Aşk haberi

Ne söylerim Âşığa,
Aşk haberinden şirin,
Aşkla dinleyen varsa,
Söylerim birin birin.

Daha yerle gök yokken
Kuruldu aşk sarayı,
Aşk kadimdir ezeli
Aşk getirdi ne varın.

Ta ezel meclisinde
Kim dost yüzün gördüyse,
Âşık oldu o kimse,
Sor ondan aşk haberin.

Kıyas olmaz bir şeye,
Anlatılmaz örnekle,
Dünyada Ahirette
Bir şey tutmaz aşk yerin.

Eğer aşk varsa serde,
Düşmüşsen aşkla derde,
Oturup da her yerde,
Öyle söyleme sakın!

Kuyumculara göre
Bir kural vardır şöyle,
Değerini bilmeze,
Gösterme hiç cevherin.

Yunus’un sağı solu,
İlahi aşkla dolu,
Gizleyemez bu yolu
Söyler durur aşk dilin

İçinde

Âşık oldum bugün meydan içinde,
Pehlivanım artık merdan içinde.

Şu aşk denizinin dalgıcı oldum,
Ne cevher bulmuşum umman içinde.

Onu isteyenler pek çok ise de,
Ben mahremim elbet mihman içinde.

Yunus, aşk ile kaimdir bu âlem,
Onun için döner devran içinde.

Kelimeler:

Umman: Okyanus.
Merdan: Mertler, yiğitler.
Mahrem: Gizli, yakın akraba.
Mihman: Misafir.
Kaim: Ayakta duran.
Devran: Devir, dünya, gezegen.

Âşık olmuşum

Âşık olmuşum erene ermekle,
Gerçeği bulmuşum eri görmekle.

Ere erdim, erde buldum gayemi,
Bulamadım dışarıdan sormakla.

Nereye baktıysam hep er oturur,
Teslim oldum, yüzüm yere sürmekle.

Hak’tan imiş canlara cümle nasip,
Olmazmış Kâbe’ye gidip varmakla.

Herkes bana on para etmez derdi,
Şimdi artık gösterirler parmakla.

Bir göl idim, erenler kıldı nazar,
Deniz oldum dolu her yön ırmakla.

Yunus sen bu şöhreti bırak dendi,
Gözüm açtı kulağımı burmakla.

Ayılamam

Biri aldı gönlümü,
Nasıl, nedir bilemem,
Yitirmişim ben beni,
Ararım da bulamam.

Girdim bir çıkmaz yola,
Bakarım sağa sola,
Var mı böyle dert ola,
Kimde varsa bilemem.

Bu benim gönlüm alan,
Cihana hâkim olan,
Her nereye bakarsam,
Onsuz bir yer göremem.

Ayıksızla oturmam,
Ayıkları getirmem,
Aşk sarhoşluğu ne hoş,
Öyle ayık kalamam.

Dolu kadeh sundular,
Kadehle avundular,
Baygını savundular,
Kolayca ayılamam.

Derler Yunus bunaldı,
Senin gönlün kim aldı?
Hiç kimseye diyemem,
Ağlarım söyleyemem.

Ere kavuşmak

Kişi kendine gelemez
Aşk şarabın tatmadıkça,
Kişi kendini bilemez,
Gerçek ere yetmedikçe.

Rehbersiz yol bulunamaz,
Bir menzile varılamaz,
Hakk’a vasıl olunamaz,
Er eteği tutmadıkça.

Bülbül bile âşık güle,
Nazar Hak’tan olur kula,
Bir cümlecik gelmez dile,
Pîri işe katmadıkça.

Çok şey gelse elden bize,
Deva olmaz derdimize,
Yunus gelmez hemen söze?
Aşk malını satmadıkça.

Dağ içinde

Gittim daim ileri,
Kaç âlemden içeri,
On sekiz bin kapıyı,
Geçtim bir dağ içinde.

Yetmiş bin perde geçtim,
Gizli kapılar açtım,
Dostla bir kadeh içtim,
Ulu bir dağ içinde.

Âşık gibi ağladım,
Yüreğimi dağladım,
Sular gibi çağladım,
Aktım bir dağ içinde.

Bir döşek döşemişler,
Nurlarla bezemişler,
Dedim kime sermişler,
Sordum bir dağ içinde.

Daha ileri vardım,
Levhi elime aldım,
Kur’ana nazar kıldım,
Yazdım bir dağ içinde.

Kalpten büyük dağ olmaz,
Rabbimize doyulmaz.
Sohbetine kanılmaz,
Erdim bir dağ içinde.

Yunus ne kadar kaldım,
Bilinmez yere daldım,
Aşk dolu kadeh aldım,
İçtim bir dağ içinde.

Turfanda

Âşıklardan geri kalan,
Bilsin ki çok yabandadır.
Kim söylerse, burda yalan,
Orda yeri zindandadır.

Yunus’a derler şuna bak,
Kocadın sen aşkı bırak,
Yeni geldi, bize bu aşk,
Henüz daha turfandadır.

Görünmez

Ben hocamı seveli,
Bana cihan görünmez.
Bu sevdaya düşeli,
Cihan ne, can görünmez.

Yakar beni celali,
Canım ister cemali,
Karşımdadır hayali,
Göze yâran görünmez.

Âşık bağrı taş olur,
Gözü kanlı yaş olur,
Sırrı ele faş olur,
Artık hicran görünmez.

Aşkım bana aş oldu,
Mahzun gönlüm hoş oldu,
Ne yaptımsa boş oldu,
Göze ziyan görünmez.

Yunus’un hali yaman,
Dinlemez gönlü aman,
Göklerde eder seyran,
Bak âsuman görünmez.

Kul olmak

Bir şaha kul olmalısın,
Herkes köle olmaz ola.
Bir ere yaslanmalısın,
Kimse elden almaz ola.

İçeriye girmelisin,
Bir ziyafet vermelisin,
Öyle bir söz demelisin,
Melekler de bilmez ola.

Bir kuş olup uçmalısın,
Bir kenara geçmelisin.
Hak şarabın içmelisin,
Bayılıp ayılmaz ola.

Yaman dalgıç olmalısın,
Deryalara dalmalısın,
Bir cevher çıkarmalısın,
Sarraflar da bilmez ola.

Bir bahçeye girmelisin,
Çiçekleri görmelisin,
Öyle bir gül dermelisin
O gül asla solmaz ola.

Gerçek âşık olmuş isen,
Maşukunu bulmuş isen,
Ateşiyle yanmış isen,
Başka ateş yakmaz ola.

Yunus, şöyle rahat otur,
Neyin varsa Hakka götür,
Öyle sağlam bir er getir,
Hiç cihana gelmez ola.

Durmaz yakar

Yürüyorum yana yana,
Bu aşk beni durmaz yakar.
Aşk boyadı beni kana,
Bu aşk beni durmaz yakar.

Esiyorum yeller gibi,
Kaşınırım keller gibi,
Akıyorum seller gibi,
Bu aşk beni durmaz yakar.

Sular gibi çağlıyorum,
Ciğerimi dağlıyorum,
Gece gündüz ağlıyorum,
Bu aşk beni durmaz yakar.

Tutup yerden kaldır beni,
Sevgin ile doldur beni,
N’olur artık güldür beni,
Bu aşk beni durmaz yakar.

Gidiyorum ilden ile,
Nasıl düştüm dilden dile,
Hâlimi kim nasıl bile?
Bu aşk beni durmaz yakar.

Mecnun gibi yürüyorum,
Düşte yâri görüyorum,
Günden güne eriyorum,
Bu aşk beni durmaz yakar.

Miskin Yunus bî-çareyim,
Baştan ayağa yâreyim,
Dosttan uzak avareyim,
Bu aşk beni durmaz yakar.