Ölmem hiç artık

Akar gözümden yaş, gülmem hiç artık,
Gönül dosta gider, gelmem hiç artık.

Umurumda değil, bin kez de ölsem,
Orda ölüm olmaz, ölmem hiç artık.

Aşkın ateşiyle yanıyor canım,
Aksın kanlı yaşım, silmem hiç artık.

Yanarım aşk ile kül olana dek,
Boyandım rengine, solmam hiç artık.

Beni irşad eden mürşid-i kâmil,
Yeter, başka bir el almam hiç artık.

Varlığı yokluğa değişmişim ben,
Can baş sevdasına kalmam hiç artık.

Fânîden bâkîye göç ediyorum,
Girmişim bu yola, dönmem hiç artık.

Sevgi deryasının dalgıcı oldum,
Başka denizlere dalmam hiç artık.

Dilerim fazlından ayırmayasın,
Rabbim, senden başka sevmem hiç artık.

Yunus bunu, âşık dilinden söyler,
Ben de âşık isem, ölmem hiç artık.

Kelimeler:

Fânî: Geçici
Fazl: Üstünlük, yücelik

Dost ayrılığı

Ey yarenler n’idersiniz?
Böyle nere gidersiniz?
Dünyayı terk edersiniz,
Zordur dosttan ayrı kalmak.

Umulana eremeyiz,
Bu devranı süremeyiz,
Hısım kardeş göremeyiz,
Zordur dosttan ayrı kalmak.

Neden titrer gözüm kaşım,
Çok sıkıntı çekti başım,
Neden dinmez şu gözyaşım,
Zordur dosttan ayrı kalmak.

Gelenlerin yüzü gülmez,
Gidenlerden haber gelmez,
Kimse bunda vefa bulmaz,
Zordur dosttan ayrı kalmak.

Hoca bakma, sağa sola!
Bekleme gir, doğru yola!
Akıbetin hayır ola!
Zordur dosttan ayrı kalmak.

Hâlık bilmez mi?

Dertten bilen yok deme!
Hâlık olan bilmez mi?
Duanı et, gam yeme!
Gözyaşını silmez mi?

Gizlesen de günahı,
Yapılanı görmez mi?
Boldur onun ihsanı,
İsteyene vermez mi?

Haddi aşıp gidenin,
Burnu yere sürtmez mi?
Halis tevbe edenin,
Günahını örtmez mi?

Sonsuzdur onda rahmet,
Sakın deme, bitmez mi?
İste, bıkma, dua et!
Sana ihsan etmez mi?

Küfür ile gideni,
Cehennemde yakmaz mı?
Hoca, Allah mümini,
Cennetine sokmaz mı?

Sır ifşa edilmez

Bir ay gördüm bu gece,
Her gezegenden yüce,
Şaşırdım halim nice,
Yürek yağım erir mi?

Âşıkların sözünden,
Kan, yaş akar gözünden,
Bülbülün avazından,
Bize nöbet gelir mi?

Âşık değilse eğer,
Meyvesiz dala benzer,
Odun için keserler,
Odun meyve verir mi?

Kuru dalı ni’derler?
Kesip odun ederler,
Ateşte kül ederler,
Aşksız bunu bilir mi?

Kinayeli söylersin,
Kâh ağlar kâh gülersin,
Sen böyle ne dilersin?
Sözün öze uyar mı?

Ah ni’dem sabrım taşar,
Âşıklar ölmez yaşar,
Yunus ölümden korkar,
Sırrı ifşa eder mi?

Yaratan var

Sahraları çölleri,
Denizleri gölleri,
Bülbülleri gülleri,
Yaratan Hak değil mi?

Bülbülün ötüşünü,
Güneşin batışını,
Kalblerin atışını,
Yaratan Hak değil mi?

Akıp giden pınarı,
Ekşi ve tatlı narı,
Asırlık şu çınarı,
Yaratan Hak değil mi?

Tümsekleri, düzleri,
Nur parlayan yüzleri,
Sürmelenmiş gözleri,
Yaratan Hak değil mi?

Kayaları, taşları,
Gökte uçan kuşları,
Yazları ve kışları,
Yaratan Hak değil mi?

Şu direksiz gökleri,
Cinleri, melekleri,
Muzları, çilekleri,
Yaratan Hak değil mi?

Ayları ve yılları,
Ağaçları, dalları,
Arıları, balları,
Yaratan Hak değil mi?

Hoca der ki, fezayı,
Vücutta her âzâyı,
Kaderi ve kazayı,
Yaratan Hak değil mi?

Pervaneden al

Aldın mı kalb yoluyla, yektâ haberini sen?
Duydun mu Yusuf ile Züleyhâ haberin sen?

Kalbini nice yıllar, ağlatmadı mı bu aşk?
Alsan n’olur doğruca, Leylâ haberini sen?

Dağlar dahi duramaz, onun yüzüne karşı,
Âlime sor Tur ile Musâ haberini sen!

Sular gibi yüzünü, yere sür, durma yüksek,
Alçaklarda bulursun, deryâ haberini sen.

Âlemde nice yüz bin kişi, aşktan bahseder,
Sorma o mecnunlara Mevlâ haberini sen!

Bülbüle bakma sakın, âşık olayım dersen,
Pervaneden al gizli, sevdâ haberini sen!

Göresim gelir

Ben dostumun yoluna,
Canım veresim gelir,
Aşkla yanan ateşe,
Varıp giresim gelir.

Beni sana vereyim,
Sensiz beni n’ideyim,
Huzuruna geleyim,
Bensiz varasım gelir.

Senin için gelmişse,
Yetmiş kez öldürülse,
Yine bin kez ölmeye,
Başı veresim gelir.

Eşrefoğlu durarak,
Aradan çıkartarak,
Senin ile bakarak,
Seni göresim gelir.

Hak sevgisi

Çiçek, ağaç ve orman,
Hiç büyür mü sevgisiz?
Göze nur, derde derman,
Verilir mi sevgisiz?

Kapılma hiç cinnete,
Yapış Ehl-i sünnete,
Âhirette Cennete,
Girilir mi sevgisiz?

Ömrün geçsin Kur’anla,
Seher vakti figanla,
Hoca der ki, imanla,
Ölünür mü sevgisiz?

Divaneler

Ey akıllı divaneler
Yalpalıyor mestaneler
Kavruluyor kestaneler
Sorun bana aşk ne imiş?

Aşksız olur her şey tatsız
Kuşlar uçamaz kanatsız
Saki duruyor çanaksız
Sorun bana aşk ne imiş?

Merdaneler merdaneler
Aşkta vardır neler neler
Bilmeyenler bana güler
Sorun bana aşk ne imiş?

Bir nice hamle idelim
İş bu fenadan gidelim
Aşkla ölçülmez bedelim
Sorun bana aşk ne imiş?

Gel gir muhabbet yoluna
Bakma sağına soluna
Laf atarlar âşıklara
Sorun bana aşk ne imiş?

Mağrur olur da aklına
Akıllı inanmaz aşka
Haydi, bugün bu Hoca’ya
İyi sorun aşk ne imiş?

Âşık tevbe etmez

Duyan var mı bir âşık,
Tevbeye sadık kalmış?
Kim işitti bir deniz,
Düşen ateşle yanmış?

Gör aşkın ateşini,
Yakar kalb denizini,
Tuhaf görmeyin beni,
Denizi güllük yapmış.

Sarraflık bilmez biri
Boncuk sanır cevheri,
Gidip alır boş şeyi,
Bilmez ki neye satmış.

Yunus öğren yüzmeyi,
Çay sanma sen denizi,
Bu deryanın yok dibi,
Yüzme bilmeyen batmış.