Çevrimdışı

[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]


Ben de evime doğru yola çıktım. Avluya yaklaştığımda az önceki adamı bizim kapının önünde gördüm. “Ne oluyor Allah bu adam nerden çıktı bizim evde ne işi var?” dedim. Ben avluya girince adam birden kayboldu. Benim yine yüreğim ağzıma gelmişti. Sonra kapıyı çaldım eşim çıktı. “Az önceki adam ne dedi sana?” dedim. “Ekmekle su istedi, verdim,” dedi, “hocanın akrabasıymış, hoca evde yokmuş acıkmış o da” dedi. Ben Bismillahirrahmanirrahim dedim. Belli ki o da insan değildi. İşler iyice tuhaflaşıyordu.



O gece köyümüzden yaşlı bir adam vefat etti. Mahmut amca. Hocayı çağırdık cenaze için. Hoca geldi Kuran okudu. Aileye de baş sağlığı dileyip gitti. Yarın defnedecektik. Sonra namaz vakti bütün köylü toplandı. Cenaze namazını kılarken yine o cinleri gördüm. Simsiyah, mezarın başında bekliyorlardı. Ellerini açmış dua ediyorlardı ölen için. Ben yine korktum arkalara doğru geçtim. Dizlerim tutmuyordu sanki.

Hem ölenin üzüntüsünden hem de korkudan ağlamaya başladım.
Kalabalık yavaş yavaş dağılmaya başladı Bende gidecektim ama cinler hala mezarın başındaydı. Hatta hepimiz mezarlıktan çıktığımızda bile uzaktan baktığımda fark ediyordum orada olduklarını. Eve geldim. Eşim yemek yapıyordu. Ben odaya geçtim. O sırada kapı çaldı. Kalktım bakmak için kapıyı açtım. Bismillah dedim görünce. Çeşmenin başında gördüğüm adamdı.

Ekmek su istedi. Korkudan değil ona bir şey vermek, yüzüne bile bakamadım. Kapıyı kapattım. Pencereden baktım o da kaybolmuştu. Eşim “kim gelmiş?” dedi.” Kimse değil, kapı çaldı sanmışım” dedim. “Allah’ım, bu gelen kim neden bize geliyor neden kimse değil de ben görüyorum sadece” dedim. Eşimle yemeğimizi yedik. Yatmak için odamıza geldik. Odamızda betondan bir oyuk vardı. Yani banyomuzu bu oyuğun içinde yapardık. Hiç denk geldiniz mi bilmem bizim köyde evler böyle. Ayrı bir banyo yok. Sonra yatağa yattık. Gözümü kapattım. Bir su sesi geldi kulağıma. Su akıyordu bir yerden. Sanki biri bizim odada banyo yapıyordu. İçimden dualar okumaya başladım yine. Su sesi 10-15 dakika sonra kesildi. Odamızda gaz lambası vardı. Yani yakmıyorduk ama duvarda asılı dururdu.

Elektrikler giderse kullanırız diye.
Sonra o gaz lambası yandı birden. Duvarda büyük büyük gölgeler hareket ediyordu. Evin içinde bir sürü kişi vardı sanki. Felak Nas okudum. Eşimi de korkmasın diye uyandıramadım. Zaten konuşacak durumda bile değildim. O gölgeler sabah ezanına kadar evin içinde belirmeye devam etti. Gaz lambası da ancak ezanın sesiyle söndü. Evde durmaya korktuğumdan kalkıp camiye gideyim dedim. Hem de hocaya bu olanları açık açık anlatmayı düşündüm.

Namazda yine gördüm onları. Kıldıktan sonra hocanın yanına gittim. Önemli bir konu var hocam dedim. Camide gördüklerimi anlatmadım sadece. Çeşmenin başında gördüğüm adamı o adamın hocayı sormasını ve bizim eve iki gün boyunca gelip ekmek su istediğini anlattım.

Hoca sakalını sıvazladı.
“Ekmek verdiniz mi?” dedi. “İlk gün ben evde yokken eşim vermiş ama diğer gün ben korktuğum için kapıyı kapattım” dedim.

“Keşke verseydin oğlum. Verene dost vermeyene düşman olurlar. Senden bir şey alırlar onun karşılığını da” dedi. “Kimler hocam?” dedim. Durdu biraz, sonra “cinler,” dedi. “Cinler kapına gelirse ya kapıyı hiç açmayacaksın ya da istediklerini vereceksin dedi. Bilmiyordum hocam yalnızca çok korktum” dedim. Hocayla böyle konuşunca camide gördüklerimi de anlattım. Hoca buna çok şaşırdı. “Sen nasıl görebildin? Onlar kimseye görünmez namaz kılarken” dedi. “Gördüm hocam,” dedim, “hem de her seferinde”. “Sen şimdi eve git eğer kapıya gelen cin olursa açma” dedi.

__________________