Çevrimdışı

Kucağa alınıp sırtı hafif hafif okşanan kedinin mırıltısını kim duymak istemez? Bacaklara sürtünen bir kedi, herkese keyif verir. Bu davranışlar hayvan sahiplerinin gerginliklerini azaltır. Evde hayvan bulundurmanın yararlarından biri de budur. Fakat hayvan sahipleri bu yararla yetinmemeli, bu can dostlarının davranışları üzerinde durup düşünmelidirler.
İyi bakılıp beslenmiş ve korkutulmamış ev kedileri sahip ya da sahibelerini daha sokak kapısında karşılar ve bacaklara sürtünerek “yaltaklanır”. Bunun nedeni nedir? Ev kedisi ya da evcil kedi, zaman zaman sahibinin bacaklarına (daha çok baldırlarına) çenesini ve hafifçe kamburlaştırdığı sırtını sürterek sırnaşır. İnsanlar bunu, kedinin sahibini çok sevdiği biçiminde yorumlar. Fakat hayvanlar sevgiyi bilmezler. Sevgi gibi soyut kavramlar insanların buluşudur ve kimi ses ve hareketlerden oluşan hayvan sözlüklerinde bu terim bulunmaz. Hayvanların kimi canlılara gösterdikleri bu yakınlık, artık içgüdüsel olmuştur. Çünkü “Sevgi” diye adlandırılan davranışların nedeni, bir yarar sağlamaktır. Bu yarar maddi olabileceği gibi tümüyle duygusal da olabilir. Böyle sırnaşan ve “sevgi” gösterisinde bulunan bir kedi biraz sonra yemek tabağına uzanan eli tırmalayabilir. O zaman, kedinin sahibini sevdiğinden söz edilemez.
Kedinin yakın akrabaları aslan, kaplan, leopar, jaguar, puma, çita ve vaşak bu sürtünme hareketlerini taşlara, çalılara ve ağaçlara yaparlar. O halde, böyle sırnaşmalarının, sürtünmelerinin başka neden ya da nedenleri olmalıdır. Çünkü hayvanların her hareketlerinin belli bir amacı vardır. Hiçbir şeyi, boşu boşuna sırf eğlence ya da oyun olsun diye yapmazlar.
Yakın akrabalar, çalı ve taşlara çene altı bezlerini sürterek, kuyruk altındaki sağ ve sol bezlerden kokulu sıvı akıtarak ya da ürettikleri merhem gibi kimyasalları sürerek “mülk” işaretlemesi yaparlar. Bu, yabancıların o alana girmelerini dolayısıyla ölümcül olabilecek birçok kavgayı önler. Bu işaretlemeyi hem erkek hem dişi kedigil bireyleri yaparlar; çünkü erkek ve dişi ayrıdırlar yani birlikte yaşayamazlar.
Kedi de, atalarından kendi genlerine geçen bu davranışları yeri geldiğinde sergileyerek yaşamını kolaylaştırır, süresini uzatır ve böylece soyunun sürmesini sağlar. Sahip veya sahibesinin “Yalnız kendine ait olduğunu” anlatmak ister. Bir canlının “O benimdir, benim eşim, benim kocam vb” diyerek başka birini “mal” edinmesinin nedeni, “onunla birlikte daha güçlü gelecek kuşaklar üreteceği” kanısıdır.
Geçen çok uzun zaman içinde evcil kediler sınır işaretlemek zorunda olmadığının ayırdına varmışlar; fakat aynı hareketleri sürdürdüklerinde insanlardan istediklerini kolay alabileceklerini çok iyi öğrenmişlerdir. Hele, kedinin bu sürtünmelerinden, sırnaşmalarından çok hoşlanıp onu ödüllendiren insanlar, böylece kedinin kendine yararlı bu davranışı, iyice öğrenmesini sağlamışlardır. Başka bir deyişle davranış, ödüllendirme sayesinde yerleşmiştir


Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.

__________________
Eğer "dokuz" CanLı oLsaydın biLe En fazLa "sekiz" kez kaçabiLirdin öLümden..
BiLki "yedi" düveLe suLtan oLsan dahi Yerin "aLtı" mekan oLacak sana
En fazLa "beş" metre kumaş götürebileceksin Kapatacaksın "dört" açsanda gözünü..
Bu dünya "üç" günLük dünya , AzraiLin yanında "iki" kat oLup yaLvarsanda nafiLe
ELbet "bir" gün öLeceksin İşte o gün herşey "sıfır"dan başLayacak..!