Çevrimdışı

Asrı saadet hanımları yaşadıkları devrin bir takım zorluklarına rağmen, Esma binti Yezid başkanlığında düzenli toplanmış, birbirleriyle çeşitli konularda istişare etmişler. Hz. Esma, açık sözlü, konuşması düzgün, müşkülatlarını Hz. Peygamber’e (s.a.v) son derece rahat ifade edebilen, “hanımların hatibi” anlamında “hatibetü’n-nisa” lakabıyla meşhur olmuş bir hanım sahabi. Edep ve hayânın dini öğrenmeye mani olmadığına inanan ve bu konuda gayret ederken hanımları da gayrete getiren bir ilim sevdalısı. Dilerseniz onun başkanlığında gerçekleşen toplantılardan birine, birlikte kulak misafiri olalım.

“Kadınlar mı üstün erkekler mi?” tartışması

Medineli hanımlar düzenli yaptıkları toplantılarından birindeyken, içlerinden birisi ortaya şöyle bir sual atar:
“Çok merak ediyorum, acaba biz mi erkeklerden üstünüz yoksa onlar mı bizden üstün? Bence kadınlar; çünkü bütün peygamberleri onlar dünyaya getirdi.”

Bir hanım itiraz etti: “Hayır, hayır ben erkekler üstün diyorum. Eğer onlar olmasa peygamberler gelmezdi.
Bir defa kadınlar, sevap ve fazilet bakımından erkeklere yetişemezler. Bu yüzden erkekler bizden daha üstündür.” Bir diğer hanım, daha kesin konuştu: “Ben size katılmıyorum. Eğer biz olmasak, peygamberler dünyaya gelmezdi. Erkeklerin fıtri ihtiyaçlarını karşılayanlar biziz. Çocuklarını yetiştirip evlerini düzenliyor, onlara rahat bir ortam sağlıyoruz. Bizim sayemizde harici ibadetlerini yapıyorlar. Biz onlardan daha üstünüz.”

Sohbet uzayınca Hz. Esma kalktı ve onları temsilen Peygamber Efendimiz’in (s.a.v) huzuruna vardı. 'zin isteyerek hanımlar arasında geçen konuşmaların özetini aktardı.

Hizmetlerini yaparken eşlerine zorluk çıkarmıyorlarsa

Konu, orada bulunan sahabilerin de ilgisini çekmişti. Adeta nefeslerini tutmuşlar, Rasullulah’ın mübarek ağzından çıkacak sözleri bekliyorlardı. Allah Rasulü (s.a.v), mutluluktan parlayan gözlerini ashabına çevirdi: “Dini bir mesele hakkında hiç bu kadar güzel soru soranınız oldu mu?” Herkes susmuş, neticeyi öğrenmek için sabırsızlanıyordu. Efendimiz (s.a.v), tane tane konuşarak müjdeyi verdi: “Ey Esma, temsil ettiğin hanımlara söyle. Bu saydığın hizmetleri yaparken eşlerine zorluk çıkarmıyor, onlara hayırlı işlerinde yardımcı oluyorlarsa, sevapların hepsine ortaktırlar.”

Hz. Esma bir kuş gibi hızlanıp, gözyaşları içinde müjdeyi asrı saadet hanımlarına ulaştırdı. Hepsi o kadar sevinmişlerdi ki bu haberi günlerce bayram sevinciyle yaşadılar. Ev işlerini bir yük olarak değil, kendilerine sevap kazandıran bir ibadet olarak bildiler. Ne ince anlayıştı, insanı niyetiyle değerlendirip, mükafatlandırmak; kadını evine sevgi ile bağlayıp, yuvasına hizmet ettirmek! Allah (c.c), bu ince anlayışı ve sevgiyi hepimize lütfetsin.
(Sahabe Hayatından Tablolar/ Abdülaziz Eş-şennavi)

Efendimiz niçin ağladığını sordu

Hz. Esma zaman zaman Rasul-i Ekrem Efendimiz’in sohbetlerine katılır, öğrendiklerini temsilcisi bulunduğu hanımlara ulaştırırdı. Bir keresinde huzura vardığında Hz. Peygamber, deccal hakkında sahabilere bilgi veriyordu. Duydukları karşısında dehşete kapılıp ağlamaya başlayan Hz. Esma’yı fark eden iki cihan güneşi Efendimiz (s.a.v), niçin ağladığını sordu: “Ey Allah’ın Rasulü! Karnımız açken, ekmeğin pişmesini bile beklemeyecek kadar sabırsız kimseleriz. Deccal çıktığında kıtlık olursa halimiz nice olur?” diye ıstırabını açıklayınca, Allah Rasulü onu teselli etti: “O gün, Allah’ı tespih eder ve kelime-i tevhide devam ederseniz, açlıktan emin olursunuz.”(Sahabe Hayatından Tablolar/ Abdülaziz Eş-şennavi)