Çevrimdışı

 

Çevrimdışı

 

Çevrimdışı

 

Çevrimdışı

Sevdanin yükü sadece sevgidir

 

Çevrimdışı

Bir gülüşü var sanırsın Trabzonsporum sahaya çıkıyor

 

Çevrimdışı

Hadi yağmura çıkıp ıslanalım.
Şarkı söyleyelim, yağmurla dans edelim.
Mesela,
çocuk olduğumuzu hatırlayalım yeniden.
Öyle yaşayalım, öyle aşık olalım.
Bir çocuk gibi,
sadece aşık olduğumuzda ağlayalım…

 

Çevrimdışı

Bir kadını ağlatmak çok zor değildir aslında. Kadınlar her şeye ağlayabilir; bir filme, bir şarkıya, bir yazıya… En az erkekler kadar yani! Ama bir kadını yürekten ağlatmak zordur. Eğer bir kadın yürekten ağlıyorsa, ağlatan onun yüreğine ulaşmış demektir. Ama o yüreğin değerini bilememiş olacak ki ağlatan, gözünü bile kırpmadan teker teker batırır iğnelerini yüreğe! İşte o zaman koca bir yumruk gelir oturur boğazına kadının. Yutkunamaz, nefes alamaz; çünkü o koca yumruk canını çok acıtır. Gözleri buğulanır kadının sonra. Ağlamayacağım, der içinden. Ama engel olamaz işte. Çünkü yüreğine ulaşmıştır birileri ve iğneler saplamaktadır.. Bu acıya ne kadar karşı koyabilir ki bir kadın. İnce ince süzülür yaşlar gözünden; önce birkaç damla, sonra bir yağmur seli… Ve kadın ağlar; hem de çok! Ağlayarak sanmayın ki gidene ağlar kadın! Gidenin giderken koparttığı yerdir onu ağlatan, orada bıraktığı yaradır. O yaranın hiç kapanmayacağını, kapansa bile izinin kalacağını bilir kadın; o yüzden ağlar. Ama bilir misiniz, ağlamak kadınları olgunlaştırır. Her damla, daha çok kadın yapar kadınları.” Aziz Nesin

 

Çevrimdışı

Şiirlerle severim seni,
Ruhun Duymaz Adam..

 

Çevrimdışı

Oysa sen, hayatın tüm kaygısını yanında unutmak istediğimdin.
Sonra en büyük kaygım sen oldun.'

 

Çevrimdışı

gel.

- ölüyorum sandım bir an, yokluğunda kayboluyorum. bir hiçliğin ortasından çekip aldın sen beni. dilenir miyim şimdi hayata, sen söyle? sen varsın ya, ben artık hayata mutluluk dilenir miyim?

+ geleceksin değil mi?

- geleceğim, sana demet demet aşk getireceğim.

+ kendini al, gel yarim.

- sessiz cümlelerin, sesli kahkahaları var sanki kulaklarımda. sen varsın. senin adın var. ve kahkahalarla uyandım bu sabah. kendi kahkahamla uyandım. seninle gülüşmek vardı rüyalarda, sana sarılırken mutluluğun ne demek olduğunu, şükretmeyi anlamak vardı. yani, sen vardın.

+ üşüme oralarda, korumaz seni o şehir ben yokken.

- üşümeyi seviyorum ben. ellerin yoksa, ellerimin sıcak olmasının lüzumu var mı sevgili. ellerime, sen üflüyorum her soğuk gecede. yastığım, yorganım olup eşlik ediyorsun bana her gece, göğsümdeki huzurla, göğümdeki kuşlarla sana uyanıyorum her sabah. üşümek beni yıldırır mı sandın?

+ gel.

- emir kip’lerini sığdırdığın an cümlelere, ben ben olmaktan çıkıyorum. koşar adım sana geliyorum. mesafeleri, sana gelen yolları tek tek öpüyorum. ” çekilin aradan mesafeler, ben yarime gidiyorum! ”

+ sen bana gelirsen, gülüşümde güller açacak.

- yüreğinde güller açsın sevgilim, içinde mor menekşeler açsın.

” seni kilometrelerce seviyorum. ”