuzey Yarımküre’de bulunan, ancak Afrika ve Güney Amerika’da güney yarımküreye uzanan yaprak sulu meyvelerdir. Bitkiler yıllık ve sürünen bitkilerden çalılara kadar çeşitlilik gösterir. Bitkilerin su depolayan yaprakları vardır. Çiçeklerin genellikle beş yaprağı vardır, nadiren dört veya altı. Yaprakların tipik olarak iki katı stamen vardır. Daha önce Sedum olarak sınıflandırılan çeşitli türler, artık ayrı cins Hylotelephium ve Rhodiola’da yer almaktadır.

Ünlü Avrupa Sedum türleri Sedum acre, Sedum album, Sedum dasyphyllum, Sedum reflexum (Sedum rupestre olarak da bilinir) ve Sedum hispanicum’dur.

Sedum Tek Yıllık mıdır?
Sedum, bir yıllık, iki yıllık ve çok yıllık bitkileri içeren bir cinstir. Etli yapraklar ve saplarla karakterizedirler. Morfolojik çeşitlilik ve homoplazinin kapsamı, Sedum fenotipikisini karakterize etmeyi imkansız kılar.

Taksonomi
Sedum ilk resmi olarak 1753’te 15 tür ile Carl Linnaeus tarafından tanımlandı. Crassulaceae familyasının kapsadığı cinsler arasında Sedum, en zengin tür, morfolojik açıdan en çeşitli ve taksonomik açıdan en karmaşık olanıdır. Tarihsel olarak, tip cinsi olan Sedoideae alt ailesine yerleştirildi. Crassulaceae’nin üç modern alt ailesinden, moleküler filogenetiğe dayanan Sedum, Sempervivoideae alt ailesine yerleştirilmiştir. Cins, 32 ayrı cins oluşturarak yaklaşık 600’den 420-470 türe büyük ölçüde azaltılmış olsa da, yine de ailenin üçte birini oluşturur ve polifiliktir.

Sedum türleri, Crassulaceae’nin Sempervivoideae alt ailesindeki altı ana taç soyundan dördünde bulunur.

Alt bölümleri
Linnaeus başlangıçta beşli çiçeklerle karakterize edilen ve onları iki gruba ayıran 15 tür tanımladı. Yaprak morfolojisine dayalı Planifolia ve Teretifolia olarak isimlendirildi. 15 türe sahiptir ve bu nedenle botanik otorite (L.) olarak adını taşımaktadır. 1828’de de Candolle, altı gayri resmi grupta 88 tür tanıdı. Gayri resmi grupların, bölümlerin, dizilerin ve alt türlerin oluşturulması dahil olmak üzere ayrı cinsleri ayırmanın yanı sıra, bu büyük cinsi alt gruplara ayırmak için çeşitli girişimlerde bulunulmuştur.

Samuel Frederick Gray (1821) o dönemde İngiltere’de bilinen 13 türü beş kısma ayırdı; Rhodiola, Telephium, Sedum (isimsiz) ve Aizoon.

Robert Lloyd Praeger 1921’de on bölüm tanımladı.; Rhodiola, Pseudorhodiola, Giraldiina, Telephium, Aizoon, Mexicana, Seda Genuina, Sempervivoides, Epeteium ve Telmissa.

Bu daha sonra, Reihe (bölümler veya seriler) adını verdiği 22 alt bölümü tanımlayan Alwin Berger‘in (1930) en iyi bilinen sistemi olan sistemde revize edildi. Alvin Berger’in bölümleri şunlardı:

Rhodiola
Pseudorhodiola
Telefon
Sedastrum
Hasseanthus
Lenofilopsis
Populisedum
Graptopetalum
Monanthella
Perrierosedum
Pachysedum
Dendrosedum
Fruticisedum
Leptosedum
Afrosedum
Aizoon
Seda genuina
Prometheum
Cyprosedum
Epeteium
Sedella
Telmissa

__________________

Kulun Adaleti Şaşar Ama ALLAH´in Adaleti Şaşmaz..