Çevrimdışı

[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]


Çocuk gelişimi açısından oyun kavramını incelediğimizde ise, ünlü gelişim kuramcısı Jean Piaget’nin teorileriyle sık karşılaşırız. Piaget’e göre oyun, çocuğun psiko-sosyal gelişiminin aynası gibidir. Ona göre oyun çocuğun deneyimlerini, bilgilerini ve anlayışını birleştirdiği bir olgudur. Piaget oyun gelişimiyle zihinsel gelişim arasında bir paralellik olduğunu savunur ve insanda üç tür oyun evresi olduğu belirtir:

Duyu-hareket dönemindeki özerklik dönemi işlev oyunları, bireysel oyun dönemi (0–2 yaş dönemi): Bu dönemde düşünceden çok fiziksel hareketleri kapsayan oyunlar oynanır. Nesneleri yakalamak, ağıza götürmek, nesnelerin çıkardığı sesleri dinlemek, oyuncakları fırlatmak, başkalarının saçlarını çekmek vb. Bu oyunlar saldırganlık, kirletme ve kırma içgüdüleri temelli oyunlardır.
Temsili ya da kendini tanımayı kapsayan sembolik ve hayali oyunlar, paralel oyun dönemi (2–4 yaş dönemi): Çocukta konuşma ve yürümenin başlamasıyla beraber, fiziksel aktiviteden çok, hayal gücüne dayalı oyunlar öne çıkmaya başlar. Örneğin, çocuğun elindeki sopanın bir hayvan olması, oyuncaklarla konuşmaya başlama, hayali nesneleri tanımlama gibi temelde taklit dürtüsünün gelişmesiyle ortaya çıkan oyunlar.
Kurallara uygun oynanan oyunlar, sosyal oyun dönemi (4 yaş sonrası dönem): Sosyal kuralları içeren ve yarışma tarzı grup oyunlarının ön plana çıktığı dönemdir. Gerçeğe uygun, gündelik yaşamdan kesitlerin tartışıldığı bu süreçte, çocuğun sosyalleşmeye başlamasının ilk işaretleri görünür. Piaget’e göre; “rekabet ve uyulması gereken kurallara birlikte karar verme” eylemleri kurallı oyunun iki ana ilkesidir. Çocukların aralarında karar verip uyguladıkları kurallar süreç içinde oyunun bir parçasıymış gibi içselleştirilir.
Çocuk ve OyunOyun teorisinin, özelikle drama ve tiyatroyla ilişkilendirildiği nokta, çocuğun oyun yoluyla sanki öyleymiş gibi yapma (to makebelieve play) davranışını kazanması ve taklit yeteneğini geliştirmesidir. Doç Dr. Müzeyyen Sevinç, “Erken Çocukluk Döneminde Oyun” adlı kitabında şunu belirtiyor:

“Otto Wenninger’e göre; hayali oyun oynamak “eğer” düşüncesinin “sanki”ye dönüştüğü bilinçli bir etkinliktir. Örneğin, doktorculuk oynayan çocuk, “doktor olsaydım ne yapardım” sorusundan yola çıkarak toplumsal yaşama dair deneyim kazanır. Hohman ve Weikart ise, hayali oyunlarda, bir başkasıymış gibi davranma, bir nesneyi başka bir nesne yerine kullanma, rol paylaşımı, tanımladığı nesne veya kişiyi betimlemek için ses ve sözcük kullanma gibi temel öğelerin olduğunu belirmektedir.”

__________________