Çevrimdışı

Seni de çok kırdılar dimi?
Seni de çok üzdüler?
Üzgünüm, kırdığın yerden kırılacaksın.
Ve sen de tekrar tekrar kaybolacaksın.
Duygularını aldıracaksın
Yüreğinden söküp atmaya çalışacaksın.
Ama kendinden asla kaçamayacaksın.

Kendi "kibrinde" boğulacaksın.
Birine karşı iyi ya da kötü bir şey hissedemeyeceksin.
Çünkü birine artık kalbini açamayacaksın.
Beddualarım da boğuluyorsun bayım.
Sana umut yok.

 

Çevrimdışı

Sana kendini eve dönüyormuşsun gibi hissettiren kaç kişi varsa, o.

 

Çevrimdışı

Öylece anlatıp geçilecek bir şey olmadığını anlamam çok uzun sürmedi. Unutmak ve bir daha geriye dönüp bakmamak için kendime onlarca söz verdim,bir tanesini bile tutamadım.Bir tutkunun zamanla büyüyüp hangi sınırları ulaşabildiğini gördüm. Genel olarak kaybetmiş biriydim, bunu düzeltecek tek kişi sendin ve seni sonsuza kadar kaybetmiştim, bazılarına göre sadece gitmiştin, bana göre ismindeki son harfe kadar ölmüştün.
en kötüsünü düşünerek başladım,bir başkasına aşık olduğunu..
kim nasıl tanımlarsa tanımlasın hangi koşulda nerede olursa ol senden başka bir cevap göremedim, bir başkasına aşık olman neyi değiştirebilirdi ki?ben konunun adını ‘sen olmak’ koymuştum, bu anayasamın değişmez maddesiydi.Sık sık değişen saç renginle ortaya çıkardığın her ruh halini ayrı ayrı seviyor, birinden diğerine geçmem için sana bir kez bakmam yetiyordu.
herkese kadar bunalmıştın , seni daha yaşanabilir kılmak için şiirler yazdım, şarkılar ezberledim. Henüz ne anlama geldiğini bilmediğim onlarca his'le tanıştım.Olmuyordu, seni böylesine yüceltmenin hayatımın belli aşamalarında yaşanan eksikliklerden kaynaklandığına karar verdim. Durup düşündüm, ancak seninle tamamlanabilecek bir hayatın geçmişi hiç yaşanmamış olmalıydı.
Çünkü seninle tamamlanmak seninle olunmaya başlanan andan öncesini hiç ediyordu.Sensiz hayat cehennemin ta kendisiydi,bir din anlayışını geride bırakalı hayli uzun zaman olmuştu.
Korkuyordum, korkuyordum çünkü bir varlığın sürekliliğini bir diğerine bağlaması yeryüzündeki en saçma eylemlerden biriydi, yalnız doğuyorduk,yalnız ölmeliydik..
ama olmuyordu, seninle olmak peşinde seninle ölmek arzusunu getiriyordu.
bu dayanılmaz isteğe karşı koymayı düşündüm, bu benim “üç beş dakikalık bir nefes tutma deneyiminden öteye geçmedi.”
dik köklü bütün ağaçlar gibi toprağın en derinine sevda halindeydim.
kendimden kötü bir tek örnek tanımamıştım.
Çünkü seninle tamamlanmak seninle olunmaya başlanan andan öncesini hiç ediyordu.Sensiz hayat cehennemin ta kendisiydi,bir din anlayışını geride bırakalı hayli uzun zaman olmuştu.
Bütün bunları bilmeni istiyordum, huzursuz olmanı,mutsuz olmanı istiyordum. Gerçekten ölmeni ister miydim bilmiyorum ama ben yanında olmadan yaşamanı kesinlikle istemiyordum.
Artık saatlere bakmayı bırakmıştım, saate bakmak sonrasında “şimdi bu saatte nerede ne yapıyor"sorularını göz ekranıma çıkartıyordu.
Yorgunluğun hiçlikle,sonsuzluğun ızdırapla yüklü olduğu bir dünya bana hiç bir şey vaat etmiyordu.
oysa öldüğün düşüncesi bana hep aynı rahatlatıcı duyguyu yaşatıyordu..
"başkasıyla değil..”
bazıları yangın ateşle başlar sanır..
oysa ben sadece olmadık bir gecede karşına geçip gözlerine baktım..

 

Çevrimdışı

Susmak kabullenmek değil, cevaptır anlayabilene.. Eğer kısa cümleler kuruyorsa insan, uzun yorgunlukları vardır sadece..

 

Çevrimdışı

Olmayacak insanlarla olmayacak hayaller kurduğum için, en çok da kendimden af diliyorum.

 

Çevrimdışı

 

Çevrimdışı

Arkamızda bırakamadığımız her şey, bizi daha çok yoruyor. Kalbimiz her geçen gün daha fazla kırılıyor ve bir süre sonra, kim dokunsa kesiyor.

 

Çevrimdışı

İnanıp sevdiğimiz insanların, defalarca kalbimizi kırdığına şahit olduk ve buna rağmen onlara inanıp güvenmeye devam ettik. Çünkü affetmiştik. Her seferinde affederek, kendimize yeni yaralar açmak konusunda ustayız. Her seferinde, insanların değişeceklerine inanarak ve bizi güzel seveceklerini düşünerek, kendimize zarar verdik. Ne yapıyorsak, kendi kendimize, yine kendimize yapıyoruz. Kimsenin bize bir şey yaptığı yok. Birinci şansı hak etmeyen insanlara ikinci bir şans veriyoruz ve o da yetmezmiş gibi, üçüncü şansı da veriyoruz. Bazılarımız olayın boyutunu büyütüyor ve defalarca affederek kendini mahvediyor.
Oysaki insan doğruysa, sürekli hata yaparak, kırmaz, üzmez. Yalnızlık her zaman güzel değildir ama her zaman kötü de değildir. Hayatınızı yanlış insanlarla geçireceğinize, yalnız ölün daha iyi

 

Çevrimdışı

Çok yanlış insanlara değer vermeyi bırakın ve bir daha kimseyi affetmeyin. Bir daha kendinizi kötü hissetmemek için, bundan sonrasında seçimlerinizi iyi yapın. Hayaller kurun ve kurduğunuz hayallerin umudunuz olmasını sağlayın. İnsanlardan uzaklaşıp, hayallerinizin peşinden koşun. Günün birinde doğru insanlarla karşılaşacaksınız. Buna inanın. Şu an her ne yüzünden kendini kötü hissediyorsan, toparlanmaya başla. Hayat kısa. Ama sana bu kısa zamanda, çok fazla fırsat sunacak. Hayat her zaman fırsatlar sunar. Yeni insanlar çıkarır karşına. Bunların kıymetini bil. Zamanla geçecek yaralar var. Zamana ayak uydurmak içinse, sabretmeye ihtiyacın var. Sabretmeyi öğren. Gerekiyorsa akışına bırak ama sabır nedir öğren. Bu sana iyi gelecek. Kendini daha iyi hissedeceksin.

 

Çevrimdışı

Sabahın tam üç'ündesin dertlerin en gücündesin..