Ermek için

Rızasına ermek için,
Sonsuz sefa sürmek için,
Bugün canı yere serdim,
Yarın sağlam görmek için.

Evet, canı serdim yere,
Yarın ivazını vere,
Önüme Cenneti sere,
Rahat rahat girmek için.

Yunus yalan yok sözümde,
Çok nimeti var önümde,
Hevesim yok hiçbirinde,
Arzum ona ermek için

Açar oldum

Hak’tan geldi inayet,
Kapılar açar oldum,
Kavuştum hazineye,
Cevherler saçar oldum.

Bir devlet kuşu kondu,
Nice dertlerim ondu,
Dolu kadehler sundu,
İksirler içer oldum.

İçince, aşka düştüm,
Boş kapken, dolup taştım,
Ham idim, şimdi piştim,
İyiyi seçer oldum.

Kesilmez Rabbin aşı,
Durmaz gözümün yaşı,
Kesildi nefsin başı,
Havada uçar oldum.

Salihler göçüp gitti,
Orada karar etti,
Gün geldi ömür bitti,
Ben her şeyden geçerim.

Yunus’umla biliştim,
Maşukumla görüştüm,
Ben hocama eriştim,
Sırrımı açar oldum.

Kelimeler:
İksir: Hayatı ölümsüzleştiren su.

Divane olur

Onunla bir an birlik,
Odur cihanda erlik,
Onsuz olacak dirlik,
Olur, hepsi efsane.

Yakın eder ırağı,
Kalbler onun durağı,
Yaktığı bir çırağı,
Ömür boyu hep yana.

Bir göz kendini görmez,
Sırdaş sırrını vermez,
Yunus’un aklı ermez,
Eren olur divane.

Kelimeler:

Çırağ: Mum, kandil, ışık

Aşkın elinden

Gönül hayran oldu aşkın elinden,
Ciğer büryan oldu aşkın elinden.

Niceler tacı tahtı, malı mülkü,
Koyup üryan oldu, aşkın elinden.

Özümün kalmadı sabrı, kararı,
Gözüm giryan oldu, aşkın elinden.

Eridi kalmadı dağların karı,
Deniz umman oldu, aşkın elinden.

İbrahim Ethem’in yok oldu tahtı,
Yeri külhan oldu, aşkın elinden.

Ne gördü Leyla’nın yüzünde Mecnun?
Nasıl hayran oldu, aşkın elinden.

Ne gördü Zeliha Yusuf yüzünden?
İşi figan oldu, aşkın elinden.

Muhabbet derdine düşeli bülbül,
Dili handan oldu, aşkın elinden.

Yunus dostun hasretiyle yanarken,
Gelip mihman oldu, aşkın elinden.

Kim anlar

Ey dostlar, ey yarenler,
Dertlerimden kim anlar?
Deli sanır görenler,
Dertlerimden kim anlar?

Dervişler ar etmiyor,
Âşıklar zâr etmiyor,
İlaçlar kâr etmiyor,
Dertlerimden kim anlar?

Hasret beni dağlıyor,
Gözümden yaş çağlıyor,
Beni gören ağlıyor,
Dertlerimden kim anlar?

Dalgası durmaz derya,
Çaresi yok bir sevda,
Canlar yoluna feda,
Dertlerimden kim anlar?

Yunus bak, kaldın darda,
Göçelim gerçek yurda,
Yem olma kuşa kurda,
Dertlerimden kim anlar?

Bilmiyorum

Dostlar bana dokunmayın,
N’oldu böyle, bilmiyorum.
Bana hiç hesap sormayın,
Mecnun muyum, bilmiyorum.

Haram lokma mı yutmuşum?
Bildiğimi unutmuşum.
Canı aşkta uyutmuşum,
Onda ne var, bilmiyorum.

Aşkım beni yakadurur,
Gönlüm dosta akadurur,
Şöyle tuhaf bakadurur,
Naçar kaldım, bilmiyorum.

Ben aşksız asla olamam,
Aşk yoksa ben nerde kalam,
Aşktır benim canım alan
Aşka kul mu bilmiyorum.

Yunus derviş oldu diye,
Benden nasihat isteme,
Sanırdım ki ben bilirim,
Şimdi bildim bilmiyorum.

Medet Allah’ım

Gafletten uyanamam,
Medet Allah’ım medet!
Ateşe dayanamam,
Medet Allah’ım medet!

Ey canımın cananı,
Dertlerimin dermanı,
Âlemlerin sultanı,
Medet Allah’ım medet!

Yaşarım ölmez gibi,
Ecelim gelmez gibi,
Ölümü bilmez gibi,
Medet Allah’ım medet!

Nefsim dinlemez emir,
Gafletle geçti ömür,
Kalbim sanki bir kömür,
Medet Allah’ım medet!

Saçım başım ağardı,
Günahlar beni sardı,
Kalbim nasıl karardı,
Medet Allah’ım medet!

Bak belim bükülüyor,
Saçlarım dökülüyor,
Gözden fer çekiliyor,
Medet Allah’ım medet!

İşlerim bozuluyor,
Günahım yazılıyor,
Mezarım kazılıyor,
Medet Allah’ım medet!

Köyde, şehirde gezdim,
Nice kimseyi üzdüm,
Yalan dünyadan bezdim,
Medet Allah’ım medet!

Gidilmez yere gittim,
Ömrümü heder ettim,
Hoca der, artık bittim,
Medet Allah’ım medet!

Derdimi kime yanam

Derdim çoktur, kime yanam?
Nerelerde dolanayım?
Tedbirimi nasıl alam?
Hakka nasıl sığınayım?

Ne hallere soktu beni,
Seçemem dünü, bugünü,
Atsın teni, alsın canı,
Niye ona alınayım?

Onsuz olmak bana haram,
Onunladır işim tamam,
Geldi onca lütfu kerem,
Nerelerden sağlayayım?

Odur bana Yunus diyen,
İmdadıma odur gelen,
Odur beni iyi bilen,
Başka kime bağlanayım?

Var benim

Seni severim nice,
Canda yerin var benim,
Uyutmaz gündüz gece,
Tuhaf hâlim var benim.

Gülü görüp dururken,
Değmez elime diken,
Korkmam düşman çok iken,
Sağlam erim var benim.

Bilmeyen der ki bana,
Söz düşer mi hiç sana?
Elbet söz düşmez bana,
Çünkü pîrim var benim.

Yunus dostla barışan,
Sensin aşka karışan,
Mâşuklara yaraşan,
Miskinliğim var benim.

Sürmüşler

Her türlü cefaların,
Adına aşk demişler,
Bu cefaya katlanan,
Dosta halvet vermişler.

Kim ki aşka ulaşa,
Durmaz kaynayıp taşa.
İyi kötü baş başa,
Dört yanında durmuşlar.

Her kim aşk eri ise,
Aşka müşteri ise,
Aşk onun yâri ise,
Cana ateş koymuşlar.

Yunus koru kendini!
Bırak çekip gideni!
Aşkı inkâr edeni,
Bu meydandan sürmüşler.