Çevrimdışı

Cevap 1:

1. Rasululllah'ın Mekke ve Medine şehrinden çıkarak uzak veya yakın yerlere, küçük veya büyük ölçekli çıktığı seferlerin sayısı yirmi yedidir.

2. Bu sayı içinde hicretin altıncı yılında çıkılan Umre Seferi, yedinci yılında çıkılan Kaza Umresi Seferi ve hicretin onuncu yılında gerçekleştirilen Veda Haccı da bulunmaktadır. Bu üç sefer savaş maksadıyla çıkılmayan seferlerdir.

Bunlar hariç tutulursa, Rasulullah (asm)'ın gaza maksadıyla çıktığı seferlerin sayısı yirmi dört olur.

3. Hicretin sekizinci yılında gerçekleştirilen Huneyn Seferi ve Taif Kuşatması Mekke'den çıkılan seferler kabul edilirse, bunlar haricindeki yirmi dört seferin hepsi de Medine'den çıkılmıştır.

Bu iki seferde de başlangıç olarak Medine'den çıkıldığı farz edilirse, Rasulullah (asm)'ın bütün seferlerine Medine'den çıkmış olduğu kabul edilecektir.

4. Bu seferlerin senelere göre tespiti şöyledir:

Hicretin ikinci yılı: Bedir Gazası, Buvat, Safevan ve Uşeyre gazaları.

Hicretin üçüncü yılı: Gatafan ve Uhud Gazası.

Hicretin dördüncü yılı: Beni Nadir, Zâtu'r-Rika ve Bedru'l-Mev'ıd gazaları.

Hicretin beşinci yılı: Beni Mustalık ve Hendek Gazası.

Hicretin altıncı yılı: Kurata, Beni Lihyan, Gâbe Gazaları ve Umre Seferi.

Hicretin yedinci yılı: Hayber, Fedek, Vadil-kura ve Teyma Gazaları ve Kaza Umresi.

Hicretin sekizinci yılı: Mekke Fethi, Huneyn Gazası ve Taif Kuşatması.

Hicretin dokuzuncu yılı: Tebuk Seferi ve Veda Haccı.

Gerek strateji ve harp taktikleri, gerekse dinî ve siyasî sonuçları bakımından büyük önem taşıyan Hz. Peygamber’in gazvelerinin amacı;
- Küfür ve bâtılın zulmünü ortadan kaldırmak,
- İslâmiyet’in yayılmasına engel teşkil eden unsurların tahakkümüne son vermek,
- Yeryüzünde Hakk’ı yüceltmek,
- Fitne ateşini söndürmek,
- İnsanları maddî ve manevî baskılardan kurtarmak,
- Ve İslâmî gerçekleri onlara duyurmaktır.

Nitekim;

“Kendileriyle savaşılanlara zulme uğradıkları için harbe müsaade edilmiştir.” (Hac 22/ 39);
“Sizinle savaşanlarla siz de Allah yolunda savaşın.” (Bakara 2/190);
“Herhangi bir fitne kalmayıncaya ve din yalnız Allah’ın oluncaya kadar onlarla çarpışın.” (Bakara 2/193)

mealindeki ayetlerden bu hususlar anlaşılmaktadır.

Resûl-i Ekrem Efendimiz (asm), Müslümanlara düşmanla gereksiz yere vuruşmayı değil, şartlar oluşup da savaş kaçınılmaz hale gelince sabredip direnmelerini tavsiye etmiştir. (Buhârî, Cihâd, 112, 156; Müslim, Cihâd, 19, 20)

(Alıntı)

__________________