Çevrimdışı

Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde yeşil bir ormanda ailesiyle birlikte yaşayan küçük bir karınca varmış. Bu karınca okumayı çok severmiş. Sürekli kitap okur dururmuş. Ancak diğer karıncalar:

"Karıncalar kitap okumaz ki, kış için ihtiyaçları olan yemeği toplar, kitap okuman çok gereksiz!" diyerek küçük karınca ile alay ediyorlarmış.

Küçük karınca ise kitap okumaya devam ediyormuş. Ancak kitap okumaktan hiç yiyecek toplamamıyormuş. Aile bu durumdan çok rahatsız olmuş ve ona çalışmadığı için kızmışlar. Bu durum küçük karıncayı çok üzmüş.

Zaman geçtikçe kış yaklaşmaya başlamış. Diğer karıncalar ormana pikniğe gelen insanların kırıntılarını toplayıp depolamışlar. Ancak depoda yeterli kadar yiyecek yokmuş. Bu da karıncaları endişelendiriyormuş.

Kraliçe karınca herkesi çağırıp bir toplantı yapmaya karar vermiş. Karıncalar yer altında bulunan bir salonda toplanmışlar. Kraliçe:

"Kış çok yaklaştı ancak bizlere yetecek kadar yiyecek toplayamadık. H erkesin daha fazla çalışıp yiyecek toplaması gerekiyor. Yoksa kışın aç kalacağız." demiş.

Bunun üzerine küçük karıncanın aklına kitaptan okuduğu bir bilgi gelmiş. Oturduğu yerden kalkıp bağırmış:

"Heyy, bizim ihtiyacımız olan şey bir restorant! İnsanların karnını doyurmak için bu yerlere gittiğini okudum. Eğer bizde oraya gidersek bolca yiyecek toplayabiliz." demiş.

Diğer karıncalar bunun mantıklı olabileceğini düşünmüş ve yola çıkmışlar. Ormandan çıkıp insanların yaşadığı bir kasaba bulmuşlar. Küçük bir restornt görmüşler ve hemen yiyecek bulmak için o tarafa gitmişler.

Gerçekten de küçük karıncanın kitaplarda okuduğu gibi burada bolca yiyecek varmış. Hepsi yiyecekleri toplamış ve yuvaya geri dönmüşler. Artık depolarında bolca yiyecek varmış.

Kraliçe, küçük karıncayı tebrik etmiş. Anne ve babasıda onunla gurur duyuyormuş. Küçük karınca ise kitap okumanın ne kadar faydalı olduğunu bir kez daha anlamış.


[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]

__________________