Çevrimdışı

Merhaba günlüğüm yeniden ve yeniden.
Hep sana dönüyorum farkında mısın?Sanırım benim hüzünlenebildiğim tek yer burası.Çok şey söylemekle çok şeyi susmak arasında kaldığım saatlerdeyim yine.İçimdekiler benden ağır bu gece.Dalıp dalıp gitmelerin de bir sonu yok olmayacak sanırım.Dağ gibi durmaya çalıştığım herşeyde yaprak gibi savruluşumu izliyorum.Galiba ben bu hayatı yaşamayı beceremiyorum.Acımı anlattığım herkes bir acı daha ekliyor ömrüme.Yaralarımdan kanatıyorlar beni.Artık dayanamıyorum.Kendi kendimi teselli edip kendi kendimle savaşmaktan yorgunum.İnsanlar o kadar kötü ki kalpleri o kadar kötü ki uyum sağlayamıyorum onlara ,her yanılgıda biraz daha kendi içime sığınıyorum.Ve anlıyorum ki her kaybedişle birlikte kendimden biraz daha uzaklaşıyorum.Gülüşümü bile hatırlayamıyorum.Sahi güzel gülerdim değil mi?Hayatıma bir umut diye aldığım sevgimden daha değerli olan güvenimi verdiğim insanlar o kadar kırdı ki beni ne vardı ki bu kadar hassas olacak daha güçlü biri olamaz mıydım? Olamadım işte..Sebeplerim vardı belki de..Hem bir insanı sadece anlamak isteyen anlardı değil mi? Kimse anlamak istemiyor.Ve biliyor musun ben mutlu bir çocuk değildim hiçbir zaman.Sanırım mutlu bir insan olmayı da beceremiyorum.Ve anlıyorum ki babasının sevmediği o küçük kız çocuğunu hayatına aldığı hiç bir erkek de sevmiyor işte..
Acım gün geçtikçe derinleşirken iyileşmesini de hiç beklemiyorum artık.

 

Çevrimdışı

Merhaba yarasını sevdiğim..
Sen de çok üzüldün..Yeter artık üzülme..
İnsanlar yormasın artık seni.Nasıl
sevmeyi biliyorsan,silmeyi de bileceksin..
Seni haketmediğin yere koyan insanları,
Sen de haketmediği yerde barındırmayacaksın.
Ne biraz eksik ne de biraz fazla,olması
gerektiği gibi olacak herşey..
Gülüşünün değerini bilmeyenleri,ısrarla
gülüşünde taşımayacaksın.Sonra ne mi
olacak? Mutlu olacaksın yarasını sevdiğim,
mutlu olacaksın.Sen ağlarken birileri
gözyaşına gülüyor.Bunu unutmayacaksın.
Böyle yaşayacaksın..

 

Çevrimdışı

Hep bir omuz aradım hayatımda..
Mevzu başımı yaslamakta değildi aslında.
Sadece dinlenmek istedim biraz da olsa..
Ve öğrendim ki insanı yoran tek şey,
yorulmayı bir ihtimal yerine koymadan
sadece dinlenmeyi hayal etmekmiş..
Dinlenmek için yorulmak gerekmiş..
Neyse..
Çok kırıldım ama sonra geçti..
Zaman bana kendi yaralarıma üfleyebilmeyi
öğretti.Uzak değilmiş,hemen yanı başımdaymış.
Kendi omzum.
Koydum başımı ve kendi omzumdan öptüm.
Öyle bulunmaz hint kumaşı falan da
değilmişsiniz,kendi omzuma
bakınca gördüm..

__________________
Belki yağmura da gerek kalmazdı,
İnsanlar bu kadar kirli olmasaydı..

 

Çevrimdışı

bazen susumak en iyi cevaptır hiç kimseyle tekkelime etmemek

 

Çevrimdışı

Çok kasmamak gerek bazen..Çok yormamak kendini,yıpratmamak kalbini..
Hayatta bazı şeyler kaçınılmazdır.Her anın mükemmel gitmeyecek mesela ya da her günün berbat geçmeyecek.
Önemli olan hangi koşuldaysan ona ayak uydurabilmek.Bu yüzden kalbinden ne geçiyorsa onu yap her zaman.
Birilerine bağımlı yaşamak zorunda değilsin..Bırak sevdikleri için yanında olsun insanlar..
Seni değiştirmeye çalışmalarına izin verme! Kendi fikirlerin var,kendi duyguların..
Sen,sadece sensin fazlası ya da azı yok bunun.Bu yüzden sen,sen olduğun için yanında olan insanlara önem ver.
Diğerlerini duyma bile..
Düştüğünde canı gerçekten yanan sadece sensin.
Dizlerindeki yara izini taşıyacak olan da iyileşmesini bekleyecek olan da sensin.
Demem o ki; hayatta en çok kendine ihtiyacın var.
Ve eğer birgün birine ihtiyacın olursa; aynaya bak!
İnan ölene kadar her koşulda yanında olacak kişi aynada gördüğünden başkası değil.
Kendini önemse!

__________________
Belki yağmura da gerek kalmazdı,
İnsanlar bu kadar kirli olmasaydı..

 

Çevrimdışı

İnsan ne yerse o kokar.
Ne okursa onu konuşur.
Kimi seviyorsa kalbi o kadardır.
Sizsiniz kendinizle ilgili tüm cevapları kendinizi tanıyacak olana sunan.
Yaşamınız verir sizi ele.
Müzik arşivinizden bellidir kişiliğiniz.
Aşkı sevme biçiminiz.
Dinlediğiniz tarz müzikte saklıdır sevgiye olan şiddetiniz.
En kötüye vereceğiniz cezadadır adalet.
Herkes sever doğduğu toprağı,oraya bomba düştüğünde belli olur kimliğiniz.
Sevgi bir bütün diyalog evrene karşı.
Yağmurda ıslak bir kediye puslanmıyorsa gözleriniz,aşk sözlerini sakının siz.
Komşunuzla sohbetiniz kadar uzaktakine olan bağınız.
Mesafe denilen tanım sadece zamanla ilintili.
Yoksa yalnız bir gecede,bir kahve yudumlarken de onu anabiliriz.
İnsan çevresi kadar güçlüdür.
Kaç el uzattıysan o dostluklarla sınanırsın karanlığında.
Aile bağın kadar bağlısın hayata.
Sana karşı yapılan herşeye rağmen duruşundadır tavrın.
Gizlediğin iyilik kadar büyük.
Anne baba sevgisine izin verdiğin kadar küçük.
Tek bir dünya var ‘vicdanının’ etrafında dönen.
Tüm karakterindir onun içinden geçen.

__________________
Belki yağmura da gerek kalmazdı,
İnsanlar bu kadar kirli olmasaydı..

 

Çevrimdışı

Kin tutan bir insan olmadım.
Yeri geldi aşılmaz duvarlar ördüm
kalbimi kıranlarla arama,nefret ettim
ama kin tutmadım.İçimde yaşar,
içimde öldürürüm öfkemi.
Yani başkalarına zararı olmaz,
hep bana olur.Ama dünyasına
ışık olduğum insanlardan zarar
görürsem,ördüğüm duvarlardan
dışarıya ışık saçmam.Karanlıkta
boğulsunlar isterim.

__________________
Belki yağmura da gerek kalmazdı,
İnsanlar bu kadar kirli olmasaydı..

 

Çevrimdışı

“Farkettim ki; birileri üzülmesin diye
yaptığım her hareket öyle ya da böyle beni üzmüş.Ağlatmış bazen,
bazen uykularımı kaçırmış.Ağzımı açıp tek kelime etmemişim ama.
Olsun,geçer gider demişim ama hep bir yumru kalmış boğazımda.
Hep biraz eksiklik,biraz kırgınlık kalmış.”

__________________
Belki yağmura da gerek kalmazdı,
İnsanlar bu kadar kirli olmasaydı..

 

Çevrimdışı

İçime ağır gelen şeyler var.
Zorla yutkunduğum,görmezden
geldiğim,sustuğum şeyler..
Bir gün birilerinin canını yakacak
kadar vicdansız olursam şayet,
Herkese hakkını fazlasıyla vereceğimden,
kimsenin şüphesi olmasın.Şimdilik herkese
Mutluluklar dilerim..

__________________
Belki yağmura da gerek kalmazdı,
İnsanlar bu kadar kirli olmasaydı..

 

Çevrimdışı

Ben sizinle her şartta ve her mekanda,her yere
Yürüyebilecek insan değilim,ben ne olursa olsun
yanınızda kalacak kişi değilim.Sizi hep affedecek
kişi? O ,ben değilim.

__________________
Belki yağmura da gerek kalmazdı,
İnsanlar bu kadar kirli olmasaydı..