Ne zaman bir işin başına otursak, tam işe başlayacakken küçük alışkanlıklarımız devreye girer. Kimimiz için sevdiğimizi arayıp sohbet etmektir, kimimiz için bir oyun , kimimiz içinse çay / kahve keyfidir vs. Sonrasında işi düşünmek bile istemez, istemeye istemeye oyalanır dururuz. İşimizi yapmamak için kendimize bulduğumuz nedenleri fark etmek ve bunlara müsaade etmemek yine bizim elimizde. Ne zaman ki bu duruma düştünüz hemen o alışkanlığınızın sonucunu düşünün. Bunu yapmazsanız hayatınızdan hiç bir şey eksilmeyecek aksine işinize ve sorumluluğunuza karşı odaklanmanız giderek artacaktır. Çünkü farkındasınız ve biliyorsunuz.
Alıntı