MAVİ !
Sahi, mavi de beni sevecek mi?
Çok özlem dolu, böyle sonsuz mutlu geldim sana ilk defa.
Canım sıkılıyor ama sebepsiz, inan.
İlk defa böyle uykum gelmedi, ilk defa böyle gülebiliyorum.
Her şeyin ilkini yaşadığım bu günü seviyorum.
Dershaneyi ektiğim enfes günlerden yalnızca biriydi, diyebilirim.
Arkadaşıma gidip, kahve içmek ayrı güzeldi gerçi.
Şunu hatırladım sadece, ben her arkadaşımın yanında elimden geldiğince olabiliyorum.
Peki ya onlar (?) - Bunun yanıtını ben bile bilemiyorum.
Sayılarının azalması, bir şeyi değiştirmiyor galiba.
İnsanlar değişmiyor çünkü.
Yoruyor, üzüyor, kırıyor.
Ama asla bıkmıyor.
Sebebini bilmek istemiyorum, araştırmak istemiyorum.
Herkesi kendi çukurunda boğmak istemiyorum.
Uzak olsunlar kâfi.
Sessiz sakin, mavili günler diyorum.
Canımdır diyorum.
Gözlerim gene ağrımaya başladı, onlar da gözlüğe alıştılar galiba.
- Bunuda bilemiyorum!
Sadece yazmak istediğim için yazıyorum.
Şu günlüğe baktığımda, hep en sancılı dönemlerimde gelmişim.
Bir kere de hiç'ten geleyim dedim.


Geçen seneyi hatırlıyorum.
Sigarayı tek tük içtiğim zamanlar, aramadığım zamanlar.
Olsa da olur, dediğim zamanlar.
Şimdi, 3 günde 1 paketi deviriyorum.
Bağımlılık kötü bir şey, her şey için geçerli ziyâdesiyle.
Çok konuştum, konuştum, konuştum..
Susmak gerek bazen, her şey yarım yamalakken.
Tam da zamanıyken.
Mavisin, diyorum.
Renklerin en özeli, en güzeli.

04.03.2012
00.12 / Pazar.
Mavi diyorduk, canımdır.

''Hani sen bana hayır diyorsun ya nefes alamıyorum.
Hani sen bana hayır diyorsun ya kan kusuyorum.
Hani sen bana istemiyorum diyorsun ya, kalbimi birileri açıyor
ve defalarca jiletle kesiyor.''

Bu cümleler kulağımda dönüp duruyor hâlâ.
Sınavıma 21 gün kala, üstümde ağır bir melankoli.
Tuhaf bir sessizlik, aslında çığlık çığlığa bir sessizlik.
Karalıyasım da gelmiyor.
Bir hevesle geliyorum, bir bakmışım pat her şey gitmiş.
Bu gece yeni bir dünya kurdum kendime
Kendi kendime.
Yaşanmamışları aldım yanıma, yarına.
Tüm dertlerimi sildim, sıfırdan başlıyormuşcasına
Suskunluğum haykırışa dönüştü bu gece.
Bu gece bir dünya kurdum kendime.
-Kendi kendime-
Sorunları yok saydım (!)
Yok saydım dünya halini bu gece.
Aşk kopmuş dalıma, yeniden diktim bu gece belki filizlenir.
Saygının önünde eğildim, bu gece sevgiyi dağıtmaya geldim.
Kesinde her şey bu gece.
Bu gece bir dünya kurdum kendime
Her şey istediğim gibi olur bu gece.
Bu gece olur umarım, bir gün bir gece.
Ve avuç dolusu, kırık kalp parçaları cebimde.
Gece çoktan bitti BAK.
Bende kapattım artık, televizyonu odamda.
Ve son filmde çok ağladım, nedendir bilmem.
Düşler bitti / sirk kapandı.

09.03.2012
Cuma # 23.37

İşte tam da böyle bir hâl içindeyim, aslında derin keder içindeyim.
yaklaşık 4 saat uyuyarak, tavlayı yeni öğrenen ben geldim Ted.
Tavla o kadar da zor değilmiş, Kordon da öğrendim Beste'den.
Bu kedi korkum beni öldürücek, arkadaş kedilerden tiksiniyorum.
Hoşlanmıyorum, yanında duramıyorum ne yapayım?
Cafede oturuyordum, kedi cafenin kedisiymiş.
Kediyi yanımda bir gördüm, bildiğin yerimden sıçradım.
Elime fare verseler, severim. Ama kedi, Allahım sana geliyorum.
dediğim hayvan.
Nereden bu konuya gelmiştim? Neyse neyse.
Göztepe canımdır, göztepeye geçtik oradan.
Fotoğraf çekildik Bestoşla.
Sonra dershaneden eve geldim işte.
Kaldığım yerden, devam etmeye geldim.
Hazırlıklarım tamam, sınav gününü bekliyoruz efenim.
Olmazsa, demeyeceğim ama.
Olmazsa, seneye bir daha.
Benden kıymetli değil ya?
Ted, sanada söyledim mi bilmiyorum ama.
Eylül'de saçımı maviye boyatıyorum.
Ne demiştik? Mavi, benim canımdır.
Hiç duygusal değilim ben, dinlediğim o kadar şarkı.
İzlediğim film, etkilemedi yani.
Yoksa, ruhsuzsun diye diye, ruhsuz mu ettiler beni sâhi.
Mantığımla hareket ediyorum.
Dünden sonra, o Gri şehire gitmeyi gerçekten istiyorum.
Ankara..
Görülecek bir çok yer, boyayacağım çok sokağın var.
Hı bu arada, yeni sayfa açtım.
Huzur dolu bir sayfa Ted.
Özlem duygusu bilmeden, canını acıtmadan, kanatmadan.
Neyse ben gidiyorum, hı unutmadan.

Bir gün yolda yürüyordum, bir şarkı duydum.
Kalbim acıdı..

Bilir mi?
Yerime gelen, kıymetini bilir mi?
Yaslı gittim, şen geldim gibi gibi.
Depresyonlu tavırlarımdan da kurtuldum hem.
Pijamalarımla 1 hafta evde dolaşmanın verdiği etki belki, bilemeyeceğim.
Tuğçe ile dostluğumuz bitmiş.
Haberim yok.
En yakın candan ötem/di.
Ve hep derdim, o bana Tanrı'nın vermeyi unuttuğu kardeşim diye.
Neyse, herkes kendi yolunda bu hayatta.
Gene teğit etmiş olduk.
NEYSE.
Stajlı günlere başlamış bulunmaktayız efenim.
Ofisi özlemişim ve buna ben bile şaşırıyorum.
Konudan konuya atlayasım var.
İzmir'e baya baya yaz gelmiş.
Özlemişim böylesi havaları.
Mutsuz değil de, yorgun olduğum günlerden biri işte.
Böyle olmayı çok özlemişim.
Üniversite/Ankara diye kendimi yedim 9 ay.
Sonuç?
Elde var sıfır.
Evet, öyle öyle.
Tam konuya uygun bir fotoğrafla kapatıyım derken.
Tuğçe'den mesaj geldi.
- Bundan sonra ölsen bile haberim olacak tamam mı?
Bir dost kaybedersin. Bu kadar açık ve net yavrum.
Heh yahu, kardeşim dediğim böyle olur (:
içimde kelebekler uçuştu, öyle rahatladım.

Durum bu.

Anlıyorsun değil mi?
Sabaha karşı 6'da yatıp, 9'da kalkan bir varlık olarak.
13.00 gibi bir uyumuş of, 16.00'da kalktım iyiyim.
Uykuya açlığım doydu galiba (:
Gece coktan bitti bak..
Bak ben yine fark ettim yeniden unuttuğum her şeyi ve o zaman anladım.
Kendi yalanlarımda kaybolurken,
esasında senin gerçekliğini yitirdiğimi..
Aslında olmadığım beni ne kadar iyi bildiğimi,
önce sevildiğim yalanını söyledim herkese.
Hepsinin bildiği ya da hiçbirinin bilmediği!
Ya da bilmesi bile gerekmediği...
Sonra bir maske taktım yüzüme, farzet ki palyaço gibi gibi.
Ve, olduğum.
Olmadığım.
Olamadığım.
Olmam gereken.
Olmak istediğim ve istemediğim.
Olmamı istediğin, ne varsa gerçekleştirdim.
Ne kadarı doğru, ne kadarı yanlıştı bilinmez.
Nokta konmuş en güzel hikâyemsin, fark etmez.
Canım acısa da, artık kanamıyor desem.
Kimseye, bana bile bir şey ifade etmez.
Böyle zamanlarda, çok mu yazıyorum, yoksa boş mu?
Kestiremiyorum.
Dışarı çıkmak istiyorum, Alsancak'ta dibine kadar içmek.
Sohbet etmek dostlarla.
Çok şey istiyorum bazen..
Pazartesi okula gideceğim, yani artık gideceğim.
2 gün boyunca 12 sınav falan bekliyor galiba beni.
Ne güzel değil mi?
Şu okul bitse de kurtulsak.
Grafiker olmayacağım okulun, nazını çekiyorum.
Seçimlerimi seveyim, seçimlerimi.
Mavi, benim canımdır.
Kırık Bej'de ayrı.
Hı sahi, insanların bu özenme ile özentilik kavramlarını ayırt edememesinden.
HAZ ALMIYORUM.
Bir de bir şey varmış gibi, onu savunan saygıdeğer arkadaşları.
Nick tapulumuymuş, bilmem ne.
Arkadaşım burada herkes nickiyle tanınınır.
Ayşe, Cansu olanları söylemiyoruz elbet.
Nick ayrıdır, isim ayrı.
Gelmiş, emocul hareketlerle dolu. Ekürüsüyle bir havalar bir havalar..
Hey Allah'ım.
Neyse..
Ben şimdi mantı yapıyorum canım. :*
Sos ve bol sarımsaklı yoğurt ile.
Öpüyorum, gidiyorum.

Duman altında kaldım, göz gözü görmüyor.
Kalp gözü ver Allah'ım, can buna dayanmıyor.

Ne istiyorsunuz ki benden?
Kendi yağımda kavruluyorum.
Üzülmemeye çalışıyorum, niye her gelen illâ yaralamak istiyor.
Yaralayınca insan kanar, acır, acıtır.
Eline ne geçer?
Üzer, kırılır, bıkar.
Ne ister?
Yormak, yorulmak nereye kadar?
İstemiyorsan gelme, görme, bakma.
Bakmadığın yerde olmak istiyorum artık.
Bakmadığınız yerde.
İç kanamalarım, iç sesimin rengi griydi, maviydi.
Siyaha dönüştürdünüz.
Gri renginden nefret ediyorum.
Senden, ondan bundan nefret ediyorum.
İçimde güzel olan her şeyi öldürdünüz, tebrik ediyorum.
Ağlamak istemiyorum diyorum, gülmek güzel şey diyorum.
Cıvıl cıvıldım önceden diyorum.
Sonra, bir mesaj bir arama.
İnanmıyorsan sözlerime, gelme.
İnanmıyorsan gözlerime, bakma.
Hayatımın içine gidip gitmek de ne öyle?
Ne haddine.
Herkes gider biliyorum, niye zorluyorsun o halde.
Toparlanıyorum bir şekilde, sonra booom geliyorsun.
Ne istiyorsun?
İnan iğrençleşiyorsun.
Gülüşüne taptığım adam nerede, sen nerede?
İkiniz aynı kişi olamazsınız zirâ.
Çelik * Kibritçi Kız, dün içerken bu şarkı çalıyordu.
Her kadehte seni anarken, şarkılar seni söylerken.
Her melodiye inatla işlerken..
Sonra bu şarkı bende kaldı, alkolik falan değilim ben.
Ama geceleri dışarı çıkarıyorsun beni.
Çünkü içim içime sığmıyor, lanet olsun ki hala bir şeyler hatırlatıyor.
Bana bak, ben seni görmedim sesini duymadım.
Sana hiç dokunmadım.
Çığlık atıyorum, içten içe..
Bazen nedenini soruyorlar, ne diyeceğim ne?
Değmeyecek bir adam, hazin sonla biten koca 1 yıl mı?
Senden bahsetmeyeyi, adını anmayayı yeğliyorum.
Git artık, ardına bakmadan.
O istediğin geleceğine git olur mu?
Gelmemek üzere git hem..
Ben bana yetiyordum, her gelişinde tükettin.
Güvenilmeyecek insanlar arasında, seni nasıl seçtim bilemiyorum.
Gözlerim doldu taştı, sözlerim gibi.
Pasiflora içirdim, birazdan sakinleşir cümlelerim.
benim gibi...

Tam şu an da, tam önünde ölürüm inan emret yeter.
Ne de güzel şarkısın sen.
Rakı diyorum, candır.
Arkadaşlarım ise canandır.
Sırtımı çok döndüm onlara, çok soyutladım kendimi...
Ölüp ölüp diriliyorum, göründüğüm kadar sakin sessiz güçlü değilim.
Maviye aşık bir kadınım sadece.
Beni benim canımdır, o ise canan...
Aman, ne saçmalıyorum böyle?
İsyean merasiminin sonun geldiniz efendim.
Takıları kasaya bırakınız, solda..
Öpüyorum solundan Ted.
Öpüyorum soluğundan.
Gördüğüm en güzel maviydin.
Mavi hiç ölmeyecek, bitmeyecek.
Ama asla maviyi durup dururken benzetmeyeceğim birine..

17.04.2012

Kadınların DİRENİŞİ BAŞKA OLUR.
Siz hepiniz biz tek diyoruz.
Mavi canımdır, bu gece.
21.04.2012
dönüm noktası herhalde, belkide herşeyin en güzel anı.
En özeli, her şeyi sessiz yaşarız biz.
Meğerse ne fırtınalar koparmış anlamazmışız.
Bi hâberde olsak, bugün anladık.
Mavi gökyüzümden vazgeçtiğim falan yok.
Dostlarımdan da.
Melodram benim canımdır, Milencer gibi.
Ivy gibi gibi.
Her neyse, nereden geldiysem buralara.
Sevgi pıtırcığı oldum, mavi sende benim canımsın.
Renklerin en özeli, en güzeli.


Böyle nefes almayı seviyorum.
Uçuyoruz, ne güzel kamikâzee..
Hoşçakal/ın.

[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]

Mavi, çok özlemişim ki ben seni.
Arayı fazla uzatmayayım dedim, gene sana geldim.
Yeni iki kitap aldım, dizüstü edebiyatı kitaplarından.
Erkek dedikosu ve Pucca.
Pucca okumam diyordum, bir yazarı bu kadar yakın hissedebilirim herhalde kendime.
Erkek dedikodusunda Pera, çok hoşuma gitti.
Pera, Rumca öte demekmiş.
Pera, sevilesi bir isim bence.
En başta neden OLASILIKSIZ var, diye düşünecek olursan.
O benim baş ucu kitabım.
O beni ben yapan, en birinci kitabım.
Bendeniz, Nava Vaner.
Buradan esinlenilen bir karakterim işte okuduğum kitaplar hayatım oluyor daha sonra benim.
Ya da benim hayatımı başkalarıda yaşıyor.
BİLEMEDİM.
Mavi mavi diyorum, sana mavi benim canımdır diyorum.
Dövme bile yaptıracaktım, saçlarımı boyatacaktım.
Bir baktım herkes mavi seviyor.
Ama ben herkesin sevdiği şeylerden soğurum, renklerin en özeli olarak yalnız bana ait olmalısın sen.
Hem kimse sana benim yüklediğim anlamları yüklemez, bilirim.
Geçelim günlük konularımız, bknz: Lys.
Çalışmayı bıraktığım sınavın ümidimin olmadığı halde, iyi geçmesi.
Ne olurdu bir hiç uğruna YGS'ye hazırlanmayı bırakmasaydım.
Olsun, seneye bir daha denerim.
Bunu diyemiyorum kendime gönül rahatlığı ile, 1 sene koskoca 1 sene.
Yazık değil mi?
Ama, geçmişi geriye getiremiyorsun. Sadece tekerrür etmeyecek, bundan eminim.
Dün gece çok sinirliydim, küfrüm bile aştı edebimi yani.
(İç sesim diyor ki, gene germe kendini.
Bende ona uyaraktan, konuyu geçiyorum.)
- Asıl önemli konuyu unuttum, günün anlam ve önemini belirten mesaj.
BABALAR GÜNÜ.
Ben babama çekmişim, soğuk bir kızım.
Babacım babacım demedim hiçbir zaman, ama babama tapan bir kızım.
Kardeşim benden daha sıcakkanlı, daha tatlı dilli.
Babama benzediğim için, babam bilir ne kadar sevdiğimi.
Bu gün güzel bir kahvaltı hazırladım babama, masmavi bir gömlek aldım.
O gülüşünü hiçbir şeye değişmediğim tek adam.
Aşık olduğum ilk adam, küçükken annemden bile kıskandığım adam.
Yüzüne söylemeyi pek beceremiyorum, her zaman söylemiyorum ama
SENİ ÇOK SEVİYORUM.
İYİ Kİ SENİN EVLADINIM, İYİ Kİ BENİM BABAMSIN.
İYİKİ VARSIN, İYİKİ!

17.06.2012
Pazar - 13.46
Navaner.