| |
|
17 Aralık 2011, 18:40
| #1 | |
| Çevrimdışı  IF Ticaret Sayısı: (0) | Serious Sam 3: BFE bazen zorlama da olsa esprili oyunlara hiçbir zaman yok diyemedim. Zaten hayat denen zaman aralığı tüm kasvetiyle üstümüze üstümüze geliyor her gün, her saat. O kasvetin dozajını düşürme niyetiyle sarıldığımız moral ve motivasyon kaynağı komedi unsuru içerikler, film, genel paylaşılan -----, müzik (parodi metal grupları favorimdir!) gibi materyallerle birlikte bize ulaşıyor çoğunlukla. Bunların yanına oyunları da şak diye eklemek isterdi bu deli gönül. Ne var ki, oyun denen kavram, son çıkan yapımlarla üstüne basa basa (bağımsız çoğu yapımı ayrı tutuyorum bunlardan) “ağır abi” takılmayı destekliyor ve aşılıyor oyuncuya çoğu defa. Bazen oyunların oyun olduğunu hatırlasam da, adamlar o kadar iddialı oluyorlar ki geliştirdikleri oyunda; siper alma sistemimiz şöyle, yapay zekâmız böyle… Arkadaş amaç ne, savaşa mı gidiyorum hakikaten? Hayır, oyun oynayıp keyfime bakacağım işin özünde. Ama işte öyle kötü alıştırıldık ki bu gerçek sanallığa, kafayı kaldırıp “ulan manyak mıyım ben bu ne halim böyle?!” dediğim çok oluyor bilgisayar başında. O yüzden salak salak dolanıp ateş etmeli oyunlara bayılıyorum, en azından şu az önce söylediğim yapıdan beni alıp kendi dünyasına, saçma da olsa çekip götürebiliyor. Ben de gönüllü gidiyorum tabi. “Ülkemizde” diye başlayan cümleleri son dönemde çokça kullanmaya başladığımın farkındayım. Hayır, anketör değilim, olmaya da niyetim yok ayrı mesele, lâkin elimizde somut veriler var. Mesela hangi habere kaç kere tıklanıyor, hangi yazıya kaç kişi yorum yapıyor gibi… Bu istatistiki veriler içerisine dalıp baktığımda çıkardığım bir sonuç var ki, “ağır abi” takılmayan hiçbir oyun rating yapmıyor! Bu ağır abi olmayan, ama komik abi olmayı muadili oyunların aksine, çok doğal bir şekilde beceren ve başaran Serious Sam serisi de rating almayan oyunlardan. Hırvat geliştirici CroTeam’in oluşturduğu marka ve karakter, kendine has bir hayran kitlesine sahip olsa da, oyunun çok tutulmamasının temel sebebini, bu ağır abi muhabbetine bağlıyorum ben. Kafasına kask takıp, oyunun logosunun olduğu ayakkabıları giyip, gözlükleri kullanan, sokağa yine aynı oyunun tişörtüyle çıkan geniş bir oyuncu profilinin, bu tip yapımları görmezden gelmesini, görmezden gelemiyorum. Neyse girişi haddinden çok uzattım biliyorum ancak Sam iyidir ya, bir an savunasım geldi niyeyse.Ağzunun üstüne depiğimi yiycen şindi! İkinci oyunun üzerinden temiz bir 6 sene geçti. Bu 6 sene, geliştirici ekip için biraz sıkıntılı geçti aslında. İlk oyunların aksine ikinci oyunun daha şen şakrak mekânlarda, daha karikatürize düşmanlara karşı, daha komik bir biçimde ele alınması (Sünger Bob klasiği “X saat sonra” tarzı espriyi unutmam) oyunun az önce de bahsettiğim o “ağır abi” sevenlerini memnun etmedi pek fazla. Oyunu yapan elemanlar da onlardan gaz alıp, ilk oyundaki temel öğeler üzerinde durarak yeni oyunlarına can vermişler. İyi mi etmişler kötü mü pek bilemedim ama kendi adıma, ikinci oyunu gayet severek, eğlenerek ve bol bol gülerek oynadığımı belirtmeden geçemem. İçimdeki çocuk, bir hayli canlı sanırsam. Oyunda Mısır’dayız, bu defa şehir içerisinde gayet modern shooter havası salınmış bir şekilde hem de. Kahire’nin yıkık dökük binalarının arasından çıkmaya çabalarken yine bin bir aksilik başımıza dert oluyor ve tüm yardımlara karşı yine bir şekilde tek başımıza kalıyoruz oyunda. Sorunlar peşimizi bırakmayacak ya, bir de türlü çeşitli düşmanlar dört bir koldan saldırıya geçmesin mi... Neyse ki imdadımıza orta halli bir orduya yetecek kadar silah ve cephane yetişiyor da ilerledikçe, bir şekilde başımızın çaresine bakabiliyoruz. | |
| |  |
| IRCForumlari.NET Reklamlar |
   |
 |
| Etiketler |
| 3, bfe, sam, serious |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |
Normal
