13 Temmuz 2012, 13:05 | #1 | |
Çevrimdışı
Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır.
IF Ticaret Sayısı: (0) | Tut Ellerimden Hayat -Engelliyim engellerinizle.- Uğramam gereken yer, ne kadar da geride kaldı. Kimse degeçmiyor yoldan ki yardım isteyeyim. Derler de inanmazdım biz köpektenkorkuyoruz ama, köpek de bizden korkuyordur belki, diye. Teşbihte hata olmazmış,şu kaldırım ne kadar da yüksek görünüyor ve ben inemiyorum yola… Dizlerimazıcık bükülmeyi bilseydi ben de inerdim şuracıktan eskisi gibi, ama sopa gibioldular, dinlemiyorlar beni… Hah, şu ilerde bir yerde yola kavuşuyor kaldırımınyükseltisi. Neden böyle ki bu yollar? “Sanki herkes, her şey bize karşı!” diye söylenirken benbankada, sırasını bekleyen iki genç bayanın konuşmalarına tanık oldum. Öylehararetli hararetli konuşuyorlardı ki, gözlerinin içi gülüyordu ikisinin de amane yazık ki onları duyamadım, duyamadı kimse, hatta belki de fark etmedilerbile bu güzel muhabbeti. Onlar elleri, jestleri, mimikleriyle ne güzelanlıyorlardı birbirlerini… Ancak sıraları geldiğinde ne yapacaklarını düşündümderin derin. Uzun saçlı bayan, banka kartıyla elektrik faturasını uzattıgörevli memura. İşi hâlloldu ama her zaman böyle rast gidiyor muydu acaba herşey? İşimi bitirip benizor taşıyan ayaklarımı sürükleyerek bankadan çıkarken birden biri çarptı anidenayağıma… “Kör müsün be adam!” diye bağırıverdim elimde olmadan… Ah! Evet…kördü, göremiyordu. Ne çok özür diledim anlatamam. Kendimi affedemedim, yolboyu yürüdük biraz. Ben de yürürken sıkıntı çekiyorum, diye kendi derdimianlatıp sohbet etmeye ve az önceki kırıcı sözlerimi unutturmaya çalıştım. O dakonuşacak birini arıyormuş kendince.Bizim karanlık olarak bildiğimizdünyasında, kendince yaşadığı güzellikleri anlattı. Şairmiş, şiir yazıyormuş;şiirlerini o söylüyormuş, kızı yazıyormuş. Ezberden bir şiirini okudu bana,yüreğim sızladı. Ne kadar yetenekliydi… Gece uyuyamadım uzun süre. Ne çok engel vardı yaşamda, bu engellerin atlatılması ve onların kabullenilmesi bazen ne kadar zoroluyordu.Hayat da durmadan elini uzatıp duruyordu gülümseyerek görebilene,duyabilene ve tutabilene. 27.11.2010 SERAP DEMİRTÜRK | |
|
Etiketler |
ellerimden, hayat, tut |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |
Benzer Konular | ||||
Konu | Konuyu Başlatan | Forum | Cevaplar | Son Mesaj |
Buda kendi ellerimden çok tatlış oldu be ☺ | EceNaz | El Sanatları | 7 | 18 Ağustos 2024 14:01 |
Tut Artık Ellerimden | Sır | Kitap Tanıtımları | 0 | 12 Mayıs 2018 22:19 |
Tut Ellerimden – Abdurrahim KARAKOÇ | Vesaire | Şairler ve Şiirleri | 0 | 05 Aralık 2014 15:32 |
Çocuk Ellerimden de Kirli Bu Dünya ... | Rüzgar | Resimli Şiirler | 0 | 08 Şubat 2012 00:54 |
Tut ellerimden... | MoHaC | Şiir, Hikaye ve Güzel Sözler | 0 | 14 Kasım 2011 15:44 |