Kundak içinde

Gördüler Resulullah,
Doğmuş nurlar içinde,
Nurlandı yerler gökler,
Söyler kundak içinde.

Doğuran ana hayran,
Melekler eder bayram,
Hak didarını seyran,
Eder kundak içinde.

Oynatıyor elini,
Kimse bilmez hâlini,
Zikre vermiş dilini,
Söyler kundak içinde.

Döner arşı felekler,
Gökten iner melekler,
Ümmet için dilekler,
Eder kundak içinde.

O Hazret-i Muhammed,
Bıraktı bize sünnet,
Ümmeti için minnet,
Eyler kundak içinde.

Unutmayız sözünü,
Bize diker gözünü,
O habibin yüzünü,
Göster mahşer yerinde.

Yunus’un geçti yaşı,
Akar gözünden yaşı,
Peygamberlerin başı,
Bakar kundak içinde.

Merhaba

Ey enbiyanın serveri,
Ey evliyanın rehberi,
Âlemlerin peygamberi,
Ehlen ve sehlen merhaba.

Sen canların cananısın,
Gönüllerin fermanısın,
İki cihan sultanısın,
Ehlen ve sehlen merhaba.

Yunus söyler doğru sözü,
Dergâhına sürer yüzü,
Mahşer günü bekler bizi,
Ehlen ve sehlen merhaba.

Şefaat ya Resulallah

Gözlere nur, başlara taçsın,
Şefaat ya Resulallah!
Hasta kula, bir ilaçsın,
Şefaat ya Resulallah!

Günahkârım yüzüm kara,
Belki düşer isem nara,
Ancak olur senden çare,
Şefaat ya Resulallah!

Günahla geldim bu yaşa,
Bilinmez ne gelir başa,
Cehennem kaynayıp taşa,
Şefaat ya Resulallah!

Ümmetim diye yanarsın,
Dar günde bizi anarsın,
Mümine Kevser sunarsın,
Şefaat ya Resulallah!

Ehl-i beytin babasısın,
Gönüllerin sevdasısın,
Sen Muhammed Mustafa’sın,
Şefaat ya Resulallah!

Mümin olan sever seni,
Sevgi ile över seni,
Mahşer günü çağır beni!
Şefaat ya Resulallah!

Ahirette gülmek için,
Yanınıza gelmek için,
İman ile ölmek için,
Şefaat ya Resulallah!

Ya Resulallah

Güller açar gül yüzünde
Güzellik senin özünde
Sevenler senin izinde
Gidiyor ya Resulallah

Hepsi kudret dokusudur
Sekiz cennet kokusudur
Gözlerimin uykusudur
Cemalin ya Resulallah

Mevlam sana dostum demiş
Seni nur ile bezemiş
Gönlüm seni çok özlemiş
Sultansın ya Resulallah

Sözde değil sevdiceğim
Hasretim gönül çiçeğim
Bir gün sana döneceğim
Şefaat ya Resulallah

Günahkârım

Günahkârım yüzüm kara
Korkarım atarlar nara
Ancak olur senden çare
Şefaat ya Resulallah

Günahla geldim bu yaşa
Bilinmez ne gelir başa
Cehennem kaynayıp taşa
Şefaat ya Resulallah

Ümmetim diye yanarsın
Dar günde bizi anarsın
Mümine Kevser sunarsın
Şefaat ya Resulallah

İmdat et ya Resulallah

Müslümanda olsun gayret!
İmdat et ya Resulallah!
Bağrımızı deler hasret,
İmdat et ya Resulallah!

Dünya değil sonsuz durak,
Sana geldi meşhur Burak,
Ölüm değil bize ırak,
İmdat et ya Resulallah!

Burak'a biner gidersin,
Ümmetim çok zayıf dersin,
Bize şefaat edersin,
İmdat et ya Resulallah!

Mahşer yerinde durulur,
Mizan terazi kurulur,
Herkese sual sorulur,
İmdat et ya Resulallah!

Mahşer yeri gayet sıcak,
Herkes gelir çırılçıplak,
Başlar açık, yalın ayak,
İmdat et ya Resulallah!

Herkes elbet, bir gün göçer,
Ne ekmişse onu biçer,
Senin sözün elbet geçer,
İmdat et ya Resulallah!

Habibullah

Bir kimse ki olsa, birine âşık,
Eğer bir de olsa, aşkında sadık,

Feda eder ona, bütün malını,
Hem de esirgemez, asla canını.

Daha kıymetlidir, sevdiği candan,
Can ne ki, üstündür iki cihandan.

Reddetmez, mahbubun hiçbir sözünü,
Peki der, ekşitmez, asla yüzünü.

Onun her zahmeti, rahmettir ona,
Onun her hizmeti, minnettir ona.

Sever, sevdiğinin sevdiğini de,
Hem sever, köyünün köpeğini de.

Onun düşmanına hep düşman olur,
Onu biraz üzse çok pişman olur.

Kul kulu sevince, olursa böyle,
Ya, Mevlâ severse, ne olur söyle!

İşte yüce Mevlâ izzeti ile,
Sevdi Resulünü kudreti ile.

Onu kendisine habib eyledi,
Hasta gönüllere tabip eyledi.

Dünyada ne kadar deniz var ise,
Mevlâ hepsini de, mürekkep etse.

Melek, ins ve cinne verse kalemi,
Kâğıt yapsa on sekiz bin âlemi.

Yıllarca yazsalar, onun methini,
Yine yapmazlar binde birini.

Ona yakın olmak büyük nimettir,
Ayağının tozu cana minnettir.

Vasfına olamaz kimse tercüman,
O olmasa idi, olmazdı cihan.

Yâ Rabbi, habibinin hürmetine,
Kavuştur bizleri şefaatine!

Resulullah

Sultanlar sultanı Peygamber iken,
Yaratılmamıştı hazret-i Âdem.

Hak katında Onun kıymeti çoktur,
Şerefi, izzeti, rağbeti çoktur.

Nebilerin, resullerin mâhıdır,
İlm-i zâhir, ilm-i ledün şâhıdır.

O teşrif edince değişti insan,
Ona iman etti putlara tapan.

Kusursuz olarak yaratıldı O,
Güzel huylar ile donatıldı O.

Sadık idi, Ondan herkes emindi,
Bütün ataları birer mümindi.

Sen rahmetsin diye, Rabbi övüyor,
Habibimdir diyor, Onu seviyor.

Kur’anda Rabbi, Ona salât ediyor,
Ümmete siz de, salât edin diyor.

Yetim diye bakar, nasipsiz Ona,
Bu yüzden gelmedi, kimi imana.

Peygamber bilene, edildi ihsan,
Köle iken oldu, ebedi sultan.

Her an ümmetine kucak açıyor,
Karanlık dünyaya ışık saçıyor.

Her derde devadır, her ruha şifa,
Gözlere sürmedir, kalblere cila.

Herkesin seyyidi, başlara taçtır,
Bütün insan ve cin, Ona muhtaçtır.

Aşkı ile yanan, bağrı kanayan,
Bâtıla sapar mı, Onu tanıyan.

Bu aşkın sırrını gâfil anlamaz,
Bid’at ehli olan, Onu tanımaz.

Bütün dertlilerin dermanıdır O,
Aşkla yanan gönlün fermanıdır O.

Hoca’nın arzusu, emeli Odur,
Hakiki imanın temeli Odur.

Peygamberimiz

Cenab-ı Hak, Resulünü gönderdi,
Kelam-ı kadimi ona indirdi.

İsmi söylenecek dillerde ebet,
Müslümanlar Ona eder muhabbet.

Her iki cihanın serveridir O,
Cennet yolunun rehberidir O.

Odur kâinatın kâmil insanı,
Odur Hakk'ın bize yüce ihsanı.

Hem yerde, hem gökte fahr-i âlemdir,
Ona inanmamak sonsuz elemdir.

Onun yolundadır bütün evliya,
Ümmet olmak ister Ona enbiya.

Sünnetine sarılmalı Müslüman,
İhsana kavuşur Resule uyan.

Bir adı Mahmut, bir adı Ahmet,
Oldu bütün âlemlere rahmet.

Beddua etmedi düşmana bile,
Emindi, yapmazdı kimseye hile.

Nuru ile aydınlandı kâinat,
Onda görülmüştü pek çok mucizât.

Harikalar verdi Ona Yaradan,
Temiz sular aktı parmaklarından.

Bir gece Kudüs’e vardı, Mekke’den.
Bir anda gökleri Odur seyreden.

Onu tasdik eden yüce Kur’andır,
Hoca, mucizeler, kâfi burhandır.

Resulullah efendimiz

Cenâb-ı Hak, Resûlünü gönderdi,
Kur’ân-ı kerimi Ona indirdi.

İki cihanın da serveridir O,
Cenneti a’lânın rehberidir O.

Odur kâinatın kâmil insanı,
Odur Hakk'ın bize yüce ihsanı.

Nûru ile aydınlandı kâinat,
Görüldü sayısız pek çok mucizât.

Harikalar verdi ona Yaradan,
Temiz sular aktı parmaklarından.

Bir gece Kudüs’e vardı Mekke’den,
Bir anda gökleri Odur seyreden.

Onu tasdik eden yüce Kur’ândır,
Peygamberliğine kâfi burhandır.

O teşrif edince değişti insan,
Ona iman etti putlara tapan.

Kusursuz olarak yaratıldı O,
Hep güzelliklerle donatıldı O.

Sâdık idi, Ondan herkes emindi,
Bütün ataları birer mümindi.

Peygamber bilene edildi ihsan,
Köle iken oldu ebedi sultan.

Her derde devadır, her ruha şifa,
Gözlere sürmedir, kalblere cilâ.

Seyyid-ül-beşerdir, başlara taçtır,
Bütün insan ve cin Ona muhtaçtır.

Bütün dertlilerin dermanıdır O,
Aşkla yanan gönlün fermanıdır O.

Dünyada ne kadar deniz var ise,
Mevlâ hepsini de mürekkep etse.

Melek, ins ve cinne, verse kalemi,
Kâğıt yapsa on sekiz bin âlemi.

Yıllarca yazsalar, Onun methini,
Yine yapamazlar binde birini.

Vasfına olamaz, kimse tercüman,
O olmasa idi, olmazdı cihan.

Yâ Rabbi, Habibinin hürmetine,
Hoca’yı kavuştur şefaatine!