Çevrimdışı

Evladın izni olmadığı sürece baba, yeme, içme ve benzeri zarurî ihtiyaçları dışında, ölçüsüz biçimde evladının malını ve parasını kullanamaz, bunlarla kendine menkul ve gayrimenkul edinemez.

Hibe, fıkıh ıstılahında, bir malın bedelsiz olarak bir başkasına mülk olarak verilmesini ifade etmektedir. Karşılık şart koşulmaksızın bir malın hayatta iken başkasına temlik edilmesi şeklinde de tanımlanabilir.

İslâm hukukunda hibe, iki taraflı bir akit olup, tarafların irade beyanı ile kurulur, hibe edilen malın teslim-tesellümü ile tamamlanır.

Hibenin geçerli olması için, bağışlama anında akit konusu malın mevcut olması, malum ve belirli bulunması, bağışlayana ait olması, tarafların rızalarının bulunması ve bağışlayanın eda ehliyetine sahip olması gerekir. Ancak bağışlanan kimsede tam edâ ehliyeti aranmaz; eksik edâ ehliyeti bulunan mümeyyiz çocuk ve bunağın hibeyi kabul etmeleri geçerlidir. Gayri mümeyyiz küçük, akıl hastası veya bu hükümde olan bunak adına hibeyi velî veya vasileri onlar adına kabul ve kabz ederler. (Mecelle, mad. 851-853).

Buna göre, çocuk adına hibe edilenler geçerlidir ve bunlar çocuğun malı sayılır.