Büyük bir hava meydanının bekleme salonunda, genç bir bayan, uçağına binmek üzere bekliyordur.

Uçağın hareketine saatler vardır.

Zaman geçirmek için bir kitap ve bir paket küçük kurabiye satın alır.
Dinlenmek ve kitabını okumak için VIP salonunda bir koltuğa yerleşir.
Kurabiye paketinin durduğu sehpanın yanındaki koltuğa, bir adam oturur ve dergisini açıp okumaya başlar.

Genç kadın ilk kurabiyesini alır ve adam da bir tane alır.
Bayan bu durumdan çok rahatsız olur.

“Sinir bir şey! Havamda olsaydım, bu cüretinden dolayı onu yumruklardım!” diye düşünür.

Bayanın her kurabiye alışında, adam da bir tane kurabiye alır.
Çıldıracak gibidir bayan ama olay çıkarmak istemez.
Nihayet son kurabiye kalınca kadın:
“Bu küstah adam şimdi ne yapacak?” diye düşünür.

Adam son kurabiyeyi alır; onu ikiye böler ve bir parçasını kadına verir.
Aaaa!Bu kadarı da fazla!
Kadın sinir içinde kitabını ve diğer şeylerini alıp bir fırtına gibi giriş salonuna, oradan da uçağın içine yönelir.

Uçaktaki koltuğuna oturur ve gözlüğünü almak için çantasını açar.
Ne görsün? Kurabiye paketi açılmamış olarak orada duruyordur.
Çok utanmıştır, çok büyük bir yanlış yaptığını anlar.

Kurabiyelerinin paketini açmadan çantasına koyduğunu unutmuştur.
Adam kendi kurabiyelerini, hiç sinirlenmeden, yüksünmeden kadınla paylaşmıştır.

Kadın kurabiyelerinin paylaşıldığını düşünerek çok sinirlenmişti.
Ve şimdi bu durumu açıklama şansı yoktur ve özür dileme olanağı da kalmamıştır.

Telafi edemeyeceğiniz dört durum vardır;

Taş… atıldıktan sonra.

Söz… ağızdan çıktıktan sonra!

Fırsat… kaçtıktan sonra!

Zaman… geçtikten sonra!