Aşklar yaşanıyor, aşklar bitiyor. Dostluklar başlıyor, dostluklar bitiyor, tükeniyor. Bazılarımız bunları kaybetmeyi göze alamıyoruz. Her hatayı affediyoruz. Diyoruz ki; Eğer o veya onlar hayatımdaysa, ben onu veya onları hayatıma almayı seçtiysem, hüznede razıyım. Hatalarını kabul etmeye başlıyoruz. Hataları unutup, yıkılan güveni yeniden yapılandırmaya çalışıyoruz. Ama sonuç hep aynı oluyor. Ne zaman yeniden desek, yeniden denesek hep aynı şey. Güvenimizi yitirmemize rağmen, ne zaman yeniden inanacak olsak yine kaybediyoruz.

Sizce de öyle değil mi?

 

Çevrimdışı

Öyle.

 

Çevrimdışı

"Dünyada her şeyi, bir gün, acı ile kaybetmek için kazanırız."
{Johann Christoph Friedrich von Schiller}

Buna göre yola çıkılırsa eğer, söylenecek çok şey var.

 

Çevrimdışı

Kaybedilen güven yeniden kazanılamaz.
Onu bilir onu söylerim.

 

Çevrimdışı

Hayat başlıyor, hayat bitiyor ve hayatın içinde yaşanılanların bitmesi kadar doğal hiçbir şey yok. Yeniden güvenmek diye bir şey olamaz, güven bir kez olur ve eğer '' yeniden güvenmek '' söz konusuysa, film orda bitmiş demektir. Kırılan bardak örneği gibidir işte.

__________________

If you can't measure it, it doesn't exist.

 

Çevrimdışı

Evet, ancak kaybetmekte guzeldir, kazanmak kadar duygu doludur, neden yasamamak?

 

Çevrimdışı

aynı suda bıcı bıcı yapılmaz.

 

Çevrimiçi

Güvenmek güzel bir şey, güvenildiğini hissedebilmek. Bizim insanlarımız çok garip. Bir ilişki yaşamak için sürekli çaba harcıyor. Dön bir kendi çevrene bak. Ailen, arkadaşların, okulun var. Ne diye burada var olan şeyler dururken, olmayanın peşinden koşuyorsun ki? Tabi ki olabilir, olacağına varır. Olunca da devamı geliyorsa gider de gider o ilişki. Bir bayan için şekilden şekile girmek, duygularıma güvenerek benliğimden vazgeçecek bir insan değilim. Aynı şeyler bayanlar içinde geçerlidir. Belki alınanlar olacak ama inanın çok komiksiniz. Sevebileceğiniz bir kalp bulmak için uğraşlarınız güldürücü unsur :)

 

Çevrimdışı

Kalemzede Nickli Üyeden Alıntı Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.

Güvenmek güzel bir şey, güvenildiğini hissedebilmek. Bizim insanlarımız çok garip. Bir ilişki yaşamak için sürekli çaba harcıyor. Dön bir kendi çevrene bak. Ailen, arkadaşların, okulun var. Ne diye burada var olan şeyler dururken, olmayanın peşinden koşuyorsun ki? Tabi ki olabilir, olacağına varır. Olunca da devamı geliyorsa gider de gider o ilişki. Bir bayan için şekilden şekile girmek, duygularıma güvenerek benliğimden vazgeçecek bir insan değilim. Aynı şeyler bayanlar içinde geçerlidir. Belki alınanlar olacak ama inanın çok komiksiniz. Sevebileceğiniz bir kalp bulmak için uğraşlarınız güldürücü unsur :)

mest oldum, ++++rep vermek istiyorum!
Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.

Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.

 

Çevrimdışı

"Birini gerçekten sevmek; aldanmayı, ağlamayı, hatta yalnız kalmayı göze almak demektir." Erkeğin de kadının da doğasında ilgi, sevgi, değer vermek, şımartılmak olduğu için kişi bunların eksikliğini hissettiği an yalnız kaldığını düşünüyor ve yalnız kalmayı seçmek yerine parça parça dağılmayı tercih ediyor yeniden güvenmek isteyerek. Yeniden güvenimiz ve iyi niyetimiz suistimal ediliyor olsa bile aynı hatayı yapıyoruz tekrar tekrar ve bitmek bilmeyen bi kısır döngü haline gelebiliyor.

Dostluk için böyle midir bilmiyorum bu kavramı tatmadığım için, ama aşk için böyledir diyebilirim.
Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.

Sorunun cevabını verecek olursam; yeniden inanmak kaybetmektir.