Çevrimdışı

PayLaşım için tşkLer....

__________________
Edeptir AŞK Sevdirenin Hürmetine...

 

Çevrimdışı

PayLaşım için tşkLer....

__________________
Edeptir AŞK Sevdirenin Hürmetine...

 

Çevrimdışı

PayLaşım için tşkLer....

__________________
Edeptir AŞK Sevdirenin Hürmetine...

 

Çevrimdışı

GECEYE ŞİİR (1)

Kalbim bir çiçektir, gündüzler ölgün;
Gelin, gelin , onu açın geceler!
Beni yâdedermiş gibi, bütün gün
Ötün kulağımda , çın , çın , geceler!

Geceler çekmeyin beniöçin hüzün,
Gelin siz , ruhumu tenimden süzün;
Bırakın nâşımı yerde gündüzün,
Gölgemi alın da kaçın geceler !



Eserin yazarı: Necip Fazıl Kısakürek Eser: ÇİLE

 

Çevrimdışı

NEFİSLE SAVAŞ


Nefis öldürülemez dört şey dışında.
Ey aziz;
söylediklerimi tut aklında.
Susma hançeri,
açlık kılıcı,
yalnızlık kargısı,
uykuyu terk.

Kimde olmazsa bu dört silah;
bulmaz nefsi asla felah.
Anmadan durursa Allah’ı gönlün;
melun şeytan olur senin dostun.

Dünya ehlinden olanlara
lazımdır dev gibi yağlı ve tatlı lokma.
Kim düşkün olursa gümüşe, altına,
Eş olur ahiretteki akibeti zavallılığa.

Kim ki ahiret için çalışır,
Allah tarafından şeref sahibi kılınır.
Verirler dünya malını toprak düşkününe,
Verirler ahiret malını sakınana.

Kardeşim;
Şeytandır düşmanın.
Uyarsan ona,
vurulur boynuna ateşli zincir.
Dünyaya meyleden talihsiz kişi
nasıl alır ahiret aleminden nasibini?

Oğlum;
Meşgul ol Allah’ı anmakla.
Gulyabani gibi uzak dur mahlukattan.



Eserin yazarı: Feridüddin-i Attar Eser: Pendname

 

Çevrimdışı

KARANLIKLAR

BURALARDA DA ŞAFAK SÖKERDİ BİR ZAMANLAR,
DELİ OZANIN SAZINDA ; CAN SUYUNU YUDUMLARKEN BİZ.

AŞIKLAR TEPESİNDEN DÖKE DÖKE GELİRDİK,
UMUT ÇİÇEKLERİMİZİ.
BİZİ BEKLEYEN KARANLIKLARA ALDIRIŞ ETMEDEN.

2 KARA YAĞIZ DELİKANLI İDİK BİZ, GÜRBÜZ ÇAYIRLAR GİBİ HAYAL DÜNYAMIZ.
BİZDE; SEVDA GÖMÜLÜDÜR YÜREKLERE, AĞALAR BEYLER ; ELE VERMEZDİ ASLA ONU HAYA'MIZ.

KONUŞURKEN ORDAN BURDAN, ANLARDIK BİR YARA VAR İÇERLERDE KANAYAN.
DİYEMEZDİK, SEVDAMIZI, DİYEMEZDİK NEDİR BÖYLE İÇİMİZDE ÇOCUK GİBİ AĞLAYAN.

BİZDE YAR ;
RÜYA DIR GARDAŞ, DENİLMEZ HER DİNLEYENE.
BİR KOR ALEV DÜŞTÜ MÜ BİRKEZ, YANAR YÜREK SEVDİĞİNE.

YEDİ KAT KARANLIKLAR İÇİNDE ULAŞIR, YARİN ISLAK SAÇLARINDAN SÜZÜLEN DAMLACIKLAR NEHİRLERE.
BİLİRSİN ONU ; HANGİ GÜLİSTAN DA CAN OLUR, SOLMAKTA OLAN PEMBE GÜLLERE.

DEDİK YA ;
BİZ İKİ GÜRBÜZ DELİKANLI İDİK DOSTLAR, AŞIK OLMUŞ TEK PEMBE GÜL 'E...
BİLEMEZDİK, YANAR DURURMUŞUZ MEĞER, AYNI GÜLİSTAN' DAKİ AYNI PEMBE GÜL'E.

KARANLIKTA YÜRÜMEK ZORMUŞ MEĞER, HERKES IŞIĞI BEKLERKEN.
AŞIKLAR TEPESİNDE BULUŞTUK YİNE 2 YAĞIZ DELİKANLI SABAH ERKEN.

GÖZLERİ KÖR EDERMİŞ, KARA SEVDA ; DEMEMİŞKEN DAHA DÜNE KADAR TEK ACI SÖZ ;
YILLARIN DOSTLUKLARI, BİR KARA SEVDA UĞRUNA, MEĞER, YANIP YANIPTA OLURMUŞ KÖZ.

KARANLIKLAR İÇİNDE, ÇIĞLIK ÇIĞLIĞA İNLEDİ AŞIKLAR TEPESİ, YANAN 2 YÜREKLE.
PENÇELER İNDİ KALKTI, DAHA DÜNE KADAR KIYAMADIĞIN DOSTUNA ; CÜRETLE.

KARA KARA KANLAR DÖKÜLDÜ, DAHA SÖKMEMİŞTİ ŞAFAK,
KİM DERDİ Kİ AŞIKLAR TEPESİ 2 YAĞIZ DELİKANLIYA MEZAR OLACAK.

SUSMUŞTU O VAKİT YARENLERİN SAZI, TELLER SUSMUŞ,
TA ADEM' DEN BU YANA, KİMDİR Kİ ; KARA SEVDANIN İLACINI BULMUŞ.

BİR AĞIT YAKILMIŞ AŞIKLAR TEPESİNDEN, ANALARIN YÜREĞİNİ DAĞ 'LAR.
SİZ SİZ OLUN, SEVDİĞİNİZİ, SEVDİĞİNİZE DEYİN AĞALAR.

NE VAKİT KAVUŞMUŞ Kİ AŞIKLAR, HEP DESTAN OLMUŞLAR DİLE,
AHU BAKIŞLI O YAR, ŞİMDİ GELİN OLMUŞ GİDİYOR YİNE EL'E.

KİMBİLİR NİCE SEVDALAR DAHA ALEV ALMADAN DÖNÜYOR KÜLE,
AŞIK OLMAYAN VARMI Kİ ;
O GÜLİSTAN 'DA AÇAN, NAZLI PEMBE GÜL' E.

PAŞA VAROL (Jkl)

[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]

 

Çevrimdışı

Emeğine yüreğine sağlık.

 

Çevrimdışı

GECEYE ŞİİR (2)

İnsanlar içinde en yalnız insan ;
Düşün , taş duvara başın gömülü!
Ve kaptan sükûta, granitten, taştan;
Mazgallı bir kale gibi örtülü.

Gözünü tavandan ayırma ki , sen ,
Üşürsün , gölgeni yerde görürsen.
Dikilir karşına , mumu söndürsen,
Ölüler içinde en yalnız ölü......



Eserin yazarı: Necip Fazıl Kısakürek Eser: ÇİLE

 

Çevrimdışı

FAKİRLİKTE SABIR


Oğlum;
bilir misin, nedir fakirlik?
Söyleyim sana,
yoksa haberin.

Cübbenin altında yoksul durur gerçi,
ama zengin gösterir halka kendini.

Açtır;
tokluktan dem vurur.
Davranabilir mi düşmanına dost?
Olsa da cılız, zayıf ve perişan,
Kalmaz ibadet vakti rakibinden geri.
Belli etme fakirliğini başkasına.
Çekme bugünün sıkıntısını yarın.

Üzülme;
sana can veren yarın
nihayet bir ekmek de verir.
Ne zamana dek dane taşıyacaksın karınca gibi?

Mertsen,
yoksulluğu mertçe çek.
Olursa başarın Allah’a tevekkülle,
verir senin rızkını da Allah
kuşlara verdiği gibi.

Şükreder fakir insan Allah'a,
verse de rızık diye kuru ekmek kenarı.
Zenginin önünde eğilme tak gibi,
olma nifak ehliyle bir.

Çekmez şöhret sevdası yol eri halkın gözünde;
utanmaz;
cübbe giymekten sıkılmaz.
Kimde varsa iyi isim yapma sevdası,
Sayma onu has.

Avamdır onun dünyası.
Kurtulursa gönlün ziynet hevesinden,
nasıl olursun binit ve eyer hevesinde?

Kim sarılırsa hırsla dünyaya,kuşkusuz olmaz Allah ondan razı.
Bir devekuşu say bu nefsi;
ne yük taşır,
ne uçar.
Kanat aç, uç dersin;
deveyim, der.

Yük yüklersin;
kuşum der.
Çekicidir rengi zehirli ot gibi.
Acıdır tadı ama,
kokusu nahoş.

Çağırsan ibadete,
gösterir gevşeklik.
Günah işlemek için harekete geçer.

En iyisi, nefsi hapsetmek;
ne buyurursa, aksini yapmak.
Çare yok boyun eğdirmek için
aç, susuz bırakmaktan başka.
Deve gibi yola gel,
yük taşı.

İbadet yükünü Cebbar Allah’a taşı.
Nasıl kaçtıysa yükünden devekuşu,
o da döktü hayat bahçesinin yaprağını.
Canla başla taşıman gerek bu kapının yükünü.
Yoksa köpek gibi çıkartırsın dilini.

Kim isyan ederse bu yüklere,
dolar ambarları lanetle.
Kabul etmişsin emanet yükünü.
Taşı bunu o zaman, olma melul.

Daha ilk günden gevezelik etmişsin.
Gevezeliğini cehaletten etmişsin.

Oğlum;
Kıpırdan,
olma tembel.
Madem dedin “belâ, evet”,
gevşek kalma.

Kim olursa ibadetinde tembel,eline geçen olacak gümrahlık
ve yardımsız kalmak.
İbadet vakti rüzgar gibi ol.
Her dünya işinden kurtul, fariğ ol.

Yolun uzak,
yükün çok ağır.
Çalış,
başkalarından geri kalma.

Yol korkunç,
haydutlar pusuda.
Bir rehber al yanına,
kalma yolda.
Yolda yükü ağır olanın
her an gözünden kan akar.

Leşin var,
hafiflet yükünü.
Görürsün yoksa yolda
yükün ağırlaştığını.

Nedir yükün?
Alçak dünyanın leşi,
yolunda kendini zebun ettiğin.
Uyunacak yer olsa da bu yol senin için,
rahmeti yok
ne canına,
ne tenine.



Eserin yazarı: Feridüddin-i Attar Eser: Pendname

 

Çevrimdışı

GECEYE ŞİİR (3)

Sesimi alıp da kaybetse rüzgâr,
Versem gözlerimi bir sonsuz renge!
İçimde bir mahşer uğultusu var;
Ruhumdur çağıran, tenimi cenge.

Gözlerim bir kuyu, dilim kördüğüm,
Bir görünmez âlem olsa gördüğüm;
Mermer bir kabuğa girip, ördüğüm,
Kapansam içimden gelen âhenge...



Eserin yazarı: Necip Fazıl Kısakürek Eser: ÇİLE