Çevrimdışı

Tadını hiç bilmediğim bir çift dudağın arasında sıkışmış bir kelimeye bağlı ömrüm “gel”.
Ayrılığa davet olmaz aşkta, bırakacaksan eğer tutma elimi. Yeterince cehennemim ben, haddinden fazla lav akıtıyorum gözlerimden, gözyaşlarım yanağımı yakıyor, yüreğim yangın yeri…
Acım acıtmıyorsa canını, kırılmışlığım batmıyorsa göğsüne; git ulan aklımdan, uykularımda işin ne?
Anla ki bana haram bir aşkı çıkarmaya çalışıyorum gırtlağımdan, boğazıma oturma! Gel diyen dilim kal olsun, git Allah aşkına…
Üzgünüm, mutsuzum, kahrolmuşum sana ne?
Kapısı örümcek ağıyla kapalı bir ibadethanenin yalnızlığı benimki, sen inanma…!

 

Çevrimdışı

Bir gün kalbin hızlı çarptığında, aklına ben geldiğimde,
kulakların çınladığında, seni andığımı düşündüğünde,
birine ismiyle seslenecekken
farkında olmadan benim adımı söylediğinde,
radyoda bir şarkıyı ikimiz için tuttuğunda,
sokakta gördüğün o güzel bebeği severken
"bizim de böyle olacak.." cümlesindeki o biz, sen ve ben olduğumuzda,
"annemin karşısına çıkarmalıyım artık." derken
benden bahsettiğinde,
ağladığın zamanlarda omzumu,
güldüğünde kahkahamı aradığında,
sevdiğinde ama sevilmediğinde,
gece damlayan musluk sesi seni rahatsız edip uyutmadığında,
sabah kahvaltısında çayına attığın şeker erirken gözlerin daldığında,
seni hiç kimse anlamadığında,
konuştuğunda ama dinlenmediğinde,
etrafında kimsenin kalmadığı o gün,
işte tam da o gün,
beni anlayacaksın, -ki biliyorum o gün hiç gelmeyecek-
ama ben çoktan
bunları senden önce yapmış olmanın yorgunluğu
ve biraz da artık yaş kalmayan gözlerimin ağrısıyla,
hayallerine eşlik edemeyecek kadar sensiz
ve sessiz olacağım..

Kendine emanetsin.

 

Çevrimdışı

Günlerdir sesini duymuyorum. Kaç gün oldu saymadım. Ama çok geçti üzerinden. En son ki konuşmamızı hatırlayamayacak kadar çok geçti. Bana en son ne dediğini, hangi kelimeyi söylediğini, hangi cümleleri kursağımda bıraktığını, beni susturup hangi cümleleri söylememe engel olduğunu, hiçbirini hatırlamıyorum. Şimdi arasan ne hissederim hiç bilmiyorum. Canımın acısına mı üzülürüm, sesini duyacağıma mı sevinirim bilinmez ! öyle çok gece geçirmiştik ki konuşarak, sesini duymadan uyumaya kaçıncı gece de alıştım onu da bilmiyorum. İnsan nasıl alışıyor birinin yokluğuna? Nasıl geçiyor acısı? O çok sevdiğimiz dizi başladığında televizyonu açmıyorum bile. Aldığın çiçekler çoktan soldu. Mesajlarını bile gördüğümde içimi acıtıyor diye sildim. Sorsan bana hala nasıl silebildin diye, buna nasıl cesaret ettiğimi bilmiyorum. Birkaç resmin vardı bende. Öyle çok dokundum ki onlara. Tenini tekrar keşfettim. Tekrar tekrar ezberledim. Gözlerine dokundum, dudaklarına, boynuna. Saatlerce ağladım. Hıçkıra hıçkıra ağlarken acı hafifliyordu sanki. Yada daha çok acıtıyordum canımı bunu da bilmiyorum. En son konuştuğumuzda bir daha sesini asla duyamayacağımı biliyordum. Telefonu kapatacaktık ve bir daha asla duymayacaktım nefesini. Ayrıldığımızı kabullenecek, öldü varsayacaktım. Kendime bunu inandıracaktım. Ancak o zaman biterdi umutlar. Ancak o zaman ümit etmez, beklemezdim. Bazı günler oldu çok düşündüm. Hiç mi duymak istemedi sesimi dedim. Hiç mi içinden aramak gelmedi, hiç mi nefesimi özlemedi. sonra unuttum. Tüm düşündüklerimi unutmayı umdum. Umut kötü bir şeydi. Boşaydı. Boşunaydı. Öylesineydi. Yersizdi ve zamansızdı. Ama hep vardı. Vardı. Sonra bir daha asla konuşamayacağımızı, sesini bir daha asla duyamayacağımı kabullendim. Bu kez gerçekten kabullendim.
Bakma sen benim sesini duymaya ihtiyacım varmış gibi konuşmalarıma.
Benim sana seni sevdiğimi söylemeye ihtiyacım var.
Seni unutmadığımı söylemeye,
Seni ne kadar çok özlediğimi anlatmaya ihtiyacım var.
Görüyorsun işte umut bitmiyor.

Hadi sen gelmiyorsun, anladım.
Hiç içinden aramakta mı gelmiyor?




[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]

 

Çevrimdışı

Bazen başını alıp gitmek istersin...
Yalnızlığın, hemen laf sokar.. "Gidecek yerin var" sanki..://



[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]

 

Çevrimdışı

Gelirsen alışmaya başladığım her şeyi mahvedeceksin yine. Sil baştan aynı şeyleri tekrar tekrar yaşayacağım.
Yeniden gideceksin , geceler yine çok uzun olacak, acım öldürmeyecek ama yaşamaktan bıktıracak, bi daha unutmak isteyeceğim seni, bir daha pişman olacağım istediğim her şeyden…
Lanet olsun ki,
Bana iyi gelmediğini bile bile istiyorum bunu, yine de gel…!

 

Çevrimdışı

Eyvallah ne güzel bi sözdür..
Bazen kabulleniş, Bazen boşveriş, Bazen de yol veriş..
Ama sonunda hep bi rahata eriş.. Ozaman;
Bundan sonra herkese ve herşeye EYVALLAH..!



[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]

 

Çevrimdışı

Sen şimdi uzaklarda çalan hüzünlü bir şarkı gibisin...
Ne elim uzanıyor sesini kısmaya ,
Ne de duymamazlıktan gelebiliyorum....!

 

Çevrimdışı

Geri gelmeyen zaman ve değiştirilemeyen geçmiş.
Korkular ve kaygılarla örülü bir ağ gibi zihnim.
Her seferinde gördüğüm seraba doğru koşuyor ve çölün acımasızlığıyla yüzleşiyorum.
Firtinalar kopuyor kendime her döndüğümde ve sadece ben duyuyorum yine.
Yanlış yöne koşan bir yarış atı gibiyim bitiş için koşan koştukça uzaklaşan...

__________________

Rüzgarda savruk, Başına buyruk ~

 

Çevrimdışı

Ve anlarsın ki,

Bu dünyada neyi çok istersen, o senin imtihanındır..

Mutluluk dilemek ayrılırken…Beni boşver sen mutlu ol yeter demek sevginin büyüklüğünden mi.Bendei yaptım zamanında ,iyi dileklerde bulunup yollarımı ayırdığım çok oldu ama şimdi yapamıyorum.

İçim acıyor,kan kaybediyorum ve böyleyken sana mutlu ol demek gelmiyor içimden.Günleri gecelere ekleyerek ilmek ilmek sevdamı örerek beklerken içimde gülüşen çocukların gelmediğin için suskun kalışını hazmedemiyorum.

Seni beklediğim,seni umursamazlığına rağmen sevdiğim için alaycı kahkahalar atan arkadaşlarımın sesleri gitmiyor kulaklarımdan.Kurduğum kumdan kaleleri yaramaz bir çocuk gibi ezip gidişin,beni sürekli itişin aklımda hala.Şimdi söyle mutluluk dileyebilir miyim sana.

Belki en güzeli birine kahrolana kadar aşık olmanı dilemek ama olmaz işte o zaman lanetlenirsin.Benden başkasını sevmene dayanmaz bu yürek,uzakta olmana sevgisizliğine katlanırda bir başkasını sarmalamana dayanmaz inan.

Eğer olurda sevgisizliğe alışkın yüreğinde ışık belirirse,olur da biri için yüreğin işte bu derse zar zor çıkan sevgi sözcükleri dudağından dökülürse…Bilesin ki iki elim yakanda öbür dünyada.Yollarını gözleyen gözlerim,beni her defasında koşarcasına sana getiren bacaklarım,fütursuzca bana söylediğin sevgiyle örülü yalanları duyan kulaklarım.Yorulmadan sevgisini sunan dudaklarım şikayetçi olacak senden.Her defasında parçalara ayırdığın kalbimi saymıyorum bile…

Bu kadar kıvranırken ,acı tün benliğimi esir almışken,sensiz doğan güne,sensiz geçen geceye düşmanken başkasının sabahlarında olacaksan eğer dilerim benim kadar acı çekesin

Hakkım helal değil sana bilesin . . .

 

Çevrimdışı

Bazen bir sigara yakmak gidenin ardından ağıt yakmaktan daha iyi gelir insana...



[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]