Çevrimdışı

Başbakan kafasının önünde de ardında da ne varsa döküyor artık.
Çekinecek bir şey kalmadı çünkü.
Geçen yıllarda ve 12 Eylül 2011 öncesinde söyleyemeyeceği her şeyi, suç işleme kaygısı olmadan, ulu orta, her yerde ve aklına estiği gibi dillendiriyor.
Son bombası ” DİNDAR GENÇLİK YETİŞTİRMEK”

Şimdi aldık bu sakızı hep birlikte çiğniyoruz.
Sorular uçuşuyor;
Dindarlığın ölçüsü nedir?
Dindarlığı kim ölçer?
Dindar Hristiyan gençler yetiştirmek de düşünülmekte midir?
Hangi mezhep ve tarikattan dindar yetiştirilecek?
Din kültürü eğitimi vererek veya din eğitimi vererek dindar gençlik yetişir mi?
Yıllardır yetiştirilen insanlarımız dindar mıdır, değil midir?
İktidarda olup devleti yönetenler nasıl yetişmiştir?
Dindar gençler yetiştirmek devletin görevi midir?
Laik bir anayasaya sahip olan devlette dindar gençlik yetiştirmek söz konusu olur mu? Yoksa dini inanca ve eğitime müdahale etmek suç mudur?
Bütün okullar İmam-Hatip esaslı mı olacak?

Din eksenli bir partiden din eksenli çözümler ve açılımlar çıkmasından doğal ne olabilir?
Başbakan ve tarikat bağlantılı vekiller de bilgi ve birikimlerini ortaya koyuyorlar.
Kısa üç soru ile düşüncemi açıklayacağım;
– Din eksenli eğitim ile hangi ülke dünya devletleri arenasında kaç adım öne çıkmıştır?
– Kendi ülkesine ve insanlığa ne katkı sağlamıştır?
– Dini eğitim ile gelişmiş bir ülke var mıdır?

Dini eğitim tartışmasını bir yana bırakıp bir sürü dincinin de yetiştiği mevcut eğitimimize bir göz atalım.
Nüfus bakımından Avrupa’da bize en yakın ülke olan Almanya’da 10531 kütüphaneye karşılık bizde sadece 1152 adet var.
Almanya’daki kütüphanelerde 104 milyon kitaba karşılık bizde 13 milyon, 1/7 miz kadar olan Bulgaristan’da 46 milyon, Rusya’da ise 739 milyon kitap var.
Olan kitabı bari okusak;
Japonlar yılda 25, İsveçliler 10 kitap okurken biz 10 yılda bir kitap okuyoruz.
Düzenli olarak kitap okuyan Japonya’da % 14, Fransa ve İngiltere’de %21 iken bizde %0.1 (Yazıyla binde bir)
Bir yılda yayımlanan kitap adedi, Almanya’da 65 bin, ABD’de 72 bin iken bizde 6 bin.
Kişi başına kitaba harcanan para AB ülkelerinde 500 ABD doları iken bizde 2 dolar.

Bir de Dünya Bankası’nın yayımladığı ve bizi Macaristan ile karşılaştıran eğitim raporu var.
Medyamızda boy boy yer aldı. Dini Eğitim Bakanı da üzülmüş, ama herkes okumalıymış. Sorumlu herkes tabi. Eğitimi yönetenler değil. Çünkü onların işi eğitimin dini yönünü düzenlemek. İbretlik dersler varmış. İbret almak da herkese yani size, bana düşüyor.
Ana başlıklarla hatırlatayım;
Orta öğretime aynı harcamayı yapmamıza karşın matematikte iki eğitim yılı gerideyiz.
Sınav sistemi çocuklarımızı bunalıma sokuyor.
Anadolu ve Fen liseleri devletin diğer okullarından 2-3 yıl önde.
Bu okullarda çoğunlukla gelir düzeyi yüksek ailelerin çocukları okuyor.
Öğrenciler 10 yaşında dershaneye başlıyor.
Türk aile, çocuğun eğitimine OECD ülkelerindeki ailelerin iki katı para harcıyor,
Buna karşılık çocuklarımızın ancak%16 sı onların ders başarı ortalamasına ulaşabiliyor.
Öğretmen kalitemiz düşük ve işlerine zamanında gelmiyorlar.
Özel Dershane sayısı genel lise sayısına ulaşmış ve ikili eğitim sistemi oluşmuş durumda.
Yüksek okullaşma oranı Macaristan’da %67 iken bizde %37.

Dindar gençlik yetiştirme sevdalısı devletlülerimiz, size sesleniyorum.
Şu verileri alt alta koyup bir değerlendirin.
Siz yapamazsınız belki uzmanlarınıza yaptırın.
Şöyle bir sonuçla karşınıza çıkarlarsa şaşmam;
– Dindar gençlik yetiştirmek için özel bir çabaya gerek yoktur. Bu koşullarda ancak kabak yetişir. Kabağı da istediğiniz gibi oyarsınız, soyarsınız, her şekle sokarsınız. Dindar da olur dinci de olur. Sizi de aratır.

Düşünen, soran, sorgulayan, akla ve bilme inanan aydın genç nesiller yetişmesi dileklerimle.

Naci BEŞTEPE
İLK KURŞUN