Zamanın birinde bir padişah yaşarmış.Padişah avlanmayı çok sever,sıksık avlanırmış.Padişahın aklı-selim , "Herşeyin hayırlısı ,her şeyde bir hayır vardır." cümlesini dilinden düşürmeyen bir de veziri varmış.Padişahın başına birşey gelse vezir hep ;"Padişahım üzülmeyin herşeyde bir hayır vardır." dermiş.Padişahda vezire bu yüzden çok kızarmış.Yine birgün padişah vezirine "bugün ava nereye gidelim "diye sormuş,vezir bir yer tarif etmiş.Oraya gitmişler fakat avlanırken padişah elinden yaralanmış, eli kanamış ve elinin yarasını sarmışlar.Padişah vezirine kızmış,"senin yüzünden oldu" demiş.Vezir yine aynı cevabı vermiş ;"Her işte bir hayır vardır padişahım ,üzülmeyin."demiş.Bunun üzerine padişah vezire çok kızıp,ben elimi kesiyorum,sen bana "Her işte bir hayır vardır" diyorsun deyip veziri zindan attırmış.Vezir zindana giderken yine "Her işte bir hayır vardır" deyip gitmiş.Padişah yine öfkelenmiş,"adamı zindana attırıyorum adam yine aynı şeyi söylüyor" demiş.Padişah avlanmak için az bir adamla başka insan ayağı değmemiş bir yere gitmiş,avlanırken oranın yerlileri bunları faka bastırıp,esir etmişler.Yerliler hergün bir esiri kendi inançları gereği kurban ediyorlarmış,sıra padişaha gelmiş ama onu serbest bırakmışlar.Çünkü yerlilerin inanacına göre sakat veya ,bir yeri yaralı admdan kurban olmazmış.Padişah vezirini düşünüp ona hak vermiş.Hemen ülkesine dönüp vezirini serbes bıraktırmış.Ama yine soruyu sormuş; "Hadi benim elimin kesilmesini anladık,peki senin zindana girmendeki "hayır" nedir demiş.Vezirde bende zindana girmeyip sizinle gelseydim,yerliler şimdi diğerleri gibi benide kurban etmiş olacaklardı demiş.
Ders alıp,öğüt çıkaran ne mutlu.