Çevrimdışı

Merci tatlım haftasonu ilk işim bu olucak zaten bende bugun icimden geçiriyordm yeni bir kitaba başlamam gerektiginiii klbi güzel insan

 

Çevrimdışı

Yazmak benim en büyük çığlığım.
Her göz duyamaz..
Okuduğunu sanan her yürek anlayamaz.
Gizlerim her harfine bir damla göz yaşımı.
Peşin hükümlüler dokunamaz.


[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]

-Git burdan
+Senden başka gidecek ne yer nede yol biliyorum

Kalbi aşk geçirmez yarası zırhlıdır
Gülüşünde bir şey var
Hep içime dokunur.
Bir derdi var her halinden belli
Anlatmıyor anlatsa kurtulur.

 

Çevrimdışı

Kalp kırılsada sever mi gerçekten
Kırık yanından akmaz mı tüm ilgi
Tükenmez mi bir kalem gibi, bitmez mi sevgi
Nefret nerede başlar mesela
Ben hangi noktasındayım sevmenin
Hangi son durağa yakın yüreğim
Nefrete en yakın durakta ineceğim bu gece
Sırlarımı döker gibi döküleceğim hece hece
Neredeyim.. Zamanın hangi dilimindeyim bilmiyorum
Bundan sonra neler yaşar, neler görürüm bilmiyorum
Kaç aldatılış beni bekler, kaç kırgınlıktan geçerim bilmiyorum
Kimlere günah geçisi olurum, kimler beni teselli eder bilmiyorum.
En çokta senin ellerini arayacağıma eminim.
Ama gelmeyeceğim.
Treni çoktan kaçırmışım ben sevgilim.

 

Çevrimdışı

Asırların üzerimden geçtiğini ve beni nasıl liğme liğme ettiğini hissedebiliyorum.
Morarmış anılarım her şeyin şahidi.
Darbe almış kaç acım saklı içimde bilmiyorum
Sen duygularımın tadı olan adam
Kaç arşın daha uzaklaşacaksın bu sevdadan?
Kaç mısrada kaybolup kaç kitapta varolacaksın?
Saraylarım var benim senin için ayırdığım
İçimin taaa en dibinde sana notalar yazdığım
Bahcelerinde salıncak kurup anılarımızı salladığım
Sessiz kalışlarının şahidi olsun mu bu yalnızlığım?
Şimdi hangi yabancılara can oluyorsun
Hangi canlar cananın oluyor ve sen hangi kucaklarda huzur buluyorsun.
Ben neresinde kaldım bu boşluğun.
Hadi bitsin artık mutsuzluğum.
Dön sevgilim.. Bu İki kelimenin ardındaki tüm sözcükler yetim
Sensizken sahipsiz, öksüz kalıyor bu sencilliğim.

 

Çevrimdışı

Kaç şimdi benden uzaklara
Git gidebildiğin kadar.
Zira ben gidişinin şairi olacağım bundan sonra
Sen ise adımlarının kölesi
Bir gün gelecek prangalara vuracaksın bileklerini
Ve o gün ben özgürlüğü akıtmayacağım saç diplerine
Şimdi sen yalnızlığı bildiğini sanıyorsun ya
O gün daha iyi anlayacaksın hiç birşey bilmediğinide
Yalvarmayacaksın evet
Ve hiç bir zaman dönmeye cesaretin de olmayacak
Çaresizlikle anımsamaya çalışacaksın gözlerimdeki nemi
Hatta gitme derken titreyen sesimi
Ama asla hatırlayamacaksın
Ben seni kendime dair her şeyden mahrum ediyorum

Kaç şimdi benden uzaklara
Git gidebildiğin kadar..
Sığın başka limanlara
Tüm haklarım sende saklı demiştim ya
Unut o savsatalarıda
Hiç bir hakkımı hak etmediğindendir bu çığlığım
Sen gidişlere meze olursun anca
Ben şairi olup imza atarım adımlarına..

 

Çevrimdışı

Buda senin sınavın işte .
Allaha sığın sen.
Onlar kırsın kalbini, incitsin, acıtsın içini.
Unutma sende bir kulsun.
Onların rabbi varsa seninde var.
Senin peygamberin hakaretlere tebessümle cevap vermiş bir peygamber.
Sen sus ve tebessüm et.
Emin ol ki melekler senin için lanetliyor olacak.
Unutma hz. Ayşe de iftiraya uğradı.
Allah oyun bozanların en hayrlısıdır.
Sen ona sığın ve sus.

 

Çevrimdışı

Bir akşam vaktinde buluştum yine hüznümle
Yüzünde burukluğun izlerini taşıyordu
Sebebini sordum parmak izlerimle
Umutlarıma boş gözlerle bakıyordu.

Kahve kokulu gözleri vardı hüznümün
40 yıllık hatırlara kalmayan bakışları vardı
Birde ağlayışı vardı ki sevincinden
En çok son damlası acıtırdı...

 

Çevrimdışı

Yaşlanırken yaşamak var, yaşamın derinliklerindeki duygularla tanısmak, tanıstıklarınla yaşlanmak... böyle bir döngünün içinde sevildiğini hissettiğin anlar var... seni seven arkadasların, dostların, ailen... ama daha güzeli ne biliyor musunuz? insan böyle günlerde sevenleri kadar sevmeyenlerini de görüyor, hatırlıyor. insan sadece kazandıklarıyla değil, kaybettikleriyle de büyür. hatta kaybettikleri bazen daha çok ve çabuk büyütür. çookk güzel ve büyük dostluklarım oldu bu hayatta, cok sevildim, en zor zamanlarımda hiç yalnız bırakılmadım, el üstünde tutuldum. yani dostluğu nefesim kadar iyi tanırım ve işte o yüzden vefasızlığın ne oldugunu, nasıl oldugunu da iyi anlarım. çok şükür rabb'imin verdiklerine ve vermediklerine... verip de aldıklarına çok şükür... büyüyorum. hayatta herşey bizim için. öğrenelim diye. kıymetini bilelim diye. şükredelim diye. hüznüm ağır basıyor bu gece. olsun. hem kazanmak kadar kaybetmek de bir hediyedir, yeniler insanı.

 

Çevrimdışı

Sahi neydi gitmek?
bedende mi gizliydi adımlarda mı?
biletlerde mi gizliydi benzinliklerde mi?
insan otururkende gidemez miydi?
koşarak geçmez miydi tüm hayallerinden?
ilk sağdan dönemez miydi buzdan kalelere?
müsait bir yerde inemez miydi oturduğu yerden?

Peki kalmak neydi, bulunmak mı?
görülmek mi? dokunulmak mı ?
hissedilmek miydi kalmak?
tastiklemek, kabullenmek miydi?

ben oturduğum yerden gittim uzaklara
gönlümün, aklımın, hayalimin almadığı
adını hiç bilmediğim o yerlere gittim
keşfedilmemiş yerler keşfettim
sonra orada buzdan bahcelerde günümü geçirdim
daha sıcaktı öncesinden
ölümü istedim ölümsüzlüğü besledim
sevgi ektim sevinç biçtim
buzları erittim
tohumlarımı serpiştirdim
hiç bilmediğim yerlere ben, oturduğum bu yerden gittim..

 

Çevrimdışı

Ne kadar değişiyor tüm bildiklerimiz zamanla... Yulaf at yemiyken, nasıl da kıymete bindi son zamanlarda? Eti pötibör bisküvi ve kakaolu pudingle yapılan ve üzeri hindistan ceviziyle süslenen pasta, kadın günlerinin milli tatlısıyken, günümüzde yaban mersini püreli ve merengli sunumlar yapılıyor ve ikram ediliyor shot bardaklarda... Sıcacık ekmeğe, trabzon tereyağı sürüp, üzerine biraz da tuz döküp yerken, artık balzamik sirkeli ve biberiyeli zeytinyağının yanında, focacia ekmeği ikram ediliyor restoranlarda... Değişmeyen tek şey, yemek yapanın aşkı mutfağına... Aşk her yerde, her zaman güzel... Barselona'da, mutfakta, Chia'nın bakışında, en güzeli tüm umutlarını yitirmişken hiç ummadığın bir anda... Aşk olsun aşk.. Aşk olunca yumurta beyazı bile, resmen nutella tadında❤