Çevrimdışı

not: bu hikayede bahsi geçen kahramanların hepsi hayal ürünüdür.Tamam bazıları gerçeğe yakın olabilir ama hayal işte hepsi, yazar uydurmuş kafasından.Soora yanlış anlaşılma olmasın...Benden söylemesi.

chapter 1:

Pamuk Prenses, mide ağrısı şikayetiyle gittiği doktorda ölümcül bir hastalığa yakalandığını öğrenince şoke olmuştu.Ne yapacağını bilemez şekilde ağlıyordu çünkü yapacak başka hiçbir şeyi yoktu.
3 yıldır cücelerle yaşıyordu ve hergün onların ossuruklarını koklamaktan midesi adeta dile gelip isyan etmişti.Bu kuru ossuruk yüzünden ölecekti.Cüceler ise işin hiçte ciddiyetinde değillerdi.Hala birbirlerine bakarak:
-yav bizim osuruğumuzdan ne zarar gelir,tek katkı maddesi sevgi benim osuruğumun,bak;dzoort!gibi espiriler yapıyorlardı.
Fakat sonunda Pamuk Prenses'in şaka yapmadığının farkına vardılar ve durumun ciddiyetine göre davranmaya başladılar.
Aynı zamanda bu olay onları büyük bi vicdan azabına da itti.Pamuktan beyaz,pamuk şekerden tatlı biricik Prensesleri ölümcül bir hastalığa yakalanmıştı ve baş sorumlusu bu 7 küçük ibneydi.
Onu kurtarmak zorundaydılar ama nasıl? Hemen bir tanesi Pamuk Prenses'e sordu:
-Hiç mi kurtulma şansın yok he Pamuk Prenses?
-Tam 500.000 türk lirası para lazım ameliyat için.Bulamzsak-ki bulamayız-1 aya kadar geberik olup gidicem.
Böyle ossuruk bir sebepten de ölünmezdi ki... Fakat ne olursa olsun bu ossuruktan nem kapan Prenses'lerini kurtarmak zorundaydılar.Ama nasıl...
Aslında ünlü insanlardı hepsi.Bir zamanlar pamuk prenses sayesinde meşhur olmuşlardı.Paparaziler uzun bir süre onlardan bahsetmişti.Ama eskide kalmıştı o günler.Artık sıradan, küçük, 7 adet ibneydiler sadece.Ama olsundu.İnsan isterse her şeyi başarabilirdi.
Derken cücelerden birinin aklına şöyle bir fikir geldi:
-yav olum biz ünlü 7 tane cüceyiz dimi?
Herkes onayladı.
-e o zaman neden yarışma programına katılmıyoruz.Mesela "var mısın mı yok musun mu". baksanıza ünlüler katılıyo bi seferlik, oraya buraya bağış yapacaz diye,parayı çuvalla götürüyo ibineler.Rica ederiz Acur Bey'e, durumu anlatırız... Biz paraları çuvalla götürelim,o da reytingi... nası fikir?
Cücelerden ses gelmiyordu çünkü hiçbiri bir bok anlamamıştı.Ama denemekten ne zarar gelirdi?
-o zaman beyler, bu gün öğleden sonra Acur Medya ya gidiyoruz.


not: Bu bölümde sanal reklam uygulaması yoktur...

chapter 2:
Tam 12 saattir Acur medyadaydılar.Acur Bey'in çok meşgul olduğunu ve biraz beklemeleri gerektiğini söylemişti sekreter kız tam 12 saat önce.
Amanın! Kapı açılmıştı.Gelen milyonların gönlünde taht kuran Acur Bey'den başkası değildi.Sekreter kız onun kulağına bir şeyler fısıldadıktan sonra cücelere Acur Bey'in odasına geçebileceklerini söyledi.
-Evet abi herkes sakin olsun,rahat takılın, sakın telaş etmeyin.İş bizimdir.
Hepsi elleriyle onayladılar.Odaya girdiler.Tek tek Acur Bey le tokalaştıktan sonra konuyu ona açtılar.
Görüşme 2 saat kadar sürdü.Acur Bey'inde hoşuna kaçmıştı bu fikir ama daha iyi bir fikri vardı.Yeni başlattığı bir program daha vardı Acur'un... Eski futbolcuları kapıştırıyordu halı sahada.İşte burda kullanaktı cüceleri:
-Beyler o değilde ben sizi Devler turnuvasında oynatacağım.Boliç ve Devlerle maç yapacaksınız ve kazanırsanız 500.000 tl sizin.Tabi kabul ederseniz?
Cüceler hiç düşünmeden kabul ettiler bu fikri.Fakat hiçbirinin daha önce futbol oynamadığını söylediler Acur'a.Oda:
-Beyler bu iş yürek işidir,Eğer Pamuk Prenses'i kurtarmak istiyorsanız yaparsınız.Unutmayın,futbol gönül işidir,gönülden inanırsanız başarırsınız,ama yoksa hiç kalkışmayın derim,dedi yüzünde pis bir sırıtışla.
Onlarda bu sözleri bir atasözüyle doğrulayarak kabul ettiler teklifi:
-GÖNÜLSÜZ GÖTTEN TATLI OSSURUK ÇIKMAZMIŞ...


chapter 3:

Maç günü gelmişti.7 cüceler artık sadece pamuk prenseslerini düşünüyorlardı.Maça saatler vardı.Hepsi çok heyecanlıydı.Güzel bir gün elbette güzel bir kahvaltıyla başlardı.Bunun için hemen evlerinin yakınında bulunan Süper Markete gittiler.Kapıdan girer girmez onları karşılayan reondan bedava sucuk yediler.Sonra peynir reonunda-alıcıymış gibi-sırasıyla tulum peynir,tam yağlı peynir ve hellim peyniri tattılar.Son olarakda yeşil çizgili zeytinden yiyerek deneme olarak yeşil çay veren standtan çaylarını aldılar.Bunu da içtikten sonra son olarak marketin manav kısmına gittiler.Çaktırmadan bir iki üzüm koparıp yediler.Evet,iyi bir kahvaltı yapmışlardı ve şimdi maç zamanıydı.
Durakta otobüs beklemeye başladılar.Beklerken bir yandan da osurma ve geğirme yarışı yaparak maça konsantre oldular.
Nihayet otobüs geldi ve onlar da arka kapıdan-kaçak-olarak bindiler otobüse.Evet şimdi önlerinde iki seçenek vardı; ya Prenseslerini ölüme terk edeceklerdi,yada onun hayatını kurtaracaklardı...

cheapter 4:

Soyunma odasındaydılar.Herşey ne çabuk gelişmişti.Olsundu.Zaman, çıkıp erkek gibi savaşma zamanıydı.
Sahaya çıktılar.Hemen karşılarından da Boliç ve Devler geldi. Hakem Erman Toroslu'ydu.İki tarafın kaptanlarını yanına çağırdı.Sarhoş olduğu her halinden belliydi Toroslu Bey'in. Boliç yazı tura atışı için yanına gelen cüceye küçümser bir şekilde elini uzattı.
-Biz devler takımıyız,sizde cüceler. dedi.
Cüce arkadaşlarına da bakarak şöyle bir ayı esprisi patlattı:
-Evet devsiniz,hatta bizim "devamlı" rakibimizsiniz. dedi.
Mahalle aralarında hergün yapılan bu espriye cüceler hayvan gibi güldüler.Boliç'se bişey anlamadı.
Acur Bey se bir kenarda durmuş cola içiyor ve kapaklardan bedava çıktığını anlatıyordu etrafındakilere.Maç artık başlamak üzereydi.Maçı Ercan Tamer anlatacaktı.Fakat kimse yorumlamıyordu çünkü herkesin yorumlamasını beklediği yorumcu maphus damlarındaydı.
Maç başladı.Anlaşılan Boliç ve Devler takımı maçı kazanacaklarına o kadar inanıyordu ki hepsi sarhoş gelmişti.Deli gibi içmişlerdi maçtan önce, nasılsa kazanırız edasıyla.500.000 tl yi cepte biliyordu onlar şimdiden.
Maç çok sıkıcı ilerliyordu.Cüceler bilmediklerinden,Boliç ve Devler de sarhoş olduklarından sürekli top ıskalıyorlardı.
Maç o kadar sıkıcıydı ki, devre arasında spiker Ercan Tamer saat kurup uyudu.
İkinci yarı da çok sıkıcı geçiyordu.O arada Ercan Tamer in omuzunu biri tıkladı.Döndüğünde kendisine bir mektup geldiğini gördü.Mektubu aldı ve hemen açtı.Maç o kadar sıkıcıydı ki bu mektup onun kalp atışlarını 5 kat hızlandırmıştı.Mektubu açtı ve maphustaki arkadaşının mektubu olduğunu anladı.Sadece şunlar yazıyordu mektupta:
-GOL OLUR!
Ercan Tamer o anda kavasını kaldırdı ve Cücelerin gol attığını fark etti.Sahadaki herkes şok içindeydi.Bu beceriksiz cüceler Boliç ve Devler'e gol mü atmışlardı?
Golün tekrarını izleyince anladı ki Boliç golü kendi kalesine atmıştı.Fakat Boliç yaptığı hatanın farkına vardığı anda tüm sarhoşluğu üzerinden attı.
Hakemde maçı bitirdi ve cüceler kazandı.Hemen gidip parayı hastaneye yatırdılar ve Pamuk prensesi kurtardılar.
Masalda burda bitti.Fakat kimse hikayenin neden bu kadar aptalca ve basitçe bittiğini anlayamadı...