Çevrimdışı

Güçlü bir gönül bağı;insanın kusurlarını,
defaten yaptığı hataları gizler
ve konu ne olursa olsun affetmeyi sağlar.
Çünkü merhamet,sevginin doğasında var.
Gerçekten sevmenin ve sevilmenin
ne olduğunu bilmeyenler
anlayamaz bu hissi.

__________________
Belki yağmura da gerek kalmazdı,
İnsanlar bu kadar kirli olmasaydı..

 

Çevrimdışı

Ben artık oluruna bıraktım bazı şeyleri..
Çünkü bazen ne yaparsan yap istediğin gibi
yürümüyor herşey.
Her sabah aynı duyguyla uyanıp gün boyu aynı
boşlukta savrulmak istemiyorum artık.
Belki yeterince savaşmadın diyecek bazıları
Ya da gerçekten isteseydin pes etmezdin diyecekler.
Ama kimsenin benim içimdeki yorgunluktan
kırgınlıktan haberi olmayacak.
Dedim ya, ben artık oluruna bıraktım.
Olursa güzel olur,
olmazsa da nasip kısmet..

__________________
Belki yağmura da gerek kalmazdı,
İnsanlar bu kadar kirli olmasaydı..

 

Çevrimdışı

Evet,zorlu bir yoldayım.
Evet,hep tek başımayım.
Bazen düşüyor olabilirim
ve hatta dirseklerim haddinden
fazla kanamış olabilir.
Kimse kaldırmıyor olabilir.
Ama bunların hiçbirisi
canımı yakmıyor
ve mutlu olmama engel değil.
Neden mi?Geldiğim yer,
her neresi olursa olsun
‘Oraya benim sayemde geldin.’
diyemeyeceksiniz.

__________________
Belki yağmura da gerek kalmazdı,
İnsanlar bu kadar kirli olmasaydı..

 

Çevrimdışı

Yüreğinin perdelerini hiçbir zaman kapalı tutma.
Aydınlığın içeri girmesine izin ver.
Gülmek sana yakışıyor, yüzünü asma...
Büyük zorluklara göğüs germiş insanların hakkıdır mutluluk.
Anlatmaya değer günlerin, içinden geldiği gibi yaşadığın bir hayatın olsun.
Gözlerini kapatıp benimle konuşmak istediğin zamanlar için güzel anılar biriktir.

Nerede olsa tanırım hüznü, bana mutluluktan bahset...”

__________________
Belki yağmura da gerek kalmazdı,
İnsanlar bu kadar kirli olmasaydı..

 

Çevrimdışı

Kafam cam kırıklarıyla dolu doktor.
Bu nedenle beynimin her hareketinde,
düşüncelerim acıyor.

Oğuz Atay - Tehlikeli Oyunlar

__________________
Belki yağmura da gerek kalmazdı,
İnsanlar bu kadar kirli olmasaydı..

 

Çevrimdışı

Öyle yıkma kendini,
Öyle mahzun, öyle garip...
Nerede olursan ol,
İçerde, dışarda, derste, sırada,
Yürü üstüne üstüne,
Tükür yüzüne celladın,
Fırsatçının, fesatçının, hayının...
Dayan kitap ile
Dayan iş ile.
Tırnak ile, diş ile,
Umut ile, sevda ile, düş ile
Dayan rüsva etme beni.

Ahmed Arif (nasıl da güç veriyor bana bu mısralarıyla)

__________________
Belki yağmura da gerek kalmazdı,
İnsanlar bu kadar kirli olmasaydı..

 

Çevrimdışı

Bazı dersler okulda verilmez.Bazı dersleri satın da alamazsınız.
Benim de aldığım dersler oldu.Ömrümün en güzel
zamanlarından verdiğim ,aylarımı,yıllarımı harcadığım
zamanlar.
Bu derslerde emeği geçen,hiçkimseyi affetmiyorum.
Ama hepsine gönülden teşekkürler..

Öğrendim ki;
Her gülümseyen insan sevgi beslemiyormuş.
En çok kime güvenirsen,en derin yarayı o açıyormuş.
ve güvenden açılan yaralar bir daha asla kapanmıyormuş.

Öğrendim ki;
Kimseye ama hiçkimseye bütün zayıf yanlarını anlatmayacakmışsın.
Çünkü daha ilk tartışmada oraya çalışırlar hep.
Ve edilen bazı sözler karın boşluğuna gelen bir yumruktan daha çabuk
Kesebiliyormuş insanın nefesini.

Öğrendim ki;
Kimse sandığımız kadar mükemmel değilmiş aslında
Onları kusursuz yapan bizim onlara duyduğumuz sevgiymiş.
Yani biz olmasak onlar kocaman bir hiçmiş.
O zaman ne diye gözümüzde büyütüyoruz haketmeyenleri?
Ne diye kendi içimizde boğulup duruyoruz?
İnsana en çok zararı sadece kendisi verebilirmiş meğer..

Öğrendim ki;
Herkes birgün gidebilirmiş.Her zaman gitmek isteyene
vaktinde yol vermek gerekirmiş.
Çünkü ertelemek daha çok acı,
daha çok uykusuz gece,
Ve çok daha fazla üzülmek demekmiş..

Bunları isteyerek değil,öğrenmeye mecbur bırakan
herkese teşekkürler.
Bir daha görüşmemek ümidiyle..

__________________
Belki yağmura da gerek kalmazdı,
İnsanlar bu kadar kirli olmasaydı..

 

Çevrimdışı

Kimseyle fazla muhatap olmayan
insanlar,kendini beğenmiş değil
kendini korumayı öğrenmiş insanlardır.
Kalplerine girmek zor ama
gözlerinden düşmek kolaydır.

__________________
Belki yağmura da gerek kalmazdı,
İnsanlar bu kadar kirli olmasaydı..

 

Çevrimdışı

Zor zamanlardı..
Odama geçip kendimi bile kendimden sakladığım zamanlardan bahsediyorum.
Ağlamak,her zaman rahatlamaktı benim için.Çünkü biliyorum ki
ben ağlarken ne kadar rahatlıyorsam ağlatanlar da bir gün o kadar
huzursuzlanacaktı.Düştüm dediğim her yerde biraz daha ayaktaydım ve tek başıma
sildiğim her gözyaşında,ilahi adaleti hatırladım.
Şimdi mi? Düzeliyor artık birşeyler ve ben artık kendime geliyorum.
Ağlatıp giden herkesin ağlayarak geri döndüğünü görüyorum.Bu arada
birşey hatırlatmak istiyorum. ‘Onsuz yaşayamam’dediğim kim varsa
onlarsız daha güzel yaşıyorum.Bu cümleyi benden çok duyacaksınız artık
‘İyileşiyorum.’

__________________
Belki yağmura da gerek kalmazdı,
İnsanlar bu kadar kirli olmasaydı..

 

Çevrimdışı

İyi insanların en büyük yanılgısıdır karşısındakini kendisi gibi sanmak.
Seviyorsun diye seviyor sanırsın..Sen güveniyorsun diye o da güveniyor sanırsın..
Mesela ‘sonsuza dek onu asla yalnız bırakmayacağım’diye söz verirsin kendi
kendine onun da ne zaman başın sıkışsa yardıma koşacağını sanırsın.
Ama uzun sürmez bu yanılgılar.Çünkü duyguları aynı yönde olmayan insanların,
yolları da aynı değildir.İlk yol ayrımında anlarsın bunu,ilk engelde,ilk kavgada
ilk yarada..
Mühim olan bunu ne kadar geç farkettiğin değil,
ne kadar görmezden geldiğindir.Bilirim ki seven görmez
bazı şeyleri,aslında görmek istemez..Bilmek incitir bazen.
Bu yüzden göğsünde söndürmeye çalışır o görmezden geldiği
yangının alevini.En büyük yanılgı da bu aslında.
Çünkü bizim kalbimizdeki en derin yaraları,
hissettiğimiz halde görmezden geldiğimiz bıçaklar açtı.
İnsan anlıyor bazı şeyleri ama çok geç kalıyor işte.
Hem geç hem de güç oluyor bazen..

__________________
Belki yağmura da gerek kalmazdı,
İnsanlar bu kadar kirli olmasaydı..