ARTIK SABAH BİLE OLMASIN

Bu sana kaçıncı mektubum…. Kaç koca gün, kaç acı sattler geçti sensiz, yalnızlık ve çaresizlik içinde. Şair oldun mecnun oldun diyor bana herkez dalga geçiyorlar aşkımızla sevdamızla ben sana anlatamıyorum da kendi mi onlar nasıl anlatırım bilemiyorum; ben nerde hata yaptım canım sevgilim..hani en son buluşmamızı hatırlar mısın giderken biz dost kalıcaz arkadaşlığımız ömür boyu sürecek diğe bana defalarca söz vermiştin oysa şimdi ne bir telefon ne de bana bir cevap veriosun beni hep güzel hatırla demiştin ama bak ben sözü mü tutuyorum seni hep o güzel anılarla hatırlıyorum hatırkladıkça seni çok ama çok özlüyorum nerdesin, kimlesin, kimlerlesin sen de benim kadar acı çekiyor musun oysa ben yeni doğan her günü bile sen olmadan yaşamak bile istemiyorum gecenin o kör karanlığı beni acılarımı ve umutlarımı güzel veya kötü her duygularımı saklıyor…..giderken bana oysa ne kadar çok anılar ve senden bir çok şey bırakmışsın ben seni unutmak istedikçe her şey seni hatırlatıyor bana güneşe bile baksam yüzünü,rüzgarda kokunu hissediyorum ,her şarkı sözlerinde,her müzik te iyi veya kötü sen varsın ben ordan bile bir anlam çıkarıyorum seni adına şarkılara ben karşılık veriyorum….çok üzdün beni giderken bunu san tekrar yazıyorum deme ki ben seni bu kadar severken beni senden alıp götürecek daha kıymetli bir şey varmış.. fark ettiğsen bir şey diğorum çünkü ben oraya hiçbir şey yakıştıramıyorum….biliyorum ki sen şu an mecbursun tamam aşkım, tamam canım sevgilim fazla isyan etmiyeceğim sana seni çok ama çok seviyorum sen benim canım sın sen siz geçen her güne lanet olsun………. Bilyorum ki sen bu mektuba da cevap vermiyeceksin olsun be aşkım ben yazdıkça rahatlıyorum ve biliyorum ki sen bu mektupların hepsini okuyosun ama bana bile bile ya bana acı çektiriosun yada aslında kendince en doğru olanı yapı osun olsun canımın için ben senden olan her şeye ama her şeye razıyım seni çok ama çok seven aşkın……