Psikolojiye Giriş: Sigmund Freud'un Psikolojiyle İlgili Düşünsel Kaynakları Nedir?

Sigmund Freud, çalışmalarının oluşum döneminde, 1887'de ilk kez tanıştığı Berlin merkezli bir kulak, burun ve boğaz uzmanı olan arkadaşı Wilhelm Fliess'in entelektüel ve duygusal desteğine değer verdi ve ona güvenmeye başladı. Her iki adam da radikal yeni cinsellik teorileri geliştirme hırsları nedeniyle kendilerini hakim klinik ve teorik ana akımdan izole edilmiş olarak gördüler. Fliess, bugün sözde bilimsel olarak kabul edilen insan biyoritimleri ve nazogenital bağlantı hakkında oldukça eksantrik teoriler geliştirdi. Freud'un cinselliğin belirli yönlerinin (mastürbasyon, cinsel birleşme ve prezervatif kullanımı) önemi hakkındaki görüşlerini, daha sonra "gerçek nevrozlar" olarak adlandırılan, özellikle nevrasteni ve bazı fiziksel olarak tezahür eden anksiyete semptomlarının etiyolojisinde paylaştı. [49] Freud'un kendi fikirlerini detaylandırmak ve gözden geçirmek için Fliess'in çocuk cinselliği ve biseksüellik hakkındaki spekülasyonlarından yararlandığı kapsamlı bir yazışma sürdürdüler. Sistematik bir zihin teorisine yönelik ilk girişimi olan Bilimsel Psikoloji Projesi, Fliess'in muhatap olduğu bir metapsikoloji olarak geliştirildi. [50] Bununla birlikte, Freud'un nöroloji ve psikoloji arasında bir köprü kurma çabaları, Fliess'e yazdığı mektupların ortaya koyduğu gibi, bir çıkmaza girdikten sonra sonunda terk edildi,[51] ancak Proje'nin bazı fikirleri Rüyaların Yorumu'nun sonuç bölümünde tekrar ele alınacaktı.

Freud, Fliess'e "nazal refleks nevrozunu" tedavi etmek için defalarca burnunu ve sinüslerini ameliyat ettirdi[53] ve ardından hastası Emma Eckstein'ı ona yönlendirdi. Freud'a göre, semptom öyküsü şiddetli bacak ağrıları ve bunun sonucunda kısıtlı hareket kabiliyetinin yanı sıra mide ve adet ağrılarını içeriyordu. Fliess'in teorilerine göre bu ağrılar, burun ve cinsel organın dokusu birbirine bağlı olduğu için orta konkanın bir kısmının çıkarılmasıyla tedavi edilebilen alışılmış mastürbasyondan kaynaklanıyordu. [54][55] Fliess'in ameliyatı felaketle sonuçlandı ve bol, tekrarlayan burun kanamasına neden oldu; Eckstein'ın burun boşluğunda yarım metrelik bir gazlı bez bırakmıştı ve daha sonra çıkarılması onu kalıcı olarak sakat bırakmıştı. İlk başta, Fliess'in suçluluğunun farkında olmasına ve iyileştirici ameliyatı dehşet içinde görmesine rağmen, Freud, Fliess'le yazışmalarında feci rolünün doğasını ancak hassas bir şekilde yakınlaştırabildi ve sonraki mektuplarda bu konuda incelikli bir sessizlik sürdürdü ya da Eckstein'ın histerisinin itibarını kurtaran konusuna geri döndü. Freud nihayetinde, Eckstein'ın ergenlik çağındaki kendi kendini kesme ve düzensiz burun (ve adet) kanaması öyküsünün ışığında, Fliess'in "tamamen suçsuz" olduğu sonucuna vardı, çünkü Eckstein'ın ameliyat sonrası kanamaları "hastalığında sevilmek için eski bir arzu" ile bağlantılı histerik "dilek kanamaları" idi ve "[Freud'un] sevgisini yeniden uyandırmanın" bir yolu olarak tetiklendi. Eckstein yine de analizine Freud ile devam etti. Tam hareketliliğe kavuştu ve psikanaliz yapmaya devam etti.

Fliess'i "biyolojinin Kepler'i" olarak adlandıran Freud, daha sonra, Yahudi arkadaşına olan sadakatinin ve bunun sonucunda hem teorik hem de klinik çalışmalarını abartmasının ardında homoerotik bir bağlılık ve "özellikle Yahudi mistisizmi"nin kalıntısının bir kombinasyonunun yattığı sonucuna vardı. Arkadaşlıkları, Fliess'in Freud'un genel cinsel periyodiklik teorisini onaylama konusundaki isteksizliğine kızması ve onu çalışmalarının intihalinde gizli anlaşma yapmakla suçlamasıyla sert bir şekilde sona erdi. Fliess, Freud'un 1906'da Cinsellik Teorisi Üzerine Üç Deneme'nin yayınlanması konusundaki işbirliği teklifine yanıt veremeyince ilişkileri sona erdi.

KAYNAK: PSİKOLOJİ TARİHİ