Çevrimdışı

Melekler, haberi çobanlara duyuruyorlar.

Bkz. Luka 2:8-20

Mesih'in doğumuna birçok göksel olay eşlik etti. Göğün yeryüzü olaylarıyla ilgelendiği öteden beri biliniyordu. Meleklerin büyüğü bu olağanüstü doğumun yaklaştığını müjdelemek için üsüste geldi. Tanrı, hiçbir zaman bu seferinde olduğu gibi melekler topluluğu göndermemişti. Yeryüzünde göğün ezgileri duyuldu. İnsanların kulaklarına dek erişen bu ezgiler kimlerin kulaklarında yankılanmıştı ? O şanslı kişiler ne halkın ileri gelenleri, ne din önderleri ne de bitişikteki sarayında kral Herodes ya da görkemli tapınağında rahip başıydı. Ama bu onur ve sevinç yoksulluklarında bu çocuğa benzeyen kişileri buldu. Yeryüzü kurulduğunda sabah melekleri hep birlikte ilahiler söylemişler. Tanrı'nın tüm yaratıkları sevinç çığlıkları atmışlardı. İnsanlar, bunu işitmediler. Fakat Kurtulmalık işinin kurtuluşu, öncesiz Oğul'un bedene giresiyle gerçekleşecek günahlıların kurtuluşu temelinin atılmasıyla Beytlehem vadilerinde sürülerinin gece bekçiliğini yapan çobanlar meleklerin sevinç haykırışlarını duydular. Melekler, bu kez gerçekleşmiş bir olayı müjdelediler.

" Bugün size bir kurtarıcı doğdu... " derken melek bu temel sözcüğü bir kez daha söyledi. Melek, bu Kurtarıcının Davut'un kentinden de olacağını bildirdi. O halde O, Davut'un soyundan gelen Mesih'ti ve sıradan bir insan olamazdı.

Melek, bu önemli konuşmayı bitirir bitirmez; göğün askerlerinden bir topluluk belirdi. Yeni bir duyuruda bulunmak için değil, verilen duyuruyu pekiştirmek amacıyla gelmişlerdi. Tanrı'yı överek ortaya çıktılar. Bu, gökteki özel görevleriydi.

İnsanlar, ne denli arzu etseler de melekler daha fazla yanlarında kalamazdı. Göğe döndüler. Yücelik ve alçakgönüllülüğün kolkola verdiği bu görünümü doya doya seyretmek için çobanlar, hızla meleğin gösterdiği yöne gittiler. Meleklerin ziyaretine, çocuğun - meleklerce duyurulan - gerçek kimliğine tanık oldular.

O, bir krallık sarayında doğmuş olsaydı bu yoksul giysileri, kaba görünümleriyle kimse çobanların O'nu görmek için girmesine izin vermezdi. Ama kim onları bir ahır, ziyaret etmekten engelleyebilir ? Koşar ayak geldiklerinde meleğin bildirdiğini olduğu gibi gördüler. Meryem'e, Yusuf'a, rastladıkları kişilere o gece başlarından geçeni anlattılar. Meleğin kendisine verdiği müjdenin doğruluğunu kanıtlayan bu haber, Meryem için bambaşka bir önem taşıyordu.

Çobanlar, Tanrı'yı yücelterek sürülerine döndüler. Canların çobanının, kilisenin başının ilk müjdecileriydi onlar.

Yazan: George FORD