Keşke dünya hakikaten küçülse de biraz, gözlerimizin değmeye muhtaç olduğu kişilerle karşılaşabilme ihtimalimize biraz olsun inanabilsek.

Keşke bir zamanlar benim de küçük bir kız çocuğu olduğumu biri bana hatırlatsa, keşke yetişkin tavrımızdan biraz uzaklaşıp, pamuklu şeker yesek, ne bileyim işte, bir şeyler için ağlayıp beş dakika sonra, o üzüntüden millerce ötelerde kumdan kaleler yaparken bulsak kendimizi.

Keşke bir şeyler, geçmesini arzu ettiğimiz vakitlerde geçip gitse, daha kolay olurdu yaşamak, daha derin nefesler alabilirdik zannımca.

Keşke biri benden mütemadi kaygımı söküp alsa.

Keşke yaptıklarımdan çok daha fazlasını becermiş olsam da gırtlağıma yapışan bu başarısızlık hissi beni zaman zaman gece uykularımdan etmese.

Keşke sol omzumda benimle ikamet eden melek, ben hataya düşmeden evvel, ikaz etse beni, bana yapmayı, söylemeyi düşündüğüm şeyin, defterimde şık durmayacağını söylese.

Keşke bu kadar erken ağlamasam, keşke bu kadar geç kalınmasa bana, keşke ben sonsuza kadar bekleyecek sabra sahip olabilsem, bazen.

Keşke kapıları aralık bırakmadan çarpıp çıkmasam, kapı pervazları incinmese mesela.

Keşke aralık bıraktığım her kapıyı da kendime gözdağı veriyormuşum gibi algılamasam, keşke biraz yumuşak, hafif, naif olsa yaşamak, bu kadar ağır ağır binmese filler sırtımıza.

Geceleri uyuyarak geçirsek, sabah neşeleri biraz da bizim olsa, kahvaltı etmeyi sevsek, gururdan taç yapıp başımıza taksak, simit peynir yesek, domatesten nefret etmeyi bıraksak, kırmızıdan korkmasak.

Keşke biraz daha büyümesek.

Keşke ben de sezen aksu gibi ''gelsin, hayat bildiği gibi gelsin..'' diyebilme gücüne sahip olabilsem.

Keşke ''keşke'' dilimize çok tuhaf ve yabancı gelen bir sözcüğe benzese.

-Ezel Roz Manaz

Sevdiğim, tabutum, ak kefenim;
Derin ve dar mezar çukurum benim.

Yeni bir kalıba dök, beni arıt bir potada.
Geçmişim saklı ama geleceğim ortada.

Kabahatinden daha büyüktür özürü;
Yüreğimin aşık olmaktan ötürü.

Sen vazgeçilmez kötü bir alışkanlıksın,
Cinnete ve ölüme karşı bir esrarsın.

Seni kuşanıp çıkarım sokaklara.
Tuhaftır, hep ben olurum hazır patlamaya.

Yüreğime benzin döküp kibrit çakan;
Ey usta kundakçım iz bırakmayan!

Söylentiler çıksın, elimi kana bula;
Yeter ki günlerim olsun çırılçıplak koynunda.

Bütün pislikleri ortaya çıkardığından,
Aşıksam nefret ediyorum yaşamaktan.

Aşk bütün kötülüklerin anasıdır.
Her aşk sonunda bir bozgun anısıdır.

Seninle içimde bir yakın ölüm sevinci;
Sen vaktini şaşmazsın salgınlar gecikmeli.

Aşkın fincanından kayıp gitmiş bir pul sırça
Ve güve yeniği umudun havlı kumaşında.

Benim soluğum barut kokar ve de kan.
Seninki bir ağıttır kendini yerden yere vuran.

Bu ham dünyada zoraki bir söz gibi sevgim.
Sevsem sana yazık, sevmesem incinirsin.

Sevgimiz bir taştır yarısı gömük toprağa;
Kaldırsan böcekler görürsün altında.

Temiz kalmış ne bulunur bir çöplükte
Aşk da kirlenir elbet insanla birlikte.

Gözlerine derinden ne zaman baksam;
Hep uzaklaşıp giden yalnız bir adam.

-Metin Altıok / Aykırı Sevda Sözleri

"Sevgili kalbim!
Neden hala apartman boşluğunun
Gün ışığı görmeyen penceresinde
Kuş sesleri beklersin."

-Ali Lidar

''Küçük bir mucize istiyorum.
Senin yanımda olduğun ve benim sadece sana ait olduğum bir mucize.
İkimiz için yazılmış ama ikimizin de okumadığı bir kitap, bize birbirimizi anlatan ama dinlemeye korktuğumuz bir şarkı ve hiç bakmadığımız ama içinde sadece ikimizin olduğu bir fotoğraf olsun istiyorum.

Senin hikâyende kendime bir yer arıyorum.
Belki de ikimiz için yeni bir hikâye yazmak istiyorum.
Mutlu olsam da olmasam da bu benim hikâyem demek istiyorum.
Bu dünyada tek bir hayat yaşayacaksak eğer ve sonunda biten bizim hikâyemiz olacaksa yaşadığımız hikâye de bize ait olmalı...''

-Gökyüzüne Not

Çiçek gibi insanların kalbini kırdınız, bahçeleriniz bahar görmesin.