Eski Persçe ile birlikte bilinen ilk İran (Hint-Avrupa) dillerinden biri. Bu dile en çok Zerdüştlerin kutsal kitaplarında rastlandığı için Avrupa'nın ilk dil bilginleri buna yanlış olarak Zendi dili (Zend Avesta) dediler. Oysa baştaki yazı, Avesta'ya, Orta iran dillerinden Pehlevice yazılan bir girişti. Aslında İranlı Peygamber Zerdüşt'ün Avesta dilinde kaleme aldığı bu çağdışı şiirler o zamanki dinsel reformunun özgün belgeleridir. Bugünkü durumunda eser İlyada ile Odysseus'un iki katı uzunluktadır. Kitap bir sisteme bağlandığında (İS 4 -6. yy'lar) Avesta, yalnız Zerdüşt rahiplerinin bildiği ölü bir dildi. Dilin anayurdunu (belirsiz olmakla birlikte) Doğu İran'da aramak yerinde olur. Önceleri uzun süre Baktria dili olduğu sanıldıysa da sonradan eski Harizm'den (Kiva) iran ülkesine yayıldığı saptandı.[6]