| |
|
| 28 Mayıs 2014 13:05 | |
| xena | Affetmeye gerçekten hazır mısın? Aldatılmak bir insanın hayatta başına gelebilecek en kötü olaylardan biri. Hiç kimsenin yaşamasını dilemem ama gerçekler farklı. Türkiye’de her 3 boşanmadan biri aldatma nedeniyle gerçekleşiyor. Oran bu kadar yüksekken bu olguyu görmezden gelmek, devekuşu gibi insanın başını kuma gömmesinden farksız. Aldatılan kadınların yüzde 78’inin, kendisini aldatan erkeğe bir şans daha vermesinden yana olduğunu ortaya koyan bir araştırma var. Tabii bu bir niyet. Yani kadınlar affetmeyi düşünüyor ama bunu hayata geçirenlerin sayısı daha az. Yine de şans verenlerin olduğunu biliyoruz. * Affetmeyi düşünenler için soruyorum, buna gerçekten hazır mısınız? Önce bazı acımasız gerçekleri yazayım. Aldatmanın hiçbir sebebi ve mazereti olamaz. “Şu nedenle aldattım” demenin anlamı yok. Aldatmanın hafifletici sebebi de olamaz. “Nefsime yenildim” demek de aldatan kişiyi kurtarmaz. Aldatmayı hiçbir argümanla, hiçbir olguyla izah etmek mümkün değildir. Aldatan kişinin içinde bulunduğu ortam, durum, birlikte olunan kişiler, yaşanan an, olayın özrü olamaz. Aldatmaya ortak olan kişi için “Beni baştan çıkardı” demek de durumu kurtarmaz. * Siz affetmeye meyilli olduğunuz için bir bahaneye, bir sebebe sarılmaya ihtiyaç duyabilirsiniz. Hatayı kendinizde de arayabilirsiniz. Bu bahanelere güvenip affettiğinizde yaşamınızın zehir olacağının garantisini verebilirim. Böyle bir durumda ilişkiniz ancak bir zombi gibi devam edecektir. Ölmüş ama zorla hortlatılmış bir ilişki. Çünkü siz, hevesinizin, inancınızın, güveninizin, aşkınızın, duygularınızın, zamanınızın, tüm fedakarlıklarınızın ırzıne geçildiği düşüncesinden kurtulamazsınız. Bu bir işkencedir, yaşanılası şey değildir. Yani, böyle bir affetme çözüm değildir. Üstelik sizi her an yeniden aldatma ihtimalini aklınızdan hiç çıkaramadığınız için, her tartışmada konu dönüp dolaşıp yine aldatmaya geleceği için çektiğiniz işkence daha da katlanacaktır. * Gerçekten affedebilmenin bir tek yolu vardır. Aldatmayla ilgili her şeyi bir tek sefer konuşmak, akıldaki her soruyu açık açık sormak ve bir daha bu konuyu asla açmamak. Bahaneleri, sebepleri dinlemek ama hiçbirine kanmamak. İşin aslı sevgili okur, ille affedecekseniz, bu durumu sindirmekten başka çare yoktur. Yok sindiremiyorsanız affetmeye hiç kalkışmayın. Evet bittiğinde acı çekersiniz ama bu şekilde devam ederseniz çok daha fazla acı çekersiniz. Bana gelince... Herkes ikinci bir şans hak eder. Ama ben o şansı kime vereceğimi kendim seçerim. |
