Çevrimdışı

RİZE'nin Çayeli İlçesi Uzundere Köyü'nde yaşayan ve üniversite eğitimi sırasında geçirdiği rahatsızlık sonucu gözlerini kaybeden 60 yaşındaki Muhammet Ümit, evinde öğrencileri karşılık beklemeden ders çalıştırıyor. 20 yılı aşkın süredir devam ettirdiği alışkanlık sayesinde hayata tutunan Muhammet Ümit'in yetişmesine katkıda bulunduğu çocuklar arasında mühendisler, öğretmenler, doktor ve hemşireler ile siyasetçiler yer alıyor.
İlköğretim ve lise yıllarında başarılı bir öğrenci olan Muhammet Ümit, Ankara Üniversitesi Kimya Mühendisliği Bölümü 3'üncü sınıfta eğitim gördüğü sırada, geçirdiği rahatsızlık sonucu göremez oldu. Geçirdiği ameliyatlar da derdine çare olamayan Ümit, Uzundere Köyü'ndeki evine kapanarak hayata küstü. Muhammet Ümit, sonraları yakınlarının desteği ile hayata tutundu, ardından da öğrencilerle derslerinde yardımcı olma alışkanlığı edindi.
Çocukların 'Mamoş amca' dediği Muhammet Ümit, zamanla evini dershaneye çevirdi, ilköğretim, lise ve üniversiteye hazırlanan çocukları ders çalıştırmaya başladı. 'İlham kaynağım' dediği kalemini eline alan ve çocuklarla birlikte yazıyormuş gibi yapan Ümit matematik, gibi sayısal ağırlıklı derslerde çocuklara yardımcı oluyor. Çocuklar, okul sonrası ve hafta sonlarında Muhammet Ümit'in evine gelerek ders çalışıyor.
20 yıldır çocuklara derslerinde yardımcı olmaya çalışan ve bu sayede hayata tutunan Muhammet Ümit' in yetişmesinde katkısı olduğu çocuklar arasında mühendis, öğretmen, doktor ve hemşireler gibi farklı mesleklere ulaşın öğrencileri bulunuyor. Çayelili olan AK Parti İstanbul İl Başkanı Selim Temurcu da, bir dönem Muhammet Ümit'le birlikte ders çalışanlar arasında yer alıyor.
'YAŞAMAK İLE YAŞAMAMAK ARASINDA PROBLEMLERİM OLDU'
Üniversite eğitim sırasında yaşadığı rahatsızlık sonrası gözlerini kaybettiğini belirten Muhammet Ümit şunları anlattı:
"Birçok ameliyat geçirdim. Ama olmadı. Yüksek ışığa bakınca sadece ışık tabakasını fark edebiliyorum. Tıbbi olarak gözümden organ olarak faydalanma şansım yok. Gözümü kaybettiğim yıllarda çok sıkıntılar yaşadım. Yaşamak ile yaşamamak arasında problemlerim oldu. Ailem, çevrem, tanıdıklarım ve görenler sayesinde hayata bağlandım. Daha sonra öğrenciler ile bir araya geldim, 'İlham kaynağım' dediğim kalemimi alarak ders çalışmaya başladım. Çocuklar bana okuyor, ben üzerinde yorum ve değerlendirme yapıyorum. Çocuklar böylece derslerine motive oluyor. 'Çalışırsanız bu işi başarısınız' diye umut veriyorum, eğitimin kaçınılmaz ve ne kadar önemli olduğunu anlatıyorum. Onlarla diyaloglarım çok iyi."
Öğrenciler ise, 'Mamoş amca' diye hitap ettikleri Muhammet Ümit ile ders çalışmaktan mutlu olduklarını belirterek, anlamadıkları ve zorlandıkları konuları onun yardımı ile öğrendiklerini söyledi. - Çayelirize