Çevrimdışı

__________________

Rüzgarda savruk, Başına buyruk ~

 

Çevrimdışı

__________________

Rüzgarda savruk, Başına buyruk ~

 

Çevrimdışı

__________________

Rüzgarda savruk, Başına buyruk ~

 

Çevrimdışı

__________________

Rüzgarda savruk, Başına buyruk ~

 

Çevrimdışı

__________________

Rüzgarda savruk, Başına buyruk ~

 

Çevrimdışı

__________________

Rüzgarda savruk, Başına buyruk ~

 

Çevrimdışı

Yıkılmış ve geç kalınmış viraneleriz şimdi ne senin gözlerinde harranın suya hasretler yangınları var nede benim gözlerimde şiir yaz dedin oysa kışlar yaşıyorum her mevsim acmak uzereyken papatyalar yeni karlar yağıyor üstüne üşüyorum evet hala üşüyor ellerim hüzün kapımızı çalalı beri bin günü aştı bin ömür bin soluk bin yıkılış yaşadım ömrümün arka sayfalarında altı çizilmiş satırlarımı okumaya başladım sığınışlarını susuşlarını ve haykırışlarını işittim mavi adadan korunaklı bir liman olamadım sana ve arkama bakmadan giderken haykırışlarını duymamak için kapattım yüreğimin kulaklarını şimdi bin ömür geçmiş ömrümden ben bir ruyadan uyanmak istercesine çırpınıyorum hani zaman ilacı olurdu herşeyin hani zamana bırakmalıydık atalar yine yanıldı bir günün sonunda binlerce tükenişle ölürken ben zaman zehrini içerken yudum yudum artık bitsin istiyorum ataların ilaç dedikleri yoksuzlugun bitsin bitmezlerin bilincinde diyorum yne yıkılmış ve geç kalınmış viranelerız şimdi ne senin gözlerinde harranın suya hasret yangınları var nede benim gözlerimde şiir şimdi kendini yok edişlerini dinliyorum susuyorum susuşlarımın öznesi sen oluyorsun hep şehrine gidiyorum yoklugun açıyor kapıları yıkılan şehirler arası bir otobüs terminalinde ayak izlerimiz duruyor halaa haklısın kokun sinmiş soguk duvarlarına şehrin herkezin gözünde seni arıyorum yoksun yoklugunu salıp gitmişsin gidişle bırakıldıığın bu kentte susuşlarına bile yandıgın soguk dağlarımın eşkiyası bağışlama dilemiyorum gel demiyorum sev demiyorum haykırışların yankılanıp boşlukta kaybolmadı bilesin sığındığın mavi adada yaktıgın ateşi göm yanaştırabilirsem gemilerimi tutucam ellerinden şimdi yanıyorum kanıyorum ve yıkılışların altında tekrar eziliyor bedenim geç kalınmış bir solukmu bir günün sonunda yoksa çağresizliklerimin son çırpınışlarımı bilmiyorum kayıp adresten yazıyorum son kez sussam yalnızlık konuşsam ayrılık dönsem yıkılış dönmesem yok oluş şimdi ben susuyorum yalnızlığa talip sende sus bana sus ki bir daha ölmeyeyim...

 

Çevrimdışı

 

Çevrimdışı

Sana sustuklarım var…
Korktuklarım hepsi, söylemeye çekindiklerim; unutmak istediklerim, görmezden gelmeye çalışırken bilmeni hiç istemediklerim…
Sustuklarım var işte; kaderime mıhlanmış, benim seçmediğim gerçeklerim var…
Şimdi ister bir bahane bul; istersen bir bahanen bile olmadan sırt çevir bana, olduğun yerde dur!
Gel diye değil, sadece bil diye söylüyorum.
Sana ihtiyacım var, ölüyorum…!

 

Çevrimdışı

Alışma bana, ne yapacağım belli olmaz..!Bugün varım yarın birden yok olurum.
Dokunma bana, kapanmamış yaralarla doluyum.Canımı acıtma, bir yarada sen açma..!Sevme beni yoğun duygularımda kaybolursun tutuşursun.İsteme beni, yasaklarla boğuşursun, engellerle doluyum.Çözmeye çalışma sakın, seninle karışır iyice kördüğüm olurum..Anlama beni, ben kendimi bilirim, ben böyle mutluyum..
Aşkı yaşatmamı isteme asla, ben aşka yıllardır inanmıyorum.. Güveniyorsan kendine, inandır aşkın varlığına..Sonucunda öyle bir aşk yaşatırım ki..!Vazgeçemezsin tutkun olurum.Yıkabilirsen duvarlarımı, sakın bırakma beni.Tüm tutkularım ve gücümün arkasında;Hala minik bir çocuğum.Büyütemezsen ; Kaybolurum...