17 Temmuz 2010, 01:33 | #1 | |
Çevrimdışı
Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır.
IF Ticaret Sayısı: (0) | Aramızda Açılan Uçurum ~ Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir. Kabul ve varsayımlarımız farklılaştıkça, bizler de farklılaşıyor, daha önceki olduğumuz ben olmuyoruz artık. Sorgulamalarımız derinleştikçe, dünyanın, çevremizdeki insanlarla paylaştığımız görüntüsü de değişmeye başlıyor. Gördüklerimiz değiştikçe, bizler de değişiyoruz. Eğer bu değişme tek taraflı yaşanan bir süreç ise ve eğer bir yaşamı ya da dostluğu paylaştığımız yakınlarımız, özellikle en yakınlarımız, çıktığımız bu yolculukta bize eşlik etmiyorlarsa… Ya da biz, kendimizce anlamlı nedenlerden dolayı bu yolculuğa yalnız başımıza çıkıyor, bizi yolumuzdan alıkoyabilecekleri ya da yükümüzü ağırlaştırıp, hızımızı yavaşlatabilecekleri endişesi ile yanımıza birilerini almaktan kaçınıyorsak… O zaman, anlayışımızı derinleştireceğini, dolayısıyla yaşamımızı da zenginleştirerek daha doyumlu bir hale getireceğini düşünerek çıktığımız bu yolculuk bize, umduğumuz derinleşme ve kavrayış gücünün yanı sıra, başlangıçta hiç hesaba katmadığımız bir mutsuzluğu da beraberinde getiriyor: Yoğun bir biçimde hissettiğimiz yalnızlık ve anlaşılmama duygusu… O kadar çalışıp didinmenin, öylesine özlemle peşinden koştuğumuz güzelliklerin, eğer onları paylaşabileceğimiz bir sevdiğimiz ya da sevdiklerimiz yoksa hiçbir anlamının olmadığını, tam tersine, geldiğimiz bu noktada onların artık, yalnızlığımızın ve yalıtılmışlığımızın hüznünü daha da belirginleştirmekten daha fazla bir anlam taşımadıklarını, bizi, eskiden olduğumuzdan daha mutlu kılmadıklarını fark etmeye başlıyoruz. Katettiğimiz onca yol ve onca çabadan sonra bugün bulunduğumuz noktadan geçmişimize baktığımızda görüyoruz ki, öylesine yakıcı tutkularla peşinden gittiğimiz arzularımızın birçoğu, gerçekleşmesine gerçekleşmişler… Ama bizlere, vaat ettikleri o mutluluğu, o bütünlük duygusunu getirmemişler… Evet, hayatımıza birçok katkıları olmuş, yaşamımızı değiştirmişler… Ama bu katkılar, bizim asıl özlemlerimizin karşılığı olmaktan öylesine uzak kalmışlar ki… Yaşamımız değişmiş, ama olmasını umduğumuz biçimde değil… Bulunduğumuz noktada fark ediyoruz ki, aslında biz, öz varlığımızı temsil etmeyen arzu ve isteklerin peşine düşmüş, onları gerçekleştirmişiz… Ve şimdi, gerçekleşen o hedeflerimizin biçimlendirdiği dünyamızda hissettiğimiz bu hüznün, yalnızlığın, mutsuzluğun nedenini anlamaya çalışıyor, kendimize ikide bir aynı soruyu soruyoruz: Tüm bunların anlamı neydi? Bütün bu çabalar, uğraşlar… Ne için uğraştık biz? İstediğimiz bu muydu? Buyduysa eğer, neden şimdi bu kadar mutsuz ve kırığız? Neden kendimizi bu kadar yalnız ve incinmiş hissediyoruz? Neden? Tek taraflı yaşanan değişmeler, gelişmeler, ilerlemeler, sınıf atlamalar… Daha saygın, daha güvenli, daha zengin ya da daha konforlu bir yaşama ulaşma çabaları… Belki bize, ilk anda gözlerimizi kamaştıran bazı güzellikleri getiriyorlar… Ama sadece gözlerimizi kamaştıran şeyleri getiriyorlar; asıl özlemimiz olanları, özümüzden kaynaklanan arzu ve özlemleri değil… Bunlar bize, ancak karşımızdaki insanı anlayıp, onun tarafından anlaşıldığımızda ve karşılıklı birbirimizi kabul edip değer verdiğimizde hissedebileceğimiz o bütünlük hissini ve mutluğu getiremiyorlar… İnsan olmamızdan kaynaklanan asıl özlemlerimizin neler olduklarını daha önce hiç anlamaya çalışmadığımızı, ancak, istediğimizi sandığımız şeylere kavuştuğumuz zaman fark edebiliyoruz… … Kavuştuğumuz şeylerin karşısında hissettiğimiz o boşluk ve hiçlik duygusu ile yüz yüze geldiğimizde… Tılsım Meral | |
|
Etiketler |
açılan, ucurum |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |
Benzer Konular | ||||
Konu | Konuyu Başlatan | Forum | Cevaplar | Son Mesaj |
Uçurum | Belma | Amatör Şairler | 3 | 15 Mart 2020 19:21 |
Uçurum | Afrodit | İslamiyet | 0 | 14 Kasım 2011 16:12 |
Uçurum | Düş | Şiir, Hikaye ve Güzel Sözler | 1 | 21 Mart 2011 03:02 |
Bir şey var aramızda. | Hesna | Şiir, Hikaye ve Güzel Sözler | 2 | 09 Ağustos 2010 16:45 |