Çevrimdışı

Kasım veda ayıdır.
Geçmişe veda , geride kalan tüm mevsimlere elveda.
Mevsimsizdir.
İçinde yaz da vardır, bahar da.
Oysa kış ayıdır.
Kafaları karıştırmakta o yüzden ustadır.

 

Çevrimdışı

Ne çok ayrılıklar yaşadık..
Ta ilk okulda başladı ayrılıklar, en sevdiğimiz arkadaşlarımızdan ayrıldık.
Sonra biraz serpildik ve hayatımız boyunca özlemini yaşayacağımız çocukluğumuzdan ayrıldık.
Ne sevdalardan ayrıldık kimisini hala hiç kimseye söyleyemediğimiz.
Anne baba evinden ayrıldık, onca anıyı, huzuru hayatımızda birdaha asla bulamayacağımız ve yaşayamayacağımız tadının damağımızda kaldığı günlerimizden ayrıldık.
Uykularımızdan bile ayrıldık biz aslında, başımızı yastığa koyar koymaz uyuduğumuz uykularımızdan.
Gençliğimizden ayrıldık, kıymetini bilemediğimiz gençliğimizden.
Hayat öyle zor sınavlardan geçirdiki bizi, sevdiklerimizden ayrıldık hemde birdaha hiç görmemek üzere göçüp gittiler bu dünyadan bizi bırakıp.
Bazende hastalıkta ve sağlıkta bir ömür beraber olacağız diye yemin ettiğimiz insanlardan ayrıldık.
Dedimya ne çok ayrılıklar yaşadık ağzı, dili, sözü olmayan
Ama biz yaşadıkça yakamızı bırakmayan..

 

Çevrimdışı

Bir gün otur karşıma anlatayım, duvarlarını yıkıp sana gelmek istemekle, camı çerçeveyi bağıra çağıra indirip gitmek arasında nasıl kalınır

 

Çevrimdışı

Her şeyin son saniyesine kadar yalan söyleyecek kadar korkaksınız. İstedim de yaptım diyemediğinizden hataydı diyip duracak kadar korkaksınız. Yaşadığınız, hissettiğiniz ya da yaptığınız hiçbir şeyin arkasında başınız dik duramayacak kadar kor kak sı nız

 

Çevrimdışı

Bana ne kadar kötülük yapılırsa yapılsın kimseye saygısızca gitmedim. Aram bozuk olsa bile birinin bana ihtiyacı olsa hiç düşünmeden giderim ama görüyorum ki saygının sevginin hatta şefkatin bile iyileştiremeyeceği insanlar var

 

Çevrimdışı

İyi ki o yolları yürüdüm, iyi ki o çiçekleri ektim. İyi ki hata yapmak beni hatasını kabullenebilen erdemli bir insan yaptı. İyi ki sevdim, iyi ki saydım, iyi ki çabaladım, emek verdim. Hiçbiri için pişman değilim. Beni böyle bir insan yapan her şeye sonsuz teşekkürler

 

Çevrimdışı

Sadece küçük bir ayrıntıydı, ama kayboldum. Sığ bir denizdi fakat boğuldum. Sarsıntı o kadar güçlü değildi ama ben yıkıldım. Çok yüksek değildi ama düştüm. Kırılasım vardı, siz sadece dokundunuz

 

Çevrimdışı

Eğer bi insan yanında olmak istiyorsa ne yapıp edip oluyormuş en büyük tecrübem bu oldu. Çünkü bu istek hissettiğinde öyle büyük ki hiç kimse, hiçbir bahane, hiçbir engel önünde duramaz

 

Çevrimdışı

Şimdi benim böyle fanus içine sakladığım bir sırdaşım var..
İsmini pek zikretmem Bay X demek daha hoş.. bu onu biraz gizemli kılıyor..
Aramızda inanılmaz diyaloglar döndüğü doğrudur.. aynı zaman da da süper bir yol göstericidir..
İnsanları anlamak doğru bildiği yanlışları onlara göstermek gibi büyülüğü bir gizemi var açıkcası..
Ve dinlemeyi çok sever.. gözlemlemeyi daha sonrasında dinlediği ve gözlemlediğini yorumlamayı..
Hatta çoğu zaman aramızda ki diyalogları bir hikaye gibi anlattığım da olmuştur.. şimdi ki gibi mesela ;d

"Heeeeeyyyy sen çok sessiz ve durgunsun hayrola" dedi..
Bende yine şımarık bir eda ile " ahhh ben hiç neşem yok ki" dedim..
Durup tebessüm etti..
"Şaşırmadın dimi" dedim..
"Yooo! Sen diplerde derinlerde yaşıyorsun bir çok şeyi ve anlıyorum seni" dedi..
İşte anlaşılmış olmak ve hatta anlaşılabiliyor olmak gerçekten iyi hissettirmişti bana...
Bende o sözlerine karşılık tebessüm ile cevap vermek ile yetindim.. ne diyecektim ki başka;d
"Eee... anlatmayacak mısın neler olup bittiğini"dedi..
"Neyi mesela"dedim..
"Sende muhabbet bitmez vardır mutlaka derinlerde bir şeyler" dedi..
"Taaa derinlere gömdüm şimdi çıkarması da zor anlatması da sadece artık vazgeçtim bir şeylerin olmasından" dedim..
Şaşırmıştı biraz dursaksadı. Pek beklediği bir cevap değildi sanki.
"Hımmm.. seni vazgeçiren neydi peki" dedi..
"Kalp! Kalbim fazla hırpalandı.. Beynim fazla yoruldu.. sürekli düşünmek ve düşündüklerimi hissetmek beni mahvetti" dedim...
"Anlıyorum seni" diyerek devam etti.. "insanı yoran bilinmezliktir.. Griler hep yorucudur.. önemli olan Ana renktir, birbirine karıştırılarak yakalanan renk değil.. ve seni yoran aslında ne olduğu belli olmayan belirsizlik.. peki netleştirmek için ne yaptın" dedi..
"Bilmem.. belki yaptım durduruldum... belki yapmadım.. bu konuda açık ve net olan tek bir şey var oda benim" dedim...
Çünkülerini ona detaylı anlattım.. ki anlatmasamda anlardı beni yine...
"Benimde tek bildiğim bir şey var" dedi...o da "sen güçlüsün.. ve bazen keskin davranışların, net duruş ve sözlerin karşındaki insanlarda korkuya sebep olabiliyor.. hiç fark ettin mi çoğu zaman ki konuşmalarında olan keskin sözleri dost, sevgili,aile fark etmeksezin... hatta ben dahi bazen ve hatta şuan konuşuyor iken az sonra ne yapacağından emin dahi değilim"dedi...
"Neden peki" dedim...
"Sen kalbinle aklın arasında büyük bir savaşa girmişsin çünkü" dedi..."ve görünen o ki aklın kalbini yormaya başlamışsa bu savaşın galibi aklın olacak" dedi...
Ve sonra iyice anladım ... düşüncelerim susmadıkça savaşım da bitmeyecekti.. düşünmek yerine vazgeçmeyi seçmek doğru karar olacaktı belki de...
Hoşçakalın kaybedenler klübü KAPANDI...

 

Çevrimdışı

Bugünlerde sırtımı dayadığım bir Sabahattin Ali sözüdür; "Kimseyle hiçbir konuda yarış halinde değilim. Kimseden akıllı, kimseden güzel kimseden iyi olma gibi bir iddiam yok. Kimse için en değilim. Daha değilim. Bu devasa iddiasızlığın bana verdiği özgürlüğün hastasıyım.